บทที่1 รักแรกพบของทั้งสอง

ณ สวรรค์มีเทวดาหนุ่มคนนึงเขาชื่อว่า'ไฮโน่'เขาเป็นคนหน้าตาดีเฟรนลี่และชอบเล่นไวโอลีนใน แดนสวรรค์เขาเป็นที่รักของผู้คน จนวันนึงเขาได้ไปขอพ่อของเขาว่า

'ท่านพ่อ ข้าอยากลงไปท่องเที่ยวข้างล่างแดนสวรรค์'

พ่อเขาก็ได้บอกว่า

'ได้สิ แต่อย่าไปไกลนักนะ'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วรีบไปหยิบไวโอลีนคู่ใจแล้วกระโดดจากแดนสวรรค์ เขาโดดลงไปได้ไม่นานเขาก็ได้กางปีกออกปีกเขานั้นสีขาวงามดังหิมะ เขาได้บินไปเรื่อยๆจนเขาได้ไปเจอพายุทอร์นาโด เขาได้รีบบินหนีอย่างสุดกำลังแต่หนีไม่ทันเขาได้ถูกพายุทอร์นาโดดูดเข้าไปจนเขาได้ตกในกลางมหาสมุทรเขาได้ค่อยๆจมน้ำไป สักพักนึงก็มีนางเงือกตนนึงพาเขาขึ้นไปไว้บนโขดหิน

ไฮโน่ค่อยๆลืมตาก็พบกับนางเงือกตนนึงได้เอามือสองข้างจับโขดหินแล้วจ้องมองเขาอย่างสงสัยในวินาทีนั้นเขาได้ตกหลุมรักเธอแล้วเขาก็ได้เอ่ยปากถามไปว่า

'เธอชื่ออะไรเหรอ'

นางเงือกตนนั้นก็ได้ตอบว่า

'ฉะ......ฉันชื่อดอเรียเธอเป็นเทวดาเหรอ'

ไฮโน่ตอบว่า'ใช่ฉันเป็นเทวดา แล้วไวโอลีนฉันอยู่ที่ไหน'

เขาพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรนดอเรียยื่นไวโอลีนให้แล้วถามว่า

'นี้ไวโอลีนของนาย'

เมื่อไฮโน่หยิบไวโอลีนไปดอเรียก็บอกว่า

'นายเล่นไวโอลีนให้ฉันฟังหน่อยจะได้มั้ย'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'ได้สิ'

หลังจากนั้นไฮโน่ก็ได้บรรเลงไวโอลีนด้วยเสียงไวโอลีนที่เพราะทำให้นางเงือกตนอีกได้ขึ้นมาฟังด้วยเมื่อเขาเล่นไวโอลีนเสร็จดอเรียก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'นายเล่นเพราะมาก'

ไฮโน่ก็ตอบว่า

'ขอบคุณนะ><'

เมื่อเขาพูดเสร็จเขาก็บอกดอเรียว่า

'ฉันคงต้องไปแล้วละยินดีที่ได้รู้จักนะ ดอเรีย'

ดอเรียก็ยิ้มและก็ที่เขากำลังจะบินไปดอเรียก็เรียกไฮโน่ ไฮโน่หันมาด้วยความสงสัยดอเรียก็บอกว่า

'หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะ'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'ถ้าโชคชะตามีจริงก็ขอให้เราได้เจอกันอีก'

ดอเรียก็ยิ้มแล้วไฮโน่ก้ได้สยายปีกบินกลับสวรรค์ในขณะที่เขากำลังบินอยู่เขาก็ได้นึกภาพดอเรียแล้วก็พูดว่า

'ถ้าโชคชะตามีจริงก็ขอให้ฉันคนนี้ได้เจอกับเธออีกครั้ง'เมื่อเขากลับถึงสวรรค์เขาได้วางไวโอลีนพ่อเขาก็ได้ถามว่า

'ไฮโน่ เจ้าไปทำอะไรมาเหตุใดตัวเจ้าถึงเปียก'

ไฮโน่ก็บอกว่า

'ข้าบินเล่นอยู่พักนึงแล้วเจอพายุข้าพยายามหนีแต่หนีไม่พ่นจึงโดนพายุดูดจนตกน้ำแต่ก็มีนางเงือกตนนึงได้ช่วยชีวิตข้าไว้'

พ่อไฮโน่ก็ถามว่า

'นางเงือกงั้นเหรอ?'

ไฮโน่ก็ได้พนักหน้าแล้วบอกว่า

'ใช่ครับท่านพ่อ นางเงือกได้ช่วยข้าไว้ท่านมีอะไรหรือเปล่า'

พ่อไฮโน่ก็บอกว่า

'ไม่มีอะไรหรอก'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วไปอาบน้ำเมื่ออาบน้ำเสร็จเขาก็ได้เข้านอนในคืนนั้นเขาฝันถึงภาพแกที่เขาเห็นคือนากเงือกผมสีฟ้าม่วงได้มองเขาอย่างสงสัยช่างเป็นภาพที่งดงามจริงๆและเช้าวันถัดมาเขาก็ได้ไปหยิบไวโอลีนมาบรรเลงเพลงจนพ่อเขาได้เข้ามาถามว่า

'เจ้าเป็นอะไรหรือ อารมณ์ดีแต่เช้าเลย'

ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'เปล่าหรอกท่านพ่อเมื่อคืนข้าแค่ฝันดีเฉยๆ'

พ่อก็ยิ้มแล้วลูบหัวไฮโน่เบาๆแล้วบอกว่า

'เจ้านี้เหมือนแม่เจ้าจริงๆ'

ไฮโน่ก็เงยหน้ามองพ่อแล้วถามว่า

'ใช่เหรอท่านพ่อ'

พ่อก็ยิ้มแล้วบอกว่า

'ใช่สิ ทุกๆเช้าที่แม่ของเจ้าตื่นน่ะเธอจะสดใสแบบนี้แหละ'ไฮโน่ก็ยิ้มแล้วบรรเลงไวโอลีนต่อ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***