Episode 8 ไว้พน.ค่อยไปหาพี่เค้าก็ได้มั้ง

หลังจากวันนั้นที่ฉันโดนพวกพี่เค้ารับน้องมานี้ก็เป็นวันอาทิตย์เเล้ว พวกฉันทั้ง 6คนนั่งทำงานที่อาจารย์สั่งมันเป็นงานกลุ่ม         เเบ่งเป็นกลุ่มละ 3 คนพวกฉันเลย ไม่ต้องไปหาใครเพิ่มเพราะพวกฉันก็คบพอดี

ตอนนี้พวกฉันก็นั่งทำงานที่บ้านของพวกฉันนี้แหละ

กัน : พวกมึงนี้ดีหวะซื้อบ้านเป็นของตัวเองด้วยเเทบยังไม่ต้องอยู่คนเดียวอีก

โต้ : นั้นดิพวกกูนี้ยังต้องอยู่คอนโดเลย

ไทป์ : มันยังมีอีกห้องนะเว้ยเเต่มันเป็นห้องรับแขกที่อยู่ข้างล่างอ่า

พริก : กูว่าถ้าพวกเราอยู่ด้วยกันหมดนี้ก็ดีนะเว้ย

มิดไนท์ : กูเห็นด้วยเเต่กูว่าซื้อที่เพิ่มดีมั้ยวะ

ฉัน : เอาดิ ที่ข้างยังประกาศขายอยู่นะเว้ย

โต้ : เอาดิเผื่อเราเรียนจบก็อยู่เว้ยกันเเบบนี้ไงวะ

กัน : นี้พวกมึงจะไม่มีไปมีครอบครัวกันหน่อยหรอวะ

พริก : มีเเล้วไงวะก็เอาที่นี่ไว้พักผ่อนสำหรับพวกเราไง

ไทป์ : กูยังไงก็ได้ ถ้าจะสร้างใหม่ก็ทำเผื่อมีลูกมีหลานกันไปเลยจะได้ไม่มีปัญหากันอีก

ฉัน : กูเห็นด้วยกับไอ่ไทป์นะ

โต้ : เเล้วที่ตรงนั้นกี่ไร่วะ

ฉัน : เท่าที่เห็นตรงติดป้ายประกาศก็ประมาณร้อยกว่าไร่ได้

พริก : เเล้วราคาประมาทกี่ร้อยล้าน

มิดไนท์ : ก็ประ 60 ล้าน ถ้าจะซื้อก็คนละ10 ล้าน

โต้ : ถ้างั้นพวกมึงก็จัดการซื้อเลยเดี๋ยวเรื่องออกเเบบบ้านกูจัดการเอง

พริก : เค ถ้างั้นเรารีบทำงานกันต่อเถอะ

ก็อย่างที่ฉันเคยบอกนะคะว่าใครคิดว่าพวกใช่เงินสิ้นเปลืองก็เรื่องของพวกคุณค่ะเพราะบ้านพวกฉันรวยใช้ทั้งชาติก็คงจะไม่หมดหรอก

ตัดมาวันจันทร์เลยเเล้วกันนะคะ นี้ก็เหลือเวลาอยู่อีกเเค่หนึ่งวันถ้าไม่รวมวันนี้นะคะ พวกฉันยังไม่ได้หาลุงรหัสเลย

พริก : พวกมึงวันนี้ไปหาพวกลุงป้ารหัสกันมั้ย

ฉัน :ก็ดีเหมือนกันพรุ่งนี้ก็เฉลยเเล้วนิ

กัน : มึงจะรีบทำไมยังไงของลุงรหัสมึงก็ไม่หายไปไหน นั้นไง

ไอ่กันมันชี้ไปกลุ่มพวกเฮชว้ากที่นั่งกันอยู่ 5 คน

โต้ : เห้อ!! กูว่ามึงกลับกูอ่าต้องรีบไปนะไอ่กันนั้นมันพี่ต่อกับพี่บุ๊คนิยิ่งหาตัวยากๆ อยู่

พอมันพูดจบก็รีบวิ่งไปทันทีตามด้วยไอ่ไทป์ที่เดินตามพวกมันไปด้วย

ฉัน : เเล้วมึงไม่ไปด้วยอ่อ

มิดไนท์ : ไปดิเดี๋ยวค่อยไปทีหลังไปรับกับพวกมันทีไหร่เหนื่อยตลอดมึงไม่วันนั้นไง เผื่อเค้าลิมว่ากูเป็นผู้หญิง

ฉัน : เเล้วมึงละเจอยัง

พริก : เจอเเล้วเค้าชื่อฟ้า กูไม่อยากจะเมาส์เลยแม่งทำตัวร่านชิบหาย

มิดไนท์ : ยังไงหวะ

พริก : วันนั้นกูไปหาพี่รหัสใช่ปะ ตอนกูรับน้องอยู่นางก็มาถามพี่มินนี่จร้าว่าได้น้องรหัสเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย พอนางเห็นกูเท่านั่นแหละเเบะปากใส่กู

ฉัน : เเล้วพี่มินนี่อะไรนี้ดีปะ

พริก : ก็ได้อยู่ไม่ได้ทำตัวเเรงขนาดนั้น

มิดไนท์ : เเสดงว่าเหลือเเค่มึงกับกูเเล้วแหละที่ยังไม่ได้ไปหาลุงรหัส

ฉัน : ค่อยไปพรุ่งนี้ก็ยังทัน

มิดไนท์ : เเต่กูจะไปเย็นนี้แหละ

หลังจากที่พวกฉันนั่งคุยกันไปเกือบสองชั่วโมงพวกนั้นก็เดินกลับมาเนื้อตัวพวกมันเต็มไปด้วยเหงื่อ

พริก : พวกมึงไปอาบน้ำจากที่ไหนมาวะเปียกซุ้มเชียว555

กัน : อาบน้ำเหี้ยอะไรกูวิ่งรอบสนามมาตั้งสิบรอบไม่พอนะใช้กูทำนั้นนี้กว่าจะรับพวกกูเข้าสายได้แทบตาย

มิดไนท์ : ดีนะที่วันนี้อาจารย์ยกคลาสไม่งั้นพวกมึงได้เหม็นทั้งวันเเน่ๆ

ฉัน : วันนี้พวกรุ่นพี่ก็ให้หยุดซ้อมเซียร์หนึ่งวันวะ

ไทป์ : ถ้างั้นกับบ้านกันเถอะ

พอคุยกันเสร็จก็เดินมาที่รถพวกฉันเอารถมาสองคันก็จะมีของ กันกับโต้ ลืมบอกกันกับโต้ย้ายมาอยู่ที่บ้านเเล้วเเต่นอนที่ห้องรับเเขกไปก่อนรอบ้านเสร็จนู่นแหละถึงจะได้มีห้องเป็นของตัวเอง

talk ซันเดย์

ตอนนี้ก็เป็นเวลาใกล้เที่ยงเเล้วคับพวกผมกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ อยู่ๆ ก็มีน้องปี1 3 คนวิ่งเข้ามา

กัน :พี่คับพี่ใช่พี่ต่อไมคับ

ต่อ : เออกูนี้แหละทำไม

กัน : ผมชื่อกันนะคับเป็นน้องรหัสของพี่เขตผมอยากเข้าสายรหัสของพี่ค่าบ

บุ๊ค : เเล้วมึงสองคนละไม่มีปากหรอหรือว่าเป็นไบ้

ไทป์ : ผมชื่อไทป์เป็นน้องรหัสพี่ต้นหนาว

โต้ : ส่วนผมชื่อโต้เป็นน้องรหัสของพี่เต้ยค่าบ

พวกน้อง : รับผมเข้าสายรหัสด้วยนะค่าบ

ต่อ : พวกกูหิวน้ำจังไปซื้อน้ามาให้พวกกูหน่อยสิ

พวกน้อง : คับพี่

บุ๊ค : พวกมึงรู้หรอว่าพวกกูจะกินน้ำอะไร

พวกน้อง : ไม่รู้ค่าบ

บุ๊ค : ไปซื้อน้ำเเดงมา5 เเก้ว

จากนั้นมันก็เเกล้งน้องให้ไปซื้อนั้นนี้จนตอนนี้ของกินกองเต็มโต๊ะไปหมด

อาร์ม : ถ้าเเค่นี้เหนื่อยก็อย่ามาเข้าสายรหัสกูน้องรหัสกูไม่อ่อนเเอขนาดนี้

พวกน้อง : รุ่นพี่สั่งมาเถอะค่าบพวกผมทำได้

ต่อ : ดี ถ้าพวกมึงไปวิ่งรอบสนามบาส10รอบโดยไม่มีใครเป็นลมพวกกูจะรับเข้าสายรหัส

จากนั้นพวกน้องก็วิ่งออกไปที่สนามพวกผมก็นั่งกินนั่งคุยกันไป

อาร์ : น้องมึงยังดีที่มาหาดูน้องกูกับไอ่ซันดิเเม้ไม่มาให้เห็นหน้าเลย

ผม : ถึงเวลานั้นกูจะเเกล้งให้หนักเลยค่อยดู

อาร์ : กูเห็นด้วย55555

พวกผมรู้ค่าบว่าใครเป็นหลานรหัสของพวกผมเเต่ในเมื่อน้องมันไม่สนใจที่จะหาก็มาลองกันสักหน่อยว่าใครจะเเน่กว่าใครเเค่คิดผมก็สนุกเเล้ว555

หลังจากที่เเกล้งพวกน้องมันเสร็จพวกมันก็เดินเข้ามาให้เพื่อนผมเสร็จจากนั้นก็เดินกลับไปหาเพื่อนที่นั่งคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่ หึหึ เดียวก็รู้ว่าพวกผมจะทำไง

อาร์ : น้องมึงกับกูนี้อารมณ์ดีเนอะไม่เป็นเดือดเป็นร้อนเหมือนน้องคนอื่นเลย

ผม : มึงคงคิดเหมือนกูใช่มั้ยเพื่อน

อาร์ : มันเเน่นอนอยู่เเล้ว

ต่อ : กูว่าเรารีบไปเรียนกันเถอะใกล้ถึงเวลาเรียนเเล้วด้วย

จากนั้นผมก็เดินขึ้นไปเรียนกันพอเร็นเสร็จก็เเยกย้ายกันกลับบ้าน วันนี้ไม่มีกิจกรรมตอนเย็นถึงจะมีผมก็ไม่อู้ให้น้องมันหาผมเจอง่ายๆ หรอ

ในเมื่เธอเป็นคนที่ไม่สนใจพวกผมเลยผมก็ไม่จำเป็นต้องใจดีกับน้องมันใช่มั้ยค่าบทุกคน

จากนั้นผมก็จัดการทำกับข้าวพอทำอะไรเสร็จผมก็เข้าไปอาบน้ำเเล้วออกมากินข้าวที่ผมได้ผมไว้พอกินเสร็จผมก็เข้าห้องไปทำงานที่อาจารย์จากนั้นก็นอน

ติดตามตอนต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***