1.จันทรานิราศเหงาสังหารใต้แสงจันทร์

ตอนที่ 1: คืนที่ไม่มีชื่อ-ตอนที่ 2: เสียงกระซิบจากอดีต

---

ชื่อเรื่อง: “จันทรานิราศ – เงาสังหารใต้แสงจันทร์”

ตอนที่ 1: คืนที่ไม่มีชื่อ

กลางคืนในเมืองเวลดาราเงียบสงัดเกินกว่าปกติ พระจันทร์ข้างแรมถูกเมฆหนาปกคลุม ทิ้งเพียงแสงสลัวจากโคมไฟริมทางที่สั่นไหวตามแรงลมเย็น

บนยอดหลังคาของคฤหาสน์ขุนนางผู้มั่งคั่ง เงาหนึ่งเคลื่อนไหวช้า ๆ ไร้เสียง ไร้กลิ่น ไร้การมีอยู่ — “เธอมาแล้ว” พวกทหารเวรสัมผัสได้ถึงความเย็นแปลกประหลาด แต่ไม่รู้ว่ามันคือการมาถึงของนักฆ่าที่ไม่มีใครจดจำชื่อ

เธอ มีชื่อเดียวในโลกใต้ดิน — “จันทรานิราศ”

ไม่มีใครรู้ว่าเธอมาจากที่ใด อายุเท่าไร หรือแม้แต่ใบหน้าแท้จริงของเธอ มีเพียงเสียงกระซิบในหมู่ผู้ว่าจ้างว่า “ถ้าเธอรับงาน เป้าหมายจะหายไปจากโลก เหมือนไม่เคยเกิดมา”

ค่ำคืนนี้ เป้าหมายของเธอคือ “ไฮลอร์น ลอร์ดแห่งการล่า” ขุนนางผู้ลักพาตัวผู้บริสุทธิ์ไปใช้ในพิธีกรรมต้องห้าม

เธอไม่พูด ไม่ลังเล มือซ้ายถือมีดเงานิราศ มือขวาร่ายเวทพรางตน เสียงฝีเท้าของทหารค่อย ๆ เงียบหาย เมื่อดวงตาสีเงินของเธอสะท้อนแสงเพียงวูบเดียวก่อนจะกลืนกลับเข้าสู่ความมืด

เสียงกรีดร้องไม่ดังพอจะหลุดออกมาจากปากของไฮลอร์น…

ก่อนที่รุ่งเช้าจะมาถึง — เขาก็ไม่เหลืออยู่ในบันทึก ใครก็จำเขาไม่ได้อีกต่อไป

เพราะเธอไม่เพียงแค่ฆ่าเงียบ...

เธอลบตัวตนของเขาไปจากโลกนี้เหมือนไม่เคยมีอยู่

ตอนที่ 2: เสียงกระซิบจากอดีต

รุ่งเช้าในเวลดาราเงียบงันอย่างผิดปกติ ขุนนางใหญ่หายไปโดยไร้ร่องรอย—และที่น่ากลัวกว่านั้นคือ ไม่มีใครจำได้ว่าเขาคือใคร

ขณะที่ผู้คนเดินผ่านคฤหาสน์ร้างกลางเมือง พวกเขาเพียงรู้สึกแปลกใจที่อาคารหลังงามนี้ดู...ว่างเปล่าเกินไป เหมือนเคยมีใครบางคนอยู่ที่นี่ แต่ไม่อาจนึกออกว่าเป็นใคร

---

ณ ป่าชายเมือง ห่างออกไปหลายไมล์

เธอ นั่งอยู่ใต้ต้นอาเรียเก่าแก่ กำลังทำความสะอาดมีดเงานิราศด้วยผ้าขาวสะอาด ทุกการเคลื่อนไหวแม่นยำและเงียบสนิทเหมือนจังหวะหายใจของเธอเอง

แต่ก่อนที่เธอจะเก็บมันเข้าฝัก...

เสียงหนึ่งดังขึ้นจากเบื้องหลัง

> “เจ้ากลับมาใช้พลังลบชื่ออีกครั้งงั้นหรือ?”

เธอไม่หันไปมอง เพียงหลับตาแล้วตอบเบา ๆ

> “ข้าใช้เฉพาะกับคนที่สมควรหายไปจากโลก”

ชายในชุดคลุมดำก้าวออกมาจากเงา ใบหน้าเต็มไปด้วยบาดแผลเก่าและดวงตาที่เคยเห็นความตายมากเกินพอ

เขาคือ อาจารย์ของเธอ — ผู้เคยสอนวิชานักฆ่าในอดีต ก่อนที่เธอจะหายตัวไปจากสมาคมอย่างลึกลับ

> “เจ้ากำลังลบคนออกจากโลก...เหมือนที่เคยทำกับตัวเอง”

เสียงเขาเจือเศร้า