Episode 19 นอนกับผู้ชายครั้งเเรก

ตอนนี้ผมพาน้องขึ้นมาที่ห้องเเล้ว พ่อกับเเม่ผมคิดอะไรของพวกเค้ากันเเน่ทำไมถึงทำกับผมเเบบนี้ ผมกว่าน้องคิดว่าครอบครัวผมไม่ให้เกียรติน้องจัดเลย

ผม : ถ้าไม่สบายใจพี่ลงไปนอนที่ห้องรับเเขกก็ได้นะ

มิกกี้ : ได้ไงคะ นี้บ้านพี่นะคะไม่ใช่บ้านหนู หนูต่างหากที่รบกวนพี่

ผม : เเต่พี่กลัวว่าเราจะคิดว่าบ้านพี่ไม่ให้เกียรติเรามากกว่า

มิกกี้ : พี่อย่าคิดเเบบนั้นค่ะ

ผม : ถ้างั้นหนูก็ไปอาบน้ำก่อนเลยนะเดี๋ยวพี่ยืมชุดของซอลญ่ามาให้

Talk:มิกกี้

ตอนนี้ฉันกำลังเข้าไปอาบน้ำในห้องพี่ซันนี้แหละตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มเเล้ว วันนี้กว่าจะทานข้าวเสร็จก็สามทุ่มกว่าเเล้วแม่ของพี่ซันเลยให้ฉันนอนที่นี้ ตอนเเรกฉันคิดว่าจะให้ฉันนอนกับซอลญ่า เเต่เปล่าเลยแม่กับพ่อพี่ซันให้ฉันนอนกับพี่ซัน ตอนเเรกฉันก็กลัวว่าพ่อกับเเม่พี่ซันจะมองว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ไม่ดีมานอนกับผู้ชายถึงที่บ้านเเต่เปล่าเลยค่ะ เเม่พี่เค้าสนับสนุนเสียด้วยซ้ำเเต่เป็นพี่ซันเองต่างหากที่คิดมาก

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

พี่ซัน : ชุดวางไว้หน้าโต๊ะเครื่องเเป้งนะคะ

ฉัน : ขอบคุณนะคะ

จากนั้นฉันก็อาบน้ำต่อ นี้จะเป็นครั้งเเรกที่ฉันนอนบ้านผู้ชายเเละอยู่ห้องเดียวกับผู้ชายสองต่อสองเป็นครั้งเเรกขนาดไอ่ไทป์ที่โตมาพร้อมกันฉันยังไม่เคยนอนกับมันสองคนเลย จะมีไอ่มิดไนท์ค่อยอยู่ด้วยตลอด เเต่ถ้านั่งเล่นเเบบนี้ก็มีบ้างเเต่ฉันไม่เคยที่จะนอนกับมันไง เเต่นี้ฉันต้องนอนห้องเดียวกันอีก

จากนั้นฉันก็เดินไปเเต่งตัวที่ห้องเเต่งตัวของเค้าเเต่ตอนนี้ฉันมีปัญหาอยู่นิดหน่อยคือไม่มีชุดชั้นในใส่เเละฉันก็ไม่ชินกับการใส่ชุดชุ้นในนอนด้วย

Talk:ซันดย์

ตอนนี้ผมเดินลงมาข้างล่างเพื่อที่จะไปถามนมเเก้วดูว่าที่บ้านเรามีที่นอนฟูกไมถ้ามีผมจะเอาไปปูนอนข้างเตียง ผมไม่อยากให้น้องคิดมาก

ผม : นมคับที่บ้านเรามีที่นอนฟูกมั้ยค่าบผมจะเอาไปปูนอน

นมเเก้ว : ไม่ค่ะมีเเต่ผ้าห่มคุณหนูจะเอามั้ยค่ะ

ผม : เอามาให้ผมหน่อยคับนม

จากนั้นนมแก้วก็ไปหยิบผ้าห่มมาให้ผมสองผืนเเล้วก็หมอนอีกหนึ่งใบผมเลยถือขึ้นไปบนห้องเเล้วก็ไปปูไว้ที่ข้างเตียงเพราะผมคงจะให้น้องนอนที่เตียงคนเดียว

เเต่นี้น้องอาบน้ำนานมากเเล้วผมเลยเดินเข้าไปที่ห้องเเเต่งตัวเพราะตอนนี้ผมก็จะอาบน้ำนอนเหมือนกัน

ผม : อ่าว!! ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ละ

มิกกี้ : เฮ้ย!!! พี่เค้ามาตอนไหนเนี้ยหันหน้าออกไปเลยนะ

ผมเลยหันให้เธอตามที่เธอสั่งทันที

ผม ทำไมไม่ออกไปข้างนอกละคะ

มิกกี้ : อะ เอออ... ฉันต้องตอบพี่เค้าว่ายังไงดีนะก็ฉันอายพี่เค้านิจะให้บอกว่าฉันไม่ใส่ชุดชั้นในมันก็ยังไงๆ อยู่

ผม : ถ้าหนูไม่บอกพี่ก็ไม่รู้ว่าพี่จะช่วยหนูยังไงนะคะ

มิกกี้ : พี่ห้ามขำนะคะ

ผม : ก็บอกพี่มาสิคับพี่จะได้ช่วยหนูได้

มิกกี้ : คะ คืออ วะ ว่า หนูอายที่หนูไม่ได้ใส่ชุดชั้นในต้องหน้าพี่ค่ะ

ผมก็หันไปมองหน้าน้องฉันที่เพราะน้องพูดเร็วมากเเต่ผมกับได้ยินมันชัดเจน

มิกกี้ : พี่จะหันมาทำไมหันไปเลยนะ น้องยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเองไว้

ผมก็เดินเข้าไปหาน้อง น้องเลยหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาปิดหน้าอกไว้

ผม : ถ้าหนูไม่เป็นเเฟนพี่ พี่ก็จะไม่ทำอะหนูถึงเป็นเเฟนพี่เเล้วเเต่ถ้าหนูไม่ยอมพี่ก็จะไปทำ พี่จะให้เกียรติหนูพี่จะไม่ทำให้หนูผิดหวังในตัวตีถ้าเมื่อไหร่ที่พี่ทำให้หนูเสียใจหรือผิดหวังพี่จะไปคนเดินออกไปเองเข้าใจมั้ย

ผม ถ้างั้นหนูไปนอนได้เเล้วนะเดี๋ยวพี่ขออาบน้ำก่อน เดี้ยวพี่ตามไปโอเคมั้ย

talk: มิกกี้

ตอนนี้พี่ซันเดินเข้าห้องน้ำไปเเล้วฉันก็เดินออกไปที่ห้องนอนฉันก็เห็นพี่เค้าปปูผ้าห่มไว้พี่เค้าหน้าจะนอนข้างล่างเเหละมั้งฉันเลยเดินขึ้นไปนั่งเล่นที่เตียง จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเล่น เเต่ตอนนี้เเชทกลุ่มฉันคือข้อความเยอะมาก

LINE: 6 สหาย

21.18

พริก : กี้มึงจะกลับตอนไหน

กัน : นี้มันสามทุ่มเเล้วนะเว้ย

โต้ : กูให้เวลาถึงสี่ทุ่มนะอีกสัส

ไทป์ : อีกี้มึงอยู่ไหน

พริก : ช่วยตอบเเชทพวกกูหน่อย

มิดไนท์ : อีกี้มึงเป็นอะไรหรือเปล่าเกิดอะไรขึ้นกับมึงมั้ย

เเล้วก็อีกเยอะเเยะมากมายที่พวกมันส่งมามันคงจะหวงฉันกลัวฉันเป็นมิดไนท์เเหละมั้ง ฉันก็ไล่อ่านเเชทเพื่อนอยู่พี่ซันก็เดินออกมาพี่เค้าใส่เเค่บ๊อคเซอร์เเต่ไม่เป็นไรฉันชินตาไปกับพวกไอ่ไทป์เเหละค่ะ

ฉันเลยหันกับมาสนใจอ่านเเชทไลน์ต่อ

ฉัน : กูไม่เป็นอะไรสบายดีพวกมึงไม่ต้องเป็นห่วงกูนะไว้เจอกันพรุ่ง

พริก : กว่าจะตอบได้นะคะอีสัส

ฉัน : กูขอโทษพอดีกูพึ่งอาบน้ำเสร็จ

ไทป์ : มันไม่ได้ทำมึงเหมือนไอ่พี่อาร์ที่ทำอีไนท์ใช่มั้ย

ฉัน : ไม่พี่เค้าให้เกียรติกูดีไม่ต้องเป็นห่วงนะ

มิดไนท์ : ก็ดีเเล้วถ้าให้เป็นเเบบกูเลยอีเหี้ยเหมือนมีเจ้ากรรมนายเวรตามตัว

โต้ : มีอะไรบอกพวกกูมาตรงๆ เลยนะเว้ย

กัน : นั้นสิพวกกูจะได้ช่วยมึงได้

ฉัน : เออกลับไปกูจะบอกพวกมึงให้หมดเลยโอเคมั้ย

พี่ซัน : หนู

อยู่ๆ พี่ซันก็เรียกฉัน ฉันเลยเงยหน้าขึ้นไปเป็นจังหวะที่สบตากันพอดีเเต่พี่ซันก็เลี่ยงเดินออกไปนั่งที่ปลายเตียง

ฉัน : พี่เรียกหนูทำไมคะ

พี่ซัน : บอกเพื่อนหนูด้วยว่าพรุ่งนี้ไม่ต้องไปมหาลัยเดี๋ยวพี่ไปรับที่บ้าน

ฉัน : ค่ะ พอพี่ฉันพูดจบฉันก็มาสนใจโทรศัพท์ต่อ

ฉัน : พวกมึงพรุ่งไม่ต้องไปมหาลัยนะ

กัน : ไม่ไปเเล้วเราจะผ่านกิจกรรมหรอหวะ

พริก : นั้นดิ

ฉัน : เดี๋ยวไปรถตู๋บ้านของพี่ซัน

โต้ : ดีเลยไอ่สัสจะได้ไม่ต้องไปนั่งเบียดที่นั่งกับคนอื่น

ไทป์ : ถ้างั้นก็นอนกันเถอะนี้ก็จะห้าทุ่มกว่าเเล้วพรุ่งนี้ ต้องเดินทางอีก

ฉัน : ฝันดีนะ

พวกมัน : ฝันดี

จากนั้นฉันก็เอาโทรศัพท์วางไว้ที่หัวเตียงตอนนี้พี่ซันก็นอนอยู่ข้างตรงที่เอาปูผ้าไว้เเล้ว

ฉัน : ปิดไฟเลยมั้ยคะ

พี่ซัน : ปิดเลยคับ

ฉันก็เอื้อมมือไปปิดไฟเเล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มไว้จากนั้นฉันก็พยายามที่จะนอนให้หลับเเต่เหมือนฉันยิ่งพยายามมากเท่าไหร่ฉันยิ่งนอนไม่หลับ ฉันดิ้นไปดิ้นมาอยู่เเบบนั้นนานเกือบครึ่งชั่วโมงได้

พี่ซัน :นอนไม่หลับหรอ

ฉัน : ใช่ค่ะหนูพยายามนอนเเล้วเเต่ทำยังไงก็ไม่หลับชะที

พี่ซัน : พี่ขอขึ้นไปนั่งที่เตียงได้มั้ย

ฉัน : ได้ค่ะ

เเเล้วพี่ซันก็เดินอ้อมมาหาฉันที่ตอนนี้นั่งพิงที่หัวเตียงอยู่ ฉันก็ขยับเข้าไปข้างในให้พี่ซันมานั่งตรงที่ซันนอนเมื่อกี้ จากนั้นฉันกับพี่ซันก็นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อยจนพี่ซันถามว่าฉันง่วงยัง ฉันก็ส่ายหน้าไปมา พี่ซันเลยขยับเข้ามาใกล้ฉันเเล้วดึงฉันเข้าปซบวันที่หน้าอกเค้า

พี่ซัน :ไม่ง่วงก็ต้องนอนนะคับพรุ่งนี้เราต้องเดินทางไกลอีกพี่ขออนุญาตนะคับ

จากนั้นพี่ซันก็ลูบหัวฉันไปมาชวนฉันคุยนั้นนี้จนฉันหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้

talk: ซันเดย์

หลังจากที่น้องปิดไฟผมก็พยายามที่จะข่มตาหลับเเต่ทำยังไงก็ไม่ย่อมหลับสักทีเหมือนคนข้างบนก็ไม่ต่างไปจากผมเท่าไหร่นักเธอผลิกตัวไปมาซ้ายทีขวาทีจนผมต้องถามน้องออกไปเเล้วมันก็เป็นอย่างที่ผมคิด ก็คือนอนก็นอนไปหลับนั้นแหละคับ จากนั้นก็เป็นไปตามที่พวกคุณอ่านมานั้นแหละคับจนตอนนี้น้องก็หลับไปเเล้วเเต่ผมก็ไม่กล้าที่จะขยับเพราะกลัวนอนจะนอนได้ก็นานจนตอนนี้ตีหนึ่งเเล้ว

ผมเลยตัดสินใจที่จะนอนกอดน้องไว้เเบบนั้นจากนั้นเราสองคนก็เข้าสู้ห้วงนิทรากันไปทั้งคู่

ติดตามตอนต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***