หยางเจิ้งเงยหน้ามองบุตรี
ก่อนยิ้มแหย บ่นพึมว่า “ใครมันคิดอุตริพิเรนทร์มาตั้งกระถางจิงจี๋ไว้ริมกำแพงแบบนี้
ดอกไม้สวยๆมีตั้งมากไม่เอามาประดับ กั๋วจื่อเจียนยากจนถึงเพียงนี้เชียวเร๊อะ!”
หยางจินจวี๋ลอบยิ้มแหยในใจ
ใครจะกล้าบอกว่าคนคิดอุตริพิเรนทร์เป็นนางเอง
“เสี่ยวจู...เจ้ากับข้าไปช่วยดึงหนามออกจากก้นท่านพ่อกัน”
“ไม่ต้อง...ไม่ต้องเลย”
หยางเจิ้งโบกไม้โบกมือว่อน “เรื่องขายหน้าเช่นนี้ให้พ่อจัดการเอง”
พอหยางเจิ้งดึงหนามออกจากก้นจนหมด
ก็เดินตามบุตรีเข้าไปนั่งดื่มน้ำเปล่าในเรือน ก่อนจะเริ่มต้นถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ
เพราะความเป็นห่วงเขาถึงได้ลอบเข้ามาในสถานที่แห่งนี้เพียงขอให้ได้ยลหน้าบุตรีสักครั้ง
หยางจินจวี๋สบโอกาส ได้ทีใส่ไฟเซียวหลางเซิงทันที พอได้ฟังสิ่งที่บุตรีเล่า
หยางเจิ้งก็ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน สองพ่อลูกพากันถกแขนเสื้อขึ้น ตั้งท่าจะพากันเดินไปยังเรือนตะวันตกเพื่อหาเรื่องเซียวหลางเซิง
แต่พอก้าวข้ามธรณีประตูเท่านั้น
ร่างสูงแข็งแรงของหยางเจิ้งก็ซวนเซโงนเงนขึ้นมา จนเขาต้องจับบานพับประตูไว้แน่น
“ท่านพ่อ...เป็นอะไรไปเจ้าคะ?”
หยางจินจวี๋ถามด้วยความเป็นห่วง
“พ่อหน้ามืดนิดหน่อย
แถมยังอยากอาเจียนด้วย”
“หน้ามืด
อยากอาเจียน... เช่นนั้นเดี๋ยวลูกจะให้เสี่ยวจูไปตามท่านหมอประจำกั๋วจื่อเจียนมาตรวจอาการท่านพ่อนะเจ้าคะ”
“ไม่ได้”
หยางเจิ้งรีบร้องห้าม “พ่อลักลอบเข้ามาในกั๋วจื่อเจียน หากเรื่องของพ่อเล็ดลอดรู้ไปถึงหูศิษย์ของกั๋วจื่อเจียนแค่คนเดียว
ฐานะของเจ้าก็จะเปิดเผยออกมา ย่อมไม่เป็นผลดี
เดี๋ยวพ่อไปนั่งพักดื่มน้ำสักครึ่งถ้วยชาก็หายดีแล้ว”
“ท่านพ่อพูดเหมือนมีอาการเช่นนี้อยู่บ่อยๆ”
หยางจินจวี๋นิ่วหน้า มองบิดาอย่างกังขาระคนห่วงใย
“อืม...เป็นมาได้เดือนหนึ่งแล้ว
แต่พ่อไม่อยากบอกใคร นอกจากชอบหน้ามืดคลื่นไส้อาเจียนแล้ว พักนี้พ่อยังอยากกินไก่ขอทานเป็นพิเศษอีกด้วย”
เสี่ยวจูที่มีวิชาความรู้ติตตัวมากกว่าสองพ่อลูกสกุลหยาง
รีบถามไถ่เรื่องหนึ่งขึ้นมาทันทีว่า
“พักนี้ฮูหยินกินอิ่มนอนหลับดีหรือไม่เจ้าคะ”
“ดีสิ...แถมยังอวบอิ่มขึ้นกว่าแต่ก่อนมาก”
หยางเจิ้งพูดแล้วก็ทำตาเคลิ้ม พักนี้จินซื่องดงามยิ่งนัก
แม้นางจะเริ่มมีอายุแล้วก็ตาม
“อ้อ...ไม่เพียงเท่านี้นะ
นางก็ชอบกินไก่ขอทานเหมือนข้าด้วย”
เสี่ยวจูได้ยินก็หัวเราะเบาๆ
ก่อนยกมือคำนับหยางเจิ้ง เฉลยด้วยรอยยิ้มสดใสว่า
“บ่าวขอแสดงความยินดีกับท่านโหวด้วย
ตอนนี้สกุลหยางกำลังจะมีเรื่องมงคล เป็นไปได้ว่าฮูหยินตั้งครรภ์แล้วเจ้าค่ะ”
“อะไรนะ!!!” หยางเจิ้งร้องดังลั่น รีบเอานิ้วแคะหู กลัวตัวเองได้ยินไม่ถนัด
ถามซ้ำอีกครั้งว่า
“เจ้าพูดใหม่ซิ
เสี่ยวจู เรื่องมงคลอะไร”
“หยางฮูหยินตั้งครรภ์แล้วเจ้าค่ะ
น่าจะตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว อาการที่เกิดขึ้นกับท่านโหวเรียกว่าอาการแพ้ท้องแทนเมียเจ้าค่ะ”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
อรณิขชา ญานประสพ
ชอบมากๆ
2022-04-13
0
Rojana Phoemphak
มีต่อไหมค่ะสนุก
2022-02-15
0
mama
คือตัดจบดื้อๆ จะมาต่อไหมค่ะ
2022-02-01
0