ย้อนชะตากลับมาก่อนชีวิตจะพัง
บทที่ 4
[ โลกxxxxx : ภารกิจสำเร็จ! ]
อารี
ในที่สุดเราก็จะได้กลับไปแล้ว
[ ยินดีด้วยที่เจ้าทำภารกิจสุดท้ายสำเร็จ ]
อารี
เพราะมีระบบของคุณคอยช่วยเลยนะครับ
[ ไม่เลย เป็นเพราะตัวเจ้าเองต่างหากละ ]
[ เอาล่ะ เจ้าพร้อมที่จะกลับไปรึยัง ]
[ ข้าไม่แน่ใจว่าจะส่งเจ้าไปยังช่วงเวลาไหนแต่ว่าเป็นตอนสมัยเรียนแน่นอน ]
อารี
ขอแค่เป็นช่วงที่เรียนอยู่ผมก็โอเคครับ
[ อืมได้ ข้าจะส่งเจ้าไปแล้วนะ ]
[ ขอให้ครั้งนี้เจ้าประสบความสำเร็จดั่งที่เจ้าหวังนะ อารี ]
[ หวังว่าสิ่งที่เจ้าทำมาตลอดหนึ่งหมื่นปีจะช่วยเจ้าได้นะ อารี ]
อารี
(ตอนนี้คือช่วงเวลาไหนกัน)
โอบอ้อม
อ้าว อารี //เปิดประตูเข้ามา
โอบอ้อม
อื้อ ตื่นแล้วก็ลุกไปอาบฉันอาบเสร็จแล้ว
โอบอ้อม
เร็วสิเดี๋ยวก็ไปโรงเรียนไม่ทันหรอก
โอบอ้อม
ก็ใช่ไง ทำไมตื่นเต้นจนลืมไปรึไงว่าตัวเองขึ้นม.4แล้วน่ะ
โอบอ้อม
แล้ววันนี้ก็เปิดเทอมวันแรกด้วย
อารี
อา(เราย้อนมาตอนขึ้นม.4หรอ)
โอบอ้อม
วันนี้เสร็จเร็วแหะ
อารี
ก็เปิดเทอมวันแรกนิจะให้สายได้ไงล่ะ
ไอรดา
แม่พึ่งทำกับข้าวเสร็จพอดีเลย
อารี
ป ป่าวครับ //ไปตักข้าว
ไอรดา
งั้นขึ้นรถเลยลูก //เดินไปที่รถ
ไอรดา
อารี ไปเปิดประตูรั่วให้แม่หน่อย
โอบอ้อม
พ่อล่ะแม่ //ขึ้นรถ
ไอรดา
อ่ะนี่แม่โอนค่าขนมไปให้แล้วนะคนละ120นะ พอมั้ยลูก
โอบอ้อม
แม่ก็เก็บเงินไว้บ้างนะ
โอบอ้อม
จะได้มีเงินใช้หนี้
อารี
อย่าไปกู้เงินอีกนะแม่
Comments