ในยามที่เทพีเงยหน้ารับองุ่นลูกนั้นจากซาตาน—ผลแรกแห่งจักรวาลซึ่งไม่มีใครควรได้ลิ้ม—หายนะก็เริ่มต้นเงียบงัน...
ที่แดนสวรรค์อันสูงสุด แท่นจารึกสิ่งแรกแตกร้าวเป็นเสี่ยง เสียงสะท้อนของรอยร้าวนั้นดังกึกก้องไปทั่วห้องสภาแห่งพระเจ้า
ใบไม้ของสวนชั้นฟ้าร่วงกราวราวพายุพัด รากไม้สั่นสะท้าน เสียงร้องจากต้นองุ่นศักดิ์สิทธิ์ซึ่งควรหยั่งรากในใจกลางจักรวาลดังขึ้นราวกับคำคร่ำครวญของเทพเจ้า
“องุ่นผลแรก... หายไปแล้ว”
เมื่อคำประกาศนั้นถูกเอ่ย—ทั่วทุกมิติ, ทุกกาแล็กซี, ทุกสวน, ทุกเถาองุ่นทั่วจักรวาล—พลันร่วงโรยไปอย่างไร้เหตุผล ดอกไม้ที่เคยเกาะตามเถาเหี่ยวแห้งอย่างฉับพลัน
เถาวัลย์แห้งเกรียมโดยไม่มีไฟไหม้ ผลองุ่นทุกผลบนโลกและโลกใกล้เคียงพากันหายไปในพริบตา เหลือเพียงความว่างเปล่า กับกลิ่นหอมสุดท้ายที่ยังคงลอยคลุ้งในอากาศราวกับเยาะเย้ย
พระเจ้าองค์สูงสุดสะดุ้งจากบัลลังก์ เสียงพระสุรเสียงดังกัมปนาท
“ใคร... ขโมยองุ่นแรกแห่งการเริ่มต้นไป?”
เหล่าเทพต่างวิ่งวุ่นไปตามชั้นฟ้า ล่องข้ามกาลเวลาเพื่อสืบหา แต่ไม่มีร่องรอยใดเหลืออยู่
สิ่งเดียวที่ยังสั่นสะเทือนอยู่ในมหาจักรวาลคือพลังบางอย่าง... อ่อนโยน แต่อันตราย
หวานละมุน แต่บิดเบี้ยว
พลังที่เริ่มจากจูบอันแฝงไว้ด้วยความล่มสลาย
ไม่มีการบูชาเทพเจ้าอีกต่อไป เลือดของพระเจ้า ไวน์องุ่นได้หายไปแล้ว
บรรยากาศในสภาเทพเจ้าช่างแตกต่างจากทะเลทรายโดยสิ้นเชิง..
ซาตานปิดหู ปิดตา และปิดจมูกของเธอ ไม่ให้เธอรับรู้ทุกสิ่งที่อยู่ในสภาเทพเจ้า
ปล่อยให้เธอลุ่มหลงในใบหน้าที่งดงามของเขาจนไม่อาจเหลียวมองสิ่งใดได้นอกจากเขา บันดาลให้จิตใจของเธอเต็มไปด้วยความรักที่หวานชื่นของเขาโดยไร้เวทมนตร์หรือยาเสน่ห์
ลมพัดแรงกระหน่ำทะเลทราย ชายกระโปรงสีขาวของเธอพริ้วไสวตามสายลมที่รุนแรง
นั่นไม่ใช่สายลมธรรมดาหรือสายลมที่มาพร้อมกลิ่นอายของความรัก แต่คือสายลมแห่งการตักเตือน
...อย่างไรก็ตาม จักรวาลนี้เป็นของเทพเจ้าโดยไร้ข้อขัดขวางทุกประการ...
...พวกเขายังคงจุมพิตกัน โดยไม่เหลียวมองสิ่งใด...
...ดั่งความปรารถนาของปีศาจ...
...5...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 5
Comments