คุณสอดมือจับไปที่แขนของบรู๊ค
ทันใดนั้นอารมณ์โกรธของเขาก็เบาลง
เขาหันมามองหน้าคุณ สลับกับมอง
มือน้อยๆที่กำลังจับแขนของเขาอยู่ไปมา
"คุณพอแล้วค่ะ สงสารเค้า
เค้าคงไม่กล้าแล้ว ชั้นขอนะคะ"
บรู๊คสูดหายใจเข้าพร้อมกับหยุด
การกระทำทุกอย่าง และหันไปส่งซิกลูกน้อง
ที่ยืนดูอยู่ ให้มาลากตัวชายคนนั้นออกไป
สภาพของมันดูไม่ดีเท่าไหร่
บรู๊คสะบัดแขนออกจากมือของคุณ
"ชั้นเตือนเธออีกครั้ง
รีบกลับไปซะ เห็นมั้ย
ว่าการที่เธอดื้อดึงจะเข้ามา
มันเป็นยังไง"
เขาพูดจบก็หันหลัง
เตรียมจะเดินหนีคุณไป
แต่คุณเห็นว่าเขาดูไม่ใช่คนเลวร้าย
ลำพังจะกลับก็เป็นห่วงน้อง
แต่ถ้าจะเดินตามหาเอง
มีหวังคงเจอแบบเมื่อกี้อีกแน่ๆ
คุณจึงเดินตามเขาไป
พร้อมกับเอื้อมมือไป
จับที่แขนของเขาอีกครั้ง
เขาถอนหายใจ และหันหน้ามาหาคุณ
"คุณช่วยชั้นหาน้องได้มั้ยคะ
ชั้นไม่กล้าเดินหาคนเดียวแล้ว
ชั้นกลัวค่ะ"
"แล้วทำไมเธอไม่กลับบ้านไปล่ะ"
"ชั้นเป็นห่วงน้องค่ะ
ขอร้องนะคะ นะๆๆ"
คุณพูดพร้อมกับ
ใช้มือที่จับแขนเขาอยู่
เขย่าแขนเขาบ่อยๆ
และส่งสายตาแป๋วอ้อนวอน
บรู๊คที่ในใจของเขา
ก็ไม่รู้เป็นอะไร เขายอมใจอ่อน
ที่จะช่วยคุณ เขาจับมือของคุณ
ให้เดินตามเขาไป
จนมาถึงห้องห้องนึง
"เธอรออยู่ที่นี่
เธอมีรูปน้องชายเธอมั้ย
ชั้นจะให้ลูกน้องไปหาให้"
"มีค่ะ แปปนะคะ"
"อืม..."
คุณหยิบรูปออกมา
พร้อมกับยื่นให้กับบรู๊คดู
บรู๊คพอเห็นเขาก็หันไป
เรียกลูกน้องของเขาเข้ามา
"ไนท์ รู้จักเด็กในรูปมั้ย"
^^ลูกน้องของเขาพยายามคิด^^
ไนท์"ผมเหมือนจะคุ้นๆหน้าเลยครับ
แต่เดี๋ยวผมขอไปเช็คกับคุณบรูโน่ก่อน"
"อืม..ถ้าเจอก็พามันมาหาเธอ
แล้วก็บอกบรูโน่ให้รีบตามชั้นออกไป
พอเสร็จจากตรงนี้แล้ว
ชั้นจะออกไปคุยงานรอก่อน"
ไนท์"ได้เลยครับนาย"
แล้วลูกน้องของบรู๊คก็รีบหยิบรูป
และเดินออกจากห้องไปทันที
"เธอเองก็รออยู่ในนี้แหละ
ปลอดภัยกว่าข้างนอก
แล้วอย่าก่อปัญหาอีก
ห้ามไปไหน เดี๋ยวลูกน้องชั้น
พอเจอน้องชายเธอจะพามาหาเธอที่นี่
เข้าใจที่ชั้นพูดมั้ย"
"เข้าใจค่ะ"
"อืม..ชั้นไปละ
มีงานที่ต้องทำ"
"เอ่อ..เดี๋ยวค่ะ
ชั้นถามชื่อคุณได้มั้ยคะ
ชั้น^นีน่า^นะคะ"
"ชั้นชื่อบรู๊ค"
เขาบอกชื่อคุณเสร็จ
เขาก็เดินออกจากห้องไป
คุณกวาดสายตามองไป
มองมา รอบๆห้องสี่เหลี่ยม
ด้านในตกแต่งเรียบหรู
มีโซฟาชุดใหญ่ดูหรูหราให้นั่ง
คุณค่อยๆทิ้งตัวและนั่งลงบนโซฟานุ่ม
และด้วยความเหนื่อยล้าและอ่อนเพลีย
จากการทำงานมา คุณจึงนั่ง
ใช้มือรองหัวของตัวเองไว้และเผลอหลับไป
คุณหลับไปไม่รู้นานเท่าไหร่คุณค่อยๆรู้สึกตัว
และลืมตาตื่นขึ้น คุณปรับสายตา
เมื่อภาพทุกอย่างชัดเจนขึ้น
คุณก็สะดุ้งเล็กน้อยรีบลุกพรวด
ขึ้นมานั่งตัวตรง เพราะมีผู้ชายคนนึง
เขามานั่งมองหน้า และยิ้มให้คุณอยู่
"คุณเป็นใครอ่ะ"
^^คุณที่กลัวจึงรีบเว้นระยะห่างกับเขา^^
บรูโน่"ผมบรูโน่ น้องพี่บรู๊คครับ
ไนท์มาเล่าให้ผมฟังแล้วเรื่องที่คุณ
มาตามน้องชาย รอสักครู่นะครับ
ผมกำลังให้เด็กในร้านไปตามเขามา
เขาทำงานเป็นเด็กเสริฟที่นี่ครับ"
"อ๋อ...ค่ะ ขอบคุณนะคะ"
บรูโน่"คุณนี่โชคดีนะครับ"
"โชคดีอะไรหรอคะ"
บรูโน่"ก็ปกติพี่ชายผมเนี่ย
ถ้าเขาเจอใครมาโวยวาย
หรือทำแบบคุณไม่ว่าจะผู้หญิง
หรือผู้ชาย พี่ผมก็จะจับเหวี่ยง
ไล่ออกไปหมดเลยน่ะสิครับ
คุณเนี่ยคนแรกเลยนะ ที่พี่ชายผม
ยอมปล่อยแบบนี้ ผมเลยแปลกใจ
อยากมาเห็นหน้าคุณ"
"อ๋อ..ก็เกือบอยู่ค่ะ"
แล้วเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น
^^ทันทีที่ประตูเปิด^^
แน๊ค"พี่นีน่า พี่มาทำอะไรที่นี่"
น้องชายของคุณทำสีหน้ากังวล
และน้ำเสียงสั่นเครือ
"ชั้นต้องถามนายมากกว่า
มาทำอะไรที่นี่ห๊ะ
ไหนบอกทำงานพาสไทม์ไง
โกหกพี่ทำไมแน๊ค"
แน๊ค"พี่ครับผมขอโทษ
ที่ไม่ได้บอกตามตรง
ผมอยากช่วยพี่หาเงิน
ผมสงสารพี่"
บรูโน่ที่เห็นดังนั้น
เขาก็ปลีกตัวเดินออกจากห้องไป
เพื่อปล่อยให้คุณสองพี่น้องคุยกันตามลำพัง
"แต่แน๊คไม่ควรโกหกพี่
ทำไมไม่บอกตรงๆ"
แน๊ค"ถ้าผมบอก พี่จะให้ผมทำหรอ
พี่เหนื่อยผมรู้ ผมเห็น พี่เข้มแข็ง
พี่เก่ง แต่ผมก็รักและห่วงพี่กับแม่เหมือนกัน
ให้ผมทำงานนะพี่ ผมจะได้แบ่งเบาพี่"
"ไปทำงานอื่นไม่ดีกว่าหรอแน๊ค
ที่นี่พี่ว่ามันน่ากลัว และก็อันตราย"
แน๊ค"ที่นี่เงินเยอะมากนะพี่
ทำไม่กี่ชม.ก็ได้เงินเดือน
ได้ติ๊บอีก น๊าาาผมจะดูแลตัวเอง
ไม่เกเร ไม่เถลไถล ทำตัวดีสุดๆ"
"หึ ชั่งพูดนะ"
แม้ในใจจะโกรธน้อง
แต่ก็โล่งอก ที่น้องชาย
มาที่นี่เพราะทำงาน
ไม่ได้มาเที่ยวเตร่
เหมือนเด็กคนอื่นๆ
"ก็ได้พี่ยอมก็ได้
แต่ต้องสัญญากับพี่
ว่าต่อไปจะไม่โกหกอีก
และจะดูแลตัวเองให้ดีๆ
ไม่สร้างปัญหา"
แน๊ค"รับทราบเลยครับ
พี่สาวสุดสวย น่ารักจริงๆเลยเชียว"
"ปากหวานกลบเกลื่อนนะยะ"
แน๊คเดินเข้ามากอดคุณ
พร้อมกับยกมือพนมไหว้ขอโทษคุณ
เขาเป็นเด็กดี และรักคุณกับแม่มาก
นั่นเพราะพวกคุณลำบาก
และอยู่ด้วยกันมาเพียงแค่สามคนแม่ลูก
แน๊คจึงรักและห่วงใยคุณกับแม่ที่สุด
คุณเห็นเจตนาของน้องชาย
ก็โกรธไม่ลง จึงใจอ่อนยอมให้แน๊ค
มาทำงานที่นี่ต่อได้ แต่ต้องอยู่ภายใต้ข้อตกลง
บรูโน่ที่เขาเดินออกมาหาบรู๊คผู้เป็นพี่ชาย
ที่ยืนดูแฟ้มเอกสารงานอยู่ที่ด้านข้างของไนท์คลับ
บรูโน่"พี่ครับ ผมมาแล้ว"
"อ้าว เป็นไงบ้างได้เรื่องมั้ย"
บรูโน่"เรียบร้อยครับพี่
กำลังเคลียร์กันอยู่"
"อืม..ดีแล้ว อ่ะนี่พี่เช็คแล้ว
โอเครเลย อ่อพี่ฝากอีกอย่าง
ถ้าเธอจะกลับ แกก็พาเธอ
เดินออกทางด้านข้างนี้แล้วกัน
เดี๋ยวให้เดินไปหน้าร้านจะเกิดปัญหาอีก"
บรูโน่มองหน้าพี่ชายของเขา
พร้อมกับยิ้มกว้างไม่หยุด
"คือ!!! มองชั้นแล้วยิ้มแบบนี้
แกจะพูดอะไร"
บรูโน่"ดูพี่จะแคร์เธอนะครับ"
"แคร์อะไร ชั้นก็แค่ไม่อยาก
ให้ยัยนั่นสร้างความวุ่นวาย"
บรูโน่"อ๊ะๆๆๆ เดี๋ยวผมจัดการให้"
พูดจบบรูโน่ก็หันไปตบไหล่พี่ชาย
และเดินหันหลังยิ้ม หนีพี่ตัวเองเข้า
ไปด้านใน เพื่อดูความเรียบร้อยต่อ
"อะไรของมันวะ
ไอ้น้องคนนี้"
บรู๊คพูดบ่นน้องชายตัวเอง
และเขายังคงยืนดูรายงาน
เล่มต่อๆไปเพื่อเช็คว่า
เอกสารทุกอย่างเรียบร้อยดี
เขายังไม่ยอมกลับเข้าไปด้านใน
เพราะรู้สึกรำคาญบรรยากาศด้านใน
จึงเลือกที่จะยืนอยู่ตรงนี้ดีกว่า
ในตอนนั้นเองก็มีผู้หญิงคนนึง
เดินเข้าไปหาบรู๊ค และส่งสายตา
ท่าทางยั่วยวน ตามประสาผู้หญิง
ส่วนตัวคุณพอเคลียร์กับน้องชายเสร็จ
ตอนแรกก็ว่าจะอยู่รอ จนกว่าแน๊คจะเลิกงาน
แต่ดูแล้วคงดึกมากๆ คุณเป็นห่วงแม่ด้วย
ที่ต้องอยู่คนเดียว เลยตัดสินใจกลับดีกว่า.
โดยมีบรูโน่เป็นคนเดินพาคุณออกมาส่ง
ที่ประตูข้างไนท์คลับตามคำสั่งของพี่ชาย
บรูโน่"กลับดีๆนะครับคุณนีน่า"
"ขอบคุณนะคะคุณบรูโน่
อ๋อ...ถ้าไม่เป็นการรบกวน
ชั้นฝากแน๊คหน่อยนะคะ
เค้ายังเด็กหน่ะค่ะ อาจจะต้อง
มีคนคอยชี้แนะ และตักเตือน"
บรูโน่"ครับ เดี๋ยวผมช่วยดูเขาให้ครับ"
"ค่ะ งั้นชั้นไปก่อนนะคะ"
คุณเดินออกมาจากไนท์คลับ
เพื่อเดินไปนั่งรอรถโดยสาร
บริเวณถนนด้านหน้า และในขณะนั้น
สายตาของคุณก็หันไปเห็น
บรู๊คกำลังยืนกอดแนบชิด
อยู่กับผู้หญิงคนนึงเธอเซ็กซี่มาก
บรู๊คที่สังเกตุเห็นว่าคุณเดินอยู่และมองมา
เขาเองก็ใช้หางตาชำเลืองมองตามคุณเช่นกัน
คุณมองเขาพร้อมกับคิดในใจ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments