เขาแสดงสีหน้าตกใจเล็กน้อยขณะที่ผมยืนกอดอกมองเขาที่ค้นตัวใหญ่พยายามหาค่าเงินวอนในตัวเองอย่างทุลักทุเล จริงๆให้กินฟรีก็ได้แหละแต่อยากกวนเล็กน้อยคราวหน้าจะได้ไม่กล้าชวนเพื่อนมากินด้วยถ้าไม่มีเงินจ่าย
เขาค้นของจนตัวเกร็ง พลางหยิบกระเป๋าหนังขึ้นมาคว่ำแล้วคว่ำอีกจนเหรียญแปลก ๆ สองสามเหรียญกลิ้งออกมา รวมถึงอะไรที่เหมือนเขี้ยวมังกรแห้ง ๆ กับเศษใบไม้แปลก ๆ ที่ผมไม่รู้ว่าใช้ทำอะไรได้บ้าง สารเสพติดป่ะวะ? ใบท่อมหรอ? แจ้งจับเลยดีมั้ยวะ
..."คือผม...มีแต่อุปกรณ์เดินทางครับ ยังไม่มีเงินแบบที่คุณใช้กัน"...
ผมย่นคิ้ว ใจนึงก็อยากด่า อีกใจก็อยากถามว่าเขาเป็นนักเดินทางจากโลกไหนกันแน่ถึงได้มีของพวกนี้ติดตัวมาแทนธนบัตรหรือบัตรเครดิตได้ละเนี่ย หรือจริงๆแล้วตั้งใจมาหลอกกินฟรี?
..."ก็ถ้าจะมาเล่นเกมแฟนตาซี ก็กลับไปโลกของนายเลยไป๊!"...
แม้ผมจะเอาแต่บ่นงึมงำ ทั้งที่รู้ว่าหมอนี่ไม่เข้าใจคำประชดประชันผมเท่าไหร่เขานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอียงหน้าเล็กน้อยอย่างครุ่นคิด แล้วพูดด้วยเสียงจริงจังจนผมเผลอหยุดขยับ
..."ถ้าไม่มีเงินวอน ผมขอชดใช้ด้วยแรงงานแทนได้ไหมครับ? …ผมสามารถล่าสัตว์ มีความรู้เรื่องพืชในป่า และเคยช่วยดูแลครัวสนามรบ"...
ครัวสนามรบ? พูดเหมือนจะเป็นเชฟ Michelin แห่งสงครามเลยนะคุณ! ผมยืนงงไปสามวินาที ก่อนจะถอนหายใจเสียงดังให้เขาได้ยิน สงสัยจะเบียวเข้าเส้นแล้วจริงๆไอหมอนี่ เปลี่ยนจากให้ทำงานเป็นแจ้งความแทนดีมั้ยนะ ไหนจะใบไม้แปลกๆอีก สารเสพติดชัวงี้ แต่ยังไงก็เถอะ
..."ถ้าจะขนาดนั้นละก็ ไปล้างจานให้หมดทั้งกะได้มั้ยล่ะ? แล้วก็ทำความสะอาดพื้นที่เปื้อนโคลนตอนที่นายคลานเข้ามาด้วย..."...
..."พอดีตอนนายคลานเข้ามาเหมือนหมาหลงซอยน่ะ"...
..."ได้ครับ! แค่แป๊ปเดียวทุกอย่างจะสะอาดหมดแน่นอนครับ"...
ดูเหมือนเขาจะตอบทันควัน ดวงตาเปล่งประกายราวกับแค่ได้แลกของกินด้วยงานบ้านก็เป็นดีลที่ดีที่สุดในชีวิตอย่างงั้นแหละ ผมยกมือกุมขมับตัวเอง แล้วหยิบผ้ากันเปื้อนอีกผืนยื่นให้เขาแบบจำนน พร้อมกับชุดพนักงานเพราะชุดเขาเละมากลัวทำงานไปจะเละกว่าเดิม
..."ใส่ชุดและผ้ากันเปื้อนด้วย แล้วอย่าทำจานแตกล่ะ ไม่งั้นจะคิดเพิ่มเป็นสองเท่านะ"...
..."รับทราบครับ… คุณพ่อครัว แต่ผมขอค่าแรงเล็กน้อยเป็นข้าวอีกจานด้วยนะครับ"...
แล้วเขาก็ยิ้มสุภาพแบบเดิมอีกก่อนจะวิ่งเข้าครัวไปเพื่อล้างจาน ผมล่ะอยากเอาชามไปครอบหัวเขาจริง ๆ มาขอกินฟรีไม่มีเงินจ่ายแล้วยังจะมาขอเพิ่มอีกจานอีก! กล้าเกินไปแล้วไอลูกหมาเอ๊ย!
.......
.......
.......
...CHAPTER #2...
...จบบทที่2...
...ตอนสั้นลงเพื่อให้ง่ายต่อการอ่านนะครับ จะตกตอนละ 2000-4000 คำ เพื่อให้อ่านได้ต่อเนื่องและไม่ลายตา (ลดมาครึ่ง)...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 22
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
remni
อ่านเพลินมากเลยค่ะ เรื่องแบบนี้เลิฟสุดๆกับเรื่องตอนยาวๆ /Proud/
2025-05-08
2