[ในวัง – เช้าวันถัดมา]
หลังจากค่ำคืนที่เต็มไปด้วยความทรงจำและความจริงที่ถูกเปิดเผย ฉันกับไครอสต่างก็กลับมาด้วยความเงียบสงบ แต่ก็อบอุ่นขึ้นอย่างบอกไม่ถูก
> ไครอส (ในห้องอาหาร): “อาเรีย วันนี้ข้ามีประชุมกับหัวหน้าฝ่ายข่าวกรอง เจ้าจะมาด้วยหรือไม่?”
> ฉัน (เงยหน้าจากถ้วยชา): “ถ้าไม่เป็นการรบกวน ข้าขอตามไปด้วยค่ะ ข้าอยากรู้...ว่าโลกใบนี้ซับซ้อนแค่ไหน”
> ไครอส (ยิ้มมุมปาก): “งั้นเตรียมตัวให้พร้อม ข้าจะให้เจ้ารู้...ว่าความจริงในโลกใบนี้ มันไม่ได้มีแค่ในหนังสือการ์ตูนที่เจ้าคิดว่ารู้จัก”
[ห้องประชุมลับ – ชั้นใต้ดินของวัง]
ภายในห้องประชุมที่มีเพียงโต๊ะยาวและแสงจากโคมไฟสีอำพัน ชายหนุ่มคนหนึ่งนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ใบหน้าภายใต้หน้ากากครึ่งหน้า และแววตาเฉียบคมของเขาทำให้ฉันเย็นวาบโดยไม่รู้ตัว
> ชายลึกลับ: “เจ้าคือ ‘อาเรีย’ ที่ท่านไครอสพูดถึงสินะ...หญิงสาวจากอีกโลกหนึ่ง”
ฉันชะงักไป ไครอสไม่ได้พูดอะไร แต่กลับนั่งลงอย่างสงบเหมือนคาดไว้แล้ว
> ฉัน (สงสัย): “ท่านรู้ได้ยังไง...?”
> ชายลึกลับ (หัวเราะเบาๆ): “โลกนี้ไม่ใช่ของเจ้า...เจ้ามีลมหายใจที่ไม่ตรงกับเส้นโชคชะตาใดในระบบของที่นี่ เรื่องพวกนี้เราดูออกได้ง่ายกว่าที่เจ้าคิด”
> ไครอส: “เขาคือ ‘ซีออส’ หัวหน้าฝ่ายข่าวกรองของอาณาจักร... และคนที่ตามหาผู้มาจากต่างมิติเป็นงานอดิเรก”
[บทสนทนาลับ – ปริศนาเริ่มเผย]
> ซีออส: “มี ‘อะไรบางอย่าง’ ที่เปลี่ยนแปลงเนื้อเรื่องดั้งเดิมไปมาก ตั้งแต่เจ้าปรากฏตัวที่นี่... เจ้าคือจุดแตกของเส้นเวลา”
> ฉัน (หน้าเคร่งเครียด): “แล้ว...ถ้ามันแตกไปแล้ว มันจะเกิดอะไรขึ้น?”
> ซีออส: “มันอาจดึงดูด ‘ผู้รักษาระบบ’ หรือที่พวกเรารู้จักกันว่า ‘นักล่าเส้นเวลา’ พวกเขาจะตามล่าผู้แทรกแซง…และรีเซ็ตทุกสิ่งให้กลับไปเหมือนเดิม ไม่ว่าใครจะตายไปก็ตาม”
[ภายนอกห้องประชุม – ขณะที่เดินกลับ]
ฉันเดินข้างไครอสอย่างเงียบ ๆ ความจริงที่ได้ยินยังคงวนเวียนในหัว
> ฉัน (เบาๆ): “ถ้าข้าเป็นจุดแตกหัก...แล้ววันหนึ่งข้าต้องหายไป ท่านจะ...เสียใจไหมคะ?”
ไครอสหยุดเดินก่อนจะหันกลับมา ใบหน้าของเขาไม่เปลี่ยนมากนัก แต่แววตาของเขาแน่นิ่งและจริงจัง
> ไครอส: “เจ้าทำให้ข้าเปลี่ยน...ถ้าเจ้าหายไป ข้าจะไม่ปล่อยให้เรื่องนั้นเกิดขึ้นง่ายๆ หรอก ข้าจะต่อสู้กับโชคชะตาเอง”
หัวใจฉันสั่นไหวกับคำพูดนั้น แม้จะไม่ได้พูดคำหวาน แต่ในน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วย...ความรู้สึก
[ฉากสุดท้ายของตอน – กลางคืน หน้าต่างวัง]
ขณะที่ฉันนั่งอยู่ในห้องมองออกไปนอกหน้าต่าง ดวงจันทร์คืนนี้เต็มดวง แสงสีเงินโรยตัวลงบนหน้ากระจก
ในเงามืดหลังผ้าม่าน เสียงกระซิบหนึ่งดังก้องเบา ๆ จนขนลุก
> เสียงปริศนา (แผ่วเบา): “เธอไม่ควรอยู่ที่นี่...อาเรีย...เจ้ากำลังเปลี่ยนทุกอย่าง และนั่นคือความผิดพลาด...”
ฉันสะดุ้งหันไปมอง แต่ไม่มีใครอยู่ตรงนั้นแล้ว ทว่า...อากาศกลับเย็นวาบขึ้นจนเหมือนถูกจ้องมองจาก ‘บางสิ่ง’
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments