Episode 14 อาการเขิน

ตอนนี้ฉันได้กลับมาที่บ้านเเล้ว ฉันก็นั่งเล่นเกมกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่น

กัน : อ่าวกลับมาเเล้วหรอหวะกูคิดว่าจะหายไปเเบบอีกมิดไนท์ชะอีก

ฉัน : ปากดี เเล้วมิดไนท์กับอีพริกไปไหนอ่า

โต้ : อีไนท์ผัวมันลากขึ้นห้องไปเเล้วส่วนอีพริกเห็นบอกว่าจะกลับบ้านไปหาป๋ากับม๋ามันอ่าหน้าจะนอนที่นู่นเลยมั้ง

ไทป์ : เเล้วมึงเเดกอะไรยังกูบอกให้ป้าจันทำข้าวผัดไว้ให้มึงอ่า

"กูกินมาเเล้วขอบใจมากนะ จู๊บ" ก้มไปจับหน้าผากมันมาจูบ

ไทป์ : อีมิกกี้มึงทำอะไรของมึงเนี้ยอย่าไปทำข้างนอกนะมึงเดี๋ยวเค้าจะหาว่ามึงเป็นเมียกู

ฉัน : กูจะทำเเล้วมึงจะทำไม แบร่ๆๆๆ

กัน : ไอ่สัสมึงตั้งใจเล่นหน่อยสิหวะไอ่ไทป์ดูดิทีมจะแพ้อยู่เเล้วเนี้ยๆ

ไทป์ : กูเล่นไม่ดีตรงไหนมึงดูคนในทีมดิกากเเล้วเสือกมาลงแฮงค์กูละเบื่อ

ฉันก็ปล่อยให้พวกมันสามคนทะเลาะกันไปส่วนฉันก็เดินขึ้นห้องไปอาบน้ำนอน เเต่ทำยังไงฉันก็นอนไม่หลับฉันเลยหยิบโทรศัพท์มาเลื่อนๆ ดู พอฉันเห็นว่าพี่ซันยังขึ้นจุดสีเขียวในไลน์อยู่ฉันเลยทักไปหาพี่ซัน

@ LINE

'' ทักค่ะ พี่นอนยัง''

'' ยังทำไมหรอ''

''เปล่าค่ะดูเเค่จะทักไปถามว่าถึงบ้านเเล้วรือยัง''

''ใช่หรอ???''

''ใช่ค่ะ ถ้างั้นหนูไม่กวนพี่แหละ''

''อ่าวจะรีบไปไหนมาคุยกันก่อนสิ''

''คิดว่าจะไม่รั้งหนูชะละ''

''อยากคุยกับพี่ก็บอก''

''เเล้วถ้าหนูบอกว่าใช่พี่จะทำไมค่ะ''

''....................//เงียบเลย''

''อ่าวหายเลย''

''ป่าวๆๆ ว่างมั้ยคลอกัน''

พอฉันอ่านกำลังจะพิมตอบพี่เค้าไปเเต่พี่ซันก็กดวิดีโอคลอมาก่อนฉันเลยกดรับ

 'เตรียมตัวจะนอนเเล้วหรอ''

''ค่ะ หนูนอนไม่หลับเลยกดทักไปหาพี่''

''นอนไม่หลับเเต่ทักพี่มาเนี้ยนะไม่คิดว่าพี่จะนอนมั้งหรอ''

''จะนอนได้ยังไงก็หนูเห็นพี่ขึ้นว่าออนอยู่''

''เเล้วนี้ง่วงยังคะ''

ฮื่มมมมทุกคนนนนนฉันเขินมีผู้ชายพูดคะ ค่ะกับผู้หญิงด้วยฉันไม่อยากจะเชื่อหูของตัวเองเลย

''ทำไมต้องหน้าเเดงขนาดนั้นเขินพี่หรอ''

''ป่าวซะหน่อยหนูจะเขินพี่ทำไม''

''นี้ขนาดไม่เขินนะถ้าเขินจะขนาดไหนหนูว่ามั้ย''

''ไม่คุยกับพี่เเล้ว หนูนอนก่อนนะคะ''

''ค่าบ ฝันดีนะคะเด็กน้อย''

''หนูโตเเล้วค่ะ ไม่ใช่เด็ก''

''พี่ยังไม่ได้ลองพี่เลยไม่รู้ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่''

''ทะลึ่ง ฉันทำหน้ายังใส่พี่เข้าทันที''

'' 55555 ถ้างั้นนอนกันเถอะ''

'' ฝันดีนะคะคุณลุง''

หลังจากว่างสายฉันก็นอนดิ้นไปดิ้นมาเเล้วก็หลับไปตอนไหนไม่รู้

Talk: ซันเดย์

ตอนนี้ผมได้ขับรถออกมาจากบ้านน้องเเล้วจากบ้านน้องมาคอนโดของผมก็ประมาณ 45 นาที ก็ถึงคอนโด พอถึงผมก็ไปอาบน้ำเตรียมตัวจะนอนอยู่ไลน์ผมก็เด้งมา

จะไปใครไปไม่ได้ก็มิกกี้นั่นแหละที่ทักผมมา ผมก็คุยกับน้องจนผมถามไปว่า อยากคุยกับพี่ก็บอก น้องมันตอบผมมาว่า

เเล้วถ้าหนูบอกว่าใช่พี่จะทำไมค่ะ ผมนี้ถึงกับใจสั่นไปเลยคับ

ใครจะไปคิดว่าน้องมันจะตอบผมกลับมาเเบบนั้น พอคุยๆ กันสักพักใหญ่ผมก็ถามน้องว่า เล้วนี้ง่วงยังคะ น้องก็เงียบไปหน้าเนอะหูเหอเเดงไปหมด ผมว่าน้องเขินที่ผมพูดคะ//ค่ะเเน่ๆ เลย

จากนั้นผมก็บอกฝันดีน้อง น้องก็บอกผมกลับมาเช่นกันว่า

" ฝันดีนะคะคุณลุง"นี้ก็เป็นอีกครั้งที่น้องพูดกลับผมเเบบนี้

พอผมว่าสายผมก็คิดเรื่องเธอสักพักเเล้วผมก็หลับไป

เช้าวันใหม่ที่เเสนมีความสุข เป็นอีกหนึ่งวันที่ผมรู้สึกมีความสุขอย่างไงบอกไม่ถูก 5555

พอผมอาบน้ำเเต่งตัวเสร็จผมก็หยิบโทรศัพท์เพื่อที่จะทักไปบอกกับน้องสักหน่อยว่าวันนี้ต้องทำไรบ้าง

@ LINE

''ตื่นยังเนี้ย''

''...............................//เงียบ''

''วันนี้ไปซื้อข้าวรอพี่ด้วยเอาเหมือนเดิมนะร้านเดิมด้วย'' ผ่านไปสักน้องพึ่งจะมาตอบเเชทผมค่าบท่านผู้อ่าน

''ตื่นเเล้วค่ะ โต๊ะเดิมเมื่อวานนะคะพี่''

ผมก็กดเข้าไปอ่านจากนั้นผมก็เดินลงลิฟต์ไปที่ลาดจอดเเล้วขับรถไปที่มหาลัย

Talk: มิกกี้

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ฉันตื่นขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติ ทำไมก็ไม่รู้นะคะ หลังจากนั้นฉันก็ไปอาบน้ำเเต่งตัวไม่นานฉันก็ได้ยินเสียงไลน์เข้ามาฉันเลยรีบเเต่งตัวเเล้วรีบไปดูว่าใครทักมา

พอฉันเข้าไปดูเเชทก็เป็นพี่ซันที่เค้าทักมาบอกให้ฉันไปซื้อข้าวให้เค้า

จากนั้นฉันก็ลงมาข้างล่างวันนี้มิดไนท์มันก็มานั่งกินข้าวด้วยรวมถึงพี่อาร์ด้วย

ฉัน : สวัสดีตอนเช้าค่ะพี่อาร์

พี่อาร์ : คับ

ฉัน :เป็นไงมั้งวันนี้ไปเรียนได้มั้ยละมึง

พวกมัน : 555555

กัน : เป็นคำถามที่ดูเป็นห่วงเเต่เป็นคำถามที่เหี้ยมาก

มิดไนท์ : ดีขึ้นเเล้ววันนี้น่าจะไปเรียนได้

ฉัน : ถ้างั้นกูไปก่อนนะเจ้ากรรมนายเวรกูรออยู่ที่มหาลัย

พริก : ไม่กินข้าวก่อนหรอมึง

ฉัน เดี๋ยวไปกินที่ม.เลยก็ได้ กูไปก่อนนะ

ตอนเเรกฉันกะว่าจะไปกับเพื่อนเเต่วันนี้พวกฉันมีเรียนตอน10โมงเเต่ตอนนี้พึ่ง08.14ฉันต้องรีบไปให้ถึงมหาลัยก่อนพี่ซันไม่งั้นเป็นเรื่องเเน่ๆ

ตัดมาที่มหาลัย

ตอนนี้ฉันยืนรอข้าวอยู่ ฉันสั่งข้าวผัดรวมสองจานตอนเเรกฉันกะว่าจะไปซื้อน้ำเเต่ฉันคงถือไม่ไหวเลยยังไม่ได้ซื้อ

พี่ซัน : พึ่งมาหรอทำไมยังไม่ได้ข้าวอีก// ฉันไม่ได้ตอบคำถามพี่ซันเเต่ฉันยื่นตังไปให้ป้าเเทน

ป้า : เสร็จเเล้วจ๊ะหนู

ฉัน : นี่ค่ะป้า 80 บาทค่าข้าวไม่ขาดไม่เกินด้วยนะคะ

ป้า : กวนป้าได้ทุกวันเลยนะเราเนี้ย

ฉัน : 5555 ยิ้มวันละนิดจะได้สวยเหมือนหนูไงป้า ถ้างั้นหนูไปก่อนนะคะเดี๋ยวโดนคนเเถวนี้ดุ

ป้า : ซันมันไม่กล้าดุหนูหรอมันใจดีจะตายใช่มั้ยตาซัน

พี่ซัน : ใช่ค่าบป้าถ้างั้นผมไปก่อนนะค่าบ

ฉัน : พี่ซันถือจานไปก่อนนะคะหนูไซื้อน้ำแป๊บหนึ่ง

พี่ซัน : เราน้้นแหละถือจานไปก่อนเดียวพี่ไปซื้อเอง

จากนั้นฉันก็เดินไปนั่งที่โต๊ะส่วนพี่ซันก็ไปซื้อน้ำไม่นานเราทั้งสองคนก็มานั่งกินข้าวกันจนเสร็จ

''มีเรียนกี่โมงหรอ''

''หนูมีเรียนตอน10.30 ค่ะ''

''เเล้วมาม.ยังไง''

''หนูขับรถมาเองค่ะ''

''เเล้วไหนบอกว่าจะมาพร้อมเพื่อน''

''ก็เพื่อนหนูมันยังไม่มาอีกอย่างหนูกว่าพี่รอนานหนูเลยขับรถมาเอง''

''ถ้างั้นเอารถไปไว้บ้านเเล้วเดี๋ยวพี่ตามไป''

''ทำไมละคะ นี้08.54เเล้วนะเหลืออีกเเค่ชั่วโมงนิดหนูก็ต้องไปเรียนเเล้ว''

''เเล้วเมื่อคืนพี่บอกหนูว่าไงละคะ''อุ๊ยยยยย หนูก็มา ฉันนี้หน้าร้อนเห่อร้อนขึ้นมาทันทีเลยทุกคนนน

''ก็ได้ค่ะเเต่พี่ไม่ต้องไปก็ได้นะคะเดี๋ยวหนูไปเองก็ได้''

''ไปเถอะพี่ก็มีเรียน 10.30 เหมือนกัน''

จากนั้นเราทั้งสองคนก็ไปเอารถเเล้วก็ขับกลับไปที่บ้านของพวกฉันอีกรอบ

ติดตามตอนต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***