Episode 9 ตามหาลุงรหัส

ตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงเช้าเเล้วเพื่อนของฉันคงยังไม่ตื่นเพราะวันนี้มีเรียนบ่ายเเค่วิชาเดียว หลังจากนั้นก็ต้องเข้าห้องเชียร์

ตอนนี้ฉันเลยกะว่าจะไปดักรอเพื่อที่จะไปหาลุงรหัสของฉัน เเต่ฉันกะว่าจะชวนยัยมิดไนท์ไปด้วย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

ฉัน : มิดไนท์เเกตื่นหรือยัง ฉันขอเข้าไปหน่อยนะ

มิดไนท์ : ตื่นเเล้วเข้ามาเลย

พอฉันเข้าไปก็เห็นยัยมิดไนท์กำลังแต่งหน้าอยู่

มิดไนท์ : เเกมีอะไรหรอ

ฉัน : กูกะว่าจะชวนมึงไปหาลุงรหัสนะ

มิดไนท์ : กูก็กะว่าเเต่งตัวเสร็จจะไปเรียกมึงเหมือนกัน

ฉัน : เเล้วนี้มึงเสร็จรือยังลงไปข้างล่างกันเถอะ

มิดไนท์ : เออเสร็จเเล้วเนี้ย ปะไปกันเถอะ

จากนั้นก็ลงมาข้างล่างที่ตอนนี้มีป้าจันกำลังทำกับข้าวอยู่

ป้าจัน : อ่าวทำไมวันนี้ถึงตื่นเช้ากันละคะคุณกี้คุณไนท์ ป้ายังทำกับข้าวไม่เสร็จเลย

ฉัน : ไม่เป็นไรค่ะป้าเดี๋ยวพวกหนูไปหากินข้างนอกก็ได้

ต้องบอกก่อนว่าพวกฉันจะเป็นคนบอกป้าจันเองว่าวันนี้พวกฉันมีเรียนกี่โมง ถึงจะลงมากินข้าวกัน เเต่วันนี้พวกฉันสองคนไม่ได้บอกป้าจันไว้ว่าจะไปข้างนอกตอนเช้า

มิดไนท์ : ถ้างั้นพวกหนูไปก่อนนะคะ

ฉันกับมิดไนท์เดินเข้าไปก่อนป้าจันเเล้วเดินออกไปที่รถทันที

ต้องบอกก่อนว่าทุกคนในบ้านเเม้กระทั้งพริกไอ่กันไอ่โต้ก็ทำเหมือนพวกฉัน 3 คนคือการกอดป้าจันก่อนออกจากบ้านถ้าตอนนั้นป้าเเกว่างนะคะ

มิดไนท์ : วันนี้เอารถกูไปก็เเล้วกัน

ฉัน : อือ!! กูยังไงก็ได้

มิดไนท์ : รถกูเเต่มึงขับค่ะคุณเพื่อน

ฉัน : กูว่าเเล้วว่าคนอย่างมึงไม่ได้มีเจตนาที่ดีต่อคนอื่นเเน่นอนนอน

จากนั้นฉันก็ขับรถไปมหาลัยทันทีพอถึงก็ไปหาอะไรกินกันก่อนเลยเพราะหิวมาก ปกติกินตั้งอยู่บ้านเต่วันนี้ต้องมากินที่มหาลัย ผ่านไปสักพักก็เห็นพวกเฮชว้ากเดินมาเเต่ทำไมฉันไม่เห็นเค้าละ

มิดไนท์ : มึงกูไปหาลุงรหัสกูก่อนนะ

เเล้วมันก็เดินไปคนเดียวสักพักมันก็เดินหน้าบึงกลับมา

มิดไนท์ : มึง!!!กูพาลุงรหัสไปกินข้าวข้างนอกก่อนนะ

ฉัน : อ่าว!!! ทำไมไม่กินที่นี้ละ

มิดไนท์ : พี่เค้าจะไปข้างนอกอ่ามึงอยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย

ฉัน : อือ!!! มึงก็รู้เเลตัวเองด้วยละ

พี่อาร์ : ไม่ต้องเป็นห่วงคับน้องมิกกี้เดี๋ยวพี่จะดูเเลเป็นอย่างดีเเล้วเดี๊ยวมาส่งคืนนะคับ

ฉัน : อย่าทำอะไรพี่เค้าละมึง555

มิดไนท์ : อีสัส!!!!

จากนั้นมันก็เดินออกไปฉันก็นั่งรอพี่เค้าต่อไปจนตอนนี้ไม่มีใครอยู่ที่โรงอาหารเเล้วเหลือเเค่ฉันคนเดียว

talk: ซันเดย์

ตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้ไปที่มหาลัยคับผมกะว่าจะไปอีกทีก็ตอนไปทำกิจกรรมเลย เพราะวันนี้อาจารย์ยกคลาส พวกเพื่อนผมก็หายหัวกันไปหมดเลยผมเลยต้องอยู่ห้องเเบบเหงาๆ

จนตอนนี้เป็นเวลา15.30 ผมก็เข้าไปอาบน้ำเเต่งตัวเเละขับรถไปที่มหาลัยเพราะวันนี้พวกไอ่กราฟมันนัดรุ่นน้อง16.00 พอมาถึงพวกน้องๆ ก็นั่งเข้าเเถวกันหมดเเล้ว

end......

talk:มิกกี้

ฉันรอพี่เขาตั้งเเต่เช้าจนตอนนี้พี่เขาก็ไปเห็นหัวพี่เค้าเลยยัยมิดไนท์ก็หายไปไม่ติดต่อกลับมาเหมือนกัน

จนตอนนี้พวกเพื่อนเหี้ยของฉันเดินมาหาฉันที่นั่งเอ๋ออยู่คนเดียว

กัน :อ่าว!!!!ทำไมมาเอ๋ออยู่คนเดียววะอีมิดไนท์ไปไหน

ไทป์ : นั้นดิอีมิดไนท์ไปไหน

ฉัน : มันโดนพี่อาร์ลากไปตั้งเเต่ตอนเช้ายังไม่กลับมาเลย

พริก : อาร์ไหนหวะ

โต้ : อย่าบอกว่าลุงรหัสมันลากไป

ฉัน : ก็เอออ่าดิ ลากไปตั้งเเต่กูมาจนตอนนี้มันยังไม่กลับเลย

พริก : กูเป็นห่วงมันหวะ

กัน : คงจะไม่เป็นอะไรหรอกมั้งกูว่าพวกเราไปเรียนกันเถอะนี้ก็ใกล้เวลาแล้ว

พวกฉัน : อือ!! ไปดิ

จากนั้นพวกฉันก็ไปเรียนซึ่งวันนี้อีมิดไนท์ขาดเรียนไปแต่พวกฉัน ฉันก็บอกว่ามันไม่สบายมาไม่ได้อาจารย์เลยไม่เช็คขาด

พอเรียนเสร็จพวกฉันก็มานั่งรอเวลาที่จะเรียกรวมซึ่งตอนนี้ฉันก็หาลุงรหัสฉันยังไม่เจอจนถึงเวลาเรียกร่วมทุกคนตั้งเต่ปี1-3ก็มากันหมดเเล้ว

เเล้วฉันก็เห็นลุงรหัสฉันเเล้วเหมือนกัน ทำไมวันนี้ทั้งวันฉันไม่เห็นเค้ากันนะหรือว่าเค้าพึ่งมา

พี่กล้า : ตอนนี้ใครยังไม่เจอลุงรหัสหรือป้ารหัสเชิญเดินออกมาทางนี้เลยค่าบ

พอได้ยินเเบบนั้นฉันก็ลุกขึ้นเเล้วเดินออกไปข้างหน้าตามที่พี่เค้าบอก เเละก็เป็นฉันคนเดียวซะด้วยที่ไม่เจอสายรหัสตัวเอง

พี่กราฟหันมามองหน้าฉันเเล้วทำหน้าสงสัยว่าทำไมฉันถึงไม่เจอลุงรหัสแหละมั้งเค้าเลยถามออกมา

พี่กราฟ : ทำไมน้องถึงไม่เจอสายรหัสตัวเองละคับ

พี่กล้า : นั้นสิคับหรือว่าพี่รหัสใบไม่ดี

พี่กราฟ : ผมว่าพี่รหัสเค้าใบ้ดีนะคับพี่กล้า

พี่กล้า : 5555ร้อนตัวจังเลยนะคับพี่กราฟ ว่าเเต่ทำไมน้องถึงไม่เจอสายรหัสละคับ

ฉัน : ปกติก็เจอทุกวันคะ เเต่วันนี้ทั้งวันหนูหาพี่เค้าไม่เจอเลยไม่ได้ให้พี่เค้ารับเข้าสายค่ะ

พี่ต้นหนาว : เเล้วน้องรู้มั้ยค่ะว่าการที่ไม่ได้รับเข้าสายรุ่นมันมีผลต่อตัวน้องเอง

ฉัน : ทราบดีค่ะ

พี่กราฟ : เเล้วน้องจะทำยังไงให้สายรหัสรับคับถ้าพี่รหัสผมไม่รับผมก็ไม่สามารถรับคุณได้นะคับ

ฉัน : เดียวหนูจะคุยกับพี่เค้านอกรอบค่ะ ถ้าพี่เค้าจะให้หนูทำอะไรหนูก็ยอมทั้งนั้นแหละค่ะ

พี่กราฟ : ถึงจะยังไงก็ต้องถูกทำโทษตามกฎนะคับ

พี่เค้าก็เอาวาชาบิกับบรเพชรมาใส่ปากฉันทันที ไม่อยากจะบรรยาเลยทั้งเผ็ดทั้งขม จะคลายก็ไม่ได้ฉันต้องกลืนลงไปจนหมด

พอเสร็จจากกิจกรรมพวกฉันก็กลับบ้านวันนี้ฉันกลับกับพริกส่วนพวกผู้ชายมันบอกว่าจะไปนั่งชิวที่ร้านเหล้าก่อนค่อยกลับ

@ บ้าน

พอฉันมาถึงบ้านฉันสองคนก็เดินเข้าไปที่ห้องนั่งเล่นกันก่อนที่จะขึ้นห้อง

พริก : มึงโทรหาอีมิดไนท์ดิว่ามันอยู่ไหนมันหายไปทั้งวันเลยนะเว้ยปานนี้ยังไม่กลับบ้านกลับช่องอีก

ฉัน : เออๆ เดี๋ยวกูโทรตอนนี้แหละ

จากนั้นฉันก็โทรไปหามิดไนท์ตามที่พริกมันบอก ตู๊ดดดดดดด

ตุ๊ด ตู๊ดดดดดด ตุ๊ด ตู๊ดดดดดด ไม่มีการตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก@#$%$#@#$%#ฉันโทรไปหามันประมาณร้อยกว่าสายได้จนล่าสุดคือปิดเครื่องไปเลย

ฉัน : เอาไงดีนี้เราติดต่อมันไม่ได้เลยนะเว้ย

พริก : กูว่ามันอาจจะทำโทรศัพท์หาที่ไหนหรือเปล่าถ้างั้นมันก็ต้องรับสายเราสิ

พริก : กูรู้ว่ามึงห่วงมันเเต่เชื่อกูสิว่ามันต้องกลับมาเเน่นอนถ้างั้นกลับมาเราค่อยถามมันก็ได้

ฉัน : อือ!!! ถ้างั้นเราก็ไปอาบน้ำกันเถอะจะได้ลงมากินข้าว

จากนั้นฉันก็ไปอาบน้ำลงมากินข้าวเเล้วก็นอนส่วนเรื่องมิดไนท์ค่อยว่ากันพรุ่ง

ติดตามตอนต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***