หลังจากวันนั้นวันที่พี่ซันได้ขอโอกาสเพื่อที่จะศึกษาดูใจฉัน ฉันก็ไม่ได้ปฏิเสธพี่เค้าไปซะทีเดียว อันนี้กี้ก็ไม่รู้นะคะว่าทำไมกี้ต้องเปิดโอกาสให้กับพี่ซันด้วยเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันไม่เคยที่จะเปิดโอกาสให้ใครเลย ฉันจะคอยเอาไอ่ไทป์มาเป็นไม้กันหมาตลอดไม่ใช่แค่ใช้ที่ทำมิดไนท์ก็ทำแบบนั้นเหมือนกัน คนอื่นก็จะคิดว่าฉันสองคนใช้ผัวคนเดียวกันบ้าง หรือบางคนก็จะคิดว่าได้เมียทีเดียวสองคนบ้าง เเต่พวกฉันไม่ได้สนใจหรอกค่ะพวกฉันก็ยังใช้ชีวิตกันต่อไป จนมาเจอพวกมันทั้งสามคนนั้นแหละค่ะ ชีวิตช่วงนี้ก็เริ่มเปลี่ยนไป
ไทป์มันก็จะอยู่เเต่กับไอ่กันกับไอ่โต้มากว่าเพราะช่วงนี้โต้กับกันรวมถึงอีพริกมันมาร่วมลงทุนกับพวกฉัน รวมลงทุนที่ว่าพวกฉันสามคนมีผับกับบอนคาสิโนเป็นของตัวเองตั้งเเต่อายุ 18 เเล้วละคะพวกมันสามคนเลยอยากมีส่วนร่วมด้วยเเต่พวกฉันก็ไม่ได้เอาเงินจากพวกมันนะคะพวกฉันให้พวกมันลงทุนเพิ่มจากที่พวกฉันทำไว้ พวกมันก็รีโนเวทบอนใหม่ก็จะเเบ่งเป็นชนชั้นอย่างชั้นแจงไปเลยว่าใครอยู่ในถานะระดับไหนส่วนผับมันก็ซื้อที่ข้างๆ เพิ่มเเล้วก็สร้างให้มันลองรับคนให้มากขึ้นเเละดูหรูหรามีขึ้นกว่าเดิม
เเละตอนนี้นี้พวกเพื่อนฉันนั่งคุยกันอยู่ที่ห้องนั่งเล่นวันนี้อยู่กันครบทุกคนทุกคนที่ว่าร่วมถึงพี่อาร์ด้วยนะคะเพราะเค้าย้ายมาอยู่ที่นี้เเล้ว
กัน : ไงมึงไม่เห็นหน้าคาตาหลายวันเลยนะ
ฉัน : มึงก็พูดเวอร์ไปไอ่กัน
โต้ : ไม่เวอร์หรอ การงานไม่รู้จักเข้าไปดูเดือนๆ เอาเเต่เงินปันผล
ฉัน : ถึงกูจะไม่เข้าไปกูก็รู้ว่าพวกมึงทำเรื่องชั่วอะไรกันที่ผับนะ
มิดไนท์ : พวกมึงทำอะไรกันไว้ที่ผับห๊ะ!!! มีอะไรบิดบังพวกกูหรอ
พวกมัน : พวกกูป๊าววววว!!!!
ฉัน : เสียงพวกมึงนี้จะสูงไปไหน
พวกมัน : กูป่าว
พริก : ถึงพวกกูจะไปได้เข้าไปเเต่กูก็รู้นะว่าพวกมึงไปเอากับเด็กนั่งดริ้งที่ผับอ่า มึงก็ด้วยไอ่ไทป์อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะว่าตอนนี้มึงกำลังจะทำอะไรหัดเปลี่ยนสันดานมึงด้วย
ไทป์ : อย่างกับที่มึงทำกูไม่รู้ไงแหละ
มิดไนท์ : พวกมึงสองคนมีเรื่องอะไรที่จะบอกพวกกูมั้ย
พริก : รอให้กูมั่นใจกว่านี้ก็เเล้วกูจะเป็นคนบอกเอง
มิดไนท์ : เเล้วมึงละไทป์
ไทป์ : รู้เเค่ว่าตอนนี้กูกำลังตามจับเค้าอยู่ติดเเเล้วเดี๋ยวกูบอก
พี่อาร์ : ไม่ต้องจีบให้เสียเวลาหรอกไอ่ไทป์จับปั๊มเลยเเค่นี้ก็จะได้มาเป็นเมียเเบบง่ายๆ
กัน : เเล้วก็โดนมันเกียดเเบบพี่อ่านะ
พี่อาร์ : ไอ่สัสนี้กูรุ่นพี่มึงนะพูดอะะไรเกรงใจกูมั้ง ไม่เคยได้ยินคำโบราณไง เกียดอะไรมักได้อย่างงั้น
มิดไนท์ : ใครจะยังไงก็ช่างเเต่สำหรับไนท์คือไนท์เกียดพี่เข้าใจมั้ยห๊ะ
พี่อาร์ : ได้ไนท์ได้พรุ่งนี้มึงเดินไม่ได้เเน่ค่อยดู
พริก : ใจเย็นๆ พี่พรุ่งนี้พวกหนูต้องไปเข้าค่ายอีก
กัน : เเล้วพวกมึงจัดของกันยังเนี้ย
ไทป์,โต้ : พวกกูจัดเเล้ว
พริก : กูก็จัดเสร็จเเล้ว เเล้วพวกมึงสองคนละจัดยัง
มิดไนท์ : พี่อาร์ให้กูเเล้วมั้ง
ฉัน : สบายไปอีก คนมีผัวเนี้ย
พี่อาร์ : ก็บอกให้ไอ่ซันจัดให้สิ ใช่มั้ยเพื่อน
ฉันเลยหันไปมองว่าพี่ซันมาจริงตามที่พี่อาร์พูดหรือเปล่า เเต่เค้าก็มาจริงๆ
พี่ซัน : พูดอะไรถึงกู
พี่อาร์ : ก็น้องกี้เค้าบอกว่าอิจฉาเมียกูว่ามีคนจัดกระเป๋าให้กูเลยบอกให้น้องไปบอกให้มึงจัดกระเป๋าให้
พี่อาร์ : มึงนี้มาบ้านกูเช้าเย็นเลยนะ
มิดไนท์ : บ้านกูพี่ไม่ควรพูดคำนี้เพราะพี่ก็เเค่ผู้อาศัยนี้มันบ้านของหนูกับเพื่อน
พี่อาร์ : บ้านเมียก็เเหมือนบ้านผัว เออนี้พรุ่งนี้นัดกันกี่โมงหวะ
พี่ซัน : เจอกันที่คอนโดตอนตี5
พี่อาร์ : เเล้วสรุปเอามึงจะไปเอารถที่บ้านมึงมาใช่มั้ย
พี่ซัน : ช่าย
ฉัน : เเล้วพี่มาทำไม ไมเห็นจะทักมาบอกหนูมั้งเลย
พี่ซัน : พี่จะให้เราพาพี่ไปทำธุระหน่อยไม่ได้หรอ
ฉัน : เเล้วพี่จะไปตอนไหนนี้ก็17,30 เเล้วนะ
พี่ซัน : ไปตอนนี้แหละไปได้มั้ยละ
ฉัน : ไปตอนนี้ก็ได้คะหนู พวกหนูเเค่นั่งคุยเล่นกันเฉยๆ
พริก : เเม้ๆ ผู้ชายมาจะเเรดออกจากบ้านอีเเล้วเพื่อนกู
ไทป์ : ถ้างั้นพวกกูไปก่อนนะไว้เจอกันพรุ่งนี้
พริก : พวกมึงจะไปไหนกูขอไปด้วยดิ
กัน : พวกกูจะเข้าไปเช็คบันชีที่ร้าน
พริก : กูไปด้วย อยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำคนหนึ่งก็ติดผัวอีกคนหนึ่งก็จะออกไปกับผัว
ฉัน : คำว่าผัวต้องใช่กับคนเเต่งานเท่านั้น นอกนั้นเค้าเรียกว่าเรียนรู้ หรือเป็นเเฟนเข้าใจมั้ย
มิดไนท์ : วันนี้มึงพูดเข้าหูกูมากเพื่อน
พี่ซัน : ไปกันเถอะ
จากนั้นฉันก็เดินไปขึ้นรถพี่ซันก็ขับรถออกจากบ้านไปทันที
ฉัน : เเล้วพี่จะพาหนูไปไหนหรอ
พี่ซัน : ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เองแหละให้ถึงก่อน
หลังจากนั้นฉันก็นั่งฟังเพลงกันไปคุยกับพี่ซันบ้าง ตอนนี้พี่ซันขับรถมาเกือบสองชั่วโมงเเล้วเเต่ยังไม่ถึงสักที
ฉัน : นี้พี่ขับรถมาเกือบสองชั่วโมงเเล้วนะคะยังไม่ถึงอีกหรอ
พี่ซัน : อีกสิบนาทีก็ถึงเล้วคับ
ฉัน : เเล้วสรุปพี่พาหนูมาที่ไหนคะ ทำไมหนูไม่คุ้นเลย
พี่ซัน : พอถึงเเล้วหนูก็จะรู้ค่ะ
ไม่นานพี่ซันก็เลี้ยวรถเข้ามาในหมูบ้านเเห่งหนึ่งเเน่นอนว่าเป็นหมู่บ้านมหาเศรษฐีเเน่นนอนเพราะบ้านเเต่ละหลังคือหลังมากซึ่งไม่ต่างกับบ้านของพ่อกับเเม่ฉันเลยไม่นานพี่ซันก็ขับรถเข้าไปจอดโรงรถ นี้อย่าบอกนะว่าพี่เค้าพาฉันมาที่บ้านเค้าด้วย
ฉัน : นี้พี่พาหนูมาที่บ้านพี่หรอคะ
พี่ซัน : ช่ายคับ พี่พาหนูมาที่บ้านพี่เอง
ฉัน : เเล้วทำไมพี่ไม่บอกหนูก่อนละคะหนูไม่ได้ซื้ออะไรติดไม้ติดมือมาเลย
ตอนนี้ฉันคิดไปต่างๆ นานา เพราะฉันไม่เคยไปบ้านผู้ชายคนไหนนอกจากพวกเพื่อนฉัน ด้วยเมื่อก่อนไทป์มันกลัวว่าฉันกับมิดไนท์โดนหลอกเอาเงินมันก็จะคอยเป็นไม้กันหมาให้พวกฉันเสมอจนไม่มีใครกล้ายุ่ง จนวันหนึ่งมีคนไปพูดว่าฉันกับมิดไนท์เป็นเมียของไอ่ไทป์ตอนนั้นมันโกธรมากเเต่พวกฉันก็ของมันไว้ว่าอย่าไปถือสาคำพูดของคนอื่นเลย เราทำอะไรยอมรู้อยู่ในใจเราอยู่เเล้ว
จนตอนนี้ที่พวกฉันมีเพื่อนเพิ่มมาก็คือกันโต้ดับพริก ไทป์มันก็เริ่มที่จะอยู่กับพวกนั้นมากกว่าเเต่มันก็จะคอยถามอยู่เสมอไทป์มันเป็นคนที่ห่วงเพื่อนมาก ด้วยความที่เราโตมาด้วยกันด้วยมันเลยทำให้ฉันไว้ใจมันมากที่สุดไม่ใช่ว่าฉันไม่ไว้ใจพวกไอ่กันไอ่โต้นะคะ ถ้าฉันไม่ไว้ใจหรือเชื่อใจคำว่าเพื่อนฉันคงไม่ให้มันเข้ามาอยู่ในบ้านด้วยตั้งเเเต่เเรก ชีวิตของพวกเราทั้งหกคนไม่ได้เเตกต่างกันมากเลยพ่อกับเเม่สนใจธุรกิจมากกว่าลูกของตัวเอง มันเลยทำให้ฉันเข้ากันง่ายอยู่ด้วยกันได้
จนตอนนี้พวกฉันทั้งหกคนเป็นหุ้นส่วนทางธุรกิจกันไปโดยปริยาย ธุรกิจที่ว่าก็จะมีบอนคาสิโนกับผับตอนเเรกฉันทำกันสามคนพอมันนั้นเข้ามาพวกมันอยากมีส่วนร่วมด้วยพวกฉันเลยบอกให้มันไปรีโนเวททั้งบอนเเละคาสิโนใหม่ กันกับโต้เลยไปซื้อที่ขยายผับให้ใหญ่กว่าเดิมเเล้วก็รีโนเวทใหญ่หมด ส่วนพริกก็ไปทำส่วนของคาสิโน ตอนนี้ทุกอย่างกำลังไปได้สวยรวมไปถึงบ้านที่พวกเรากำลังสร้างกันด้วย
บ้านจะเเบ่งออกเป็นหกหลังติดต่อกันจะมีทางเชื่อมเเต่ละหลังจะสร้างเป็นหกห้องนอน หนึ่งห้องนั่งเล่น เเต่ห้องครัวก็จะมารวมกันที่ห้องโถงใหญ่ที่เดียว รวมๆ เเล้วการสร้าบ้านครั้งนี้ไม่จำกว่า70ล้านบ้านส่วนบ้านที่พวกฉันอยู่กันตอนนี้ก็จะทุบทิ้งเเล้วสร้างเป็นโรงจอดรถ
Talk: ซันเดย์
ตั้งเเต่น้องมาถึงบ้านผมก็นั่งเงียบไปเลยดูน้องตื่นเต้นกับการมาบ้านของผมจนน้องเหม่อลอยไป ผมเรียกไปสองสามครังก็ไปตอบจนผมต้องสะกิดน้อง
ผม : เป็นอะไรมั้ยเค้าไปข้างในกันเถอะ
end....
นี้ฉันคิดอะไรของฉันอยู่เนี้ย เห้อ..........................
ติดตามตอนต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 37
Comments