บิดาของฉู่หรันกลับเรือนมาแล้วไม่เจอ ฉู่หรัน เขารู้สึกโกรธมาก เพราะว่าฮูหยินของเขาได้ใส่ร้ายให้ นางต้องเสื่อมเสียว่า ฉู่หรันนั้นได้หนีตามผู้ชายซึ่งไร้สกุลรุนชาติ ไปแล้วโดยมีพยานอ้างอิง ที่ฮูหยินได้จ้างมา ได้พูดใส่ร้ายให้เหมือนกับที่ ฮูหยินบอก
“ข้าจะออกไปตามานางใพบ”
“อย่าเลยเจ้าค่ะท่านพี่ ป่านนี้นางไปไกลมากโขแล้วตามไม่ทันหรอกเจ้าค่ะ”
“ท่านพ่อ...ข้ากลับมาแล้ว...คำกล่าวของท่านแม่ไม่เป็นความจริงเจ้าค่ะ...ข้าเพียงแต่ไปซื้อของที่ข้าอยากได้เท่านั้นเจ้าค่ะ”
“แล้วไหนล่ะสิ่งของที่เจ้าว่า ไม่เห็นเจ้าถือกระไรมาด้วยเลยคงพลอดรัก จนเสร็จสมแล้วค่อยกลับเรือนดูสภาพเจ้าเสียสิมอมแมมดูไม่ได้เอาเสียเลย”
“นี่เจ้าค่ะของที่ข้าไปซื้อมา...ถ้าไม่มีกระไรแล้วข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ แล้วที่มีสภาพเยี่ยงนี้ก็เพราะว่าข้าถูก ผู้ไม่หวังดีรอบทำร้ายข้า แล้วข้าก็จำหน้าพวกคนโฉดนั้นได้แม่นยำ”
สายตาดุดันของฉู่หรันที่จ้องมอง มารดาเลี้ยงของนางนั้นอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ต่างจากฉู่หรันคนเดิมโดยสิ้นเชิง
“เจ้าต้องอธิบายเรื่องนี้ให้กระจ่าง ไม่เช่นนั้นข้าไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่ ข้าขออภัยเจ้าค่ะท่านพี่ สงสัยข้าจะเข้าใจผิดไปเองก็มีคนมารายงานข้า ข้าก็เชื่อตามนั้นเพราะว่านางออกไปตั้งแต่เช้าตรู่จนถึงป่านนี้ นี่เจ้าคะ ข้าเพียงแต่เกรงว่าสกุลเยี่ยของท่านพี่จะด่างพร้อยด้วยเรื่องคาวฉาวโฉ่”
เยี่ยเนี่ยนเจิน มีอำนาจยิ่งใญ่และกว้างขวางในเมืองลู่หยางเขามีตำแหน่งเป็นถึงท่านอำมาตที่มากความสามารถ และมีคุณธรรมสูง เช่นเดียวกันกับเยี่ยฉู่หรันบุตรสาวของเขา ฉู่หรันมีคู่หมั้นคู่หมายเป็นถึงบุตรชายของท่านเสนาบดีจางซีฮัน เขาผู้นั้นมีนามว่า จางเฟยเจิน บุรุษหนุ่มรูปงามที่เข่อซิง น้องสาวต่างมารดาของฉู่หรัน หลงไหลอยากได้เขามาครอบครอง เข่อซิง อิจฉาพี่สาวของตนเองที่ใด้แต่สิงดีๆไปทั้งหมดเพียงผู้เดียว เข่อซิงนั้นชอบร่ำเรียนตำรายาสมุนไพรพิษต่างๆและสมุนไพรขับพิษด้วยเช่นกัน พิษที่ฉู่หรันดื่มไปในวันนั้น เข่อซิง เป็นผู้ปรุงมันขึ้นมากำจัด ฉู่หรันโดยเฉพาะ เพราะนางหลงรัก จางเฟยเจิน มากมายถึงขั้นหลงไหล เข่อซิงได้คิดค้นปรุงยาสมุนไพรปลุกกำหนัดชนิดร้ายแรงขึ้นมาตัวหหนึ่ง นางคิดจะ ล่อลวงให้ จางเฟยเจิน ดื่มสมุนไพรปลุกกำหนัดที่นางได้ปรุงขึ้นมา เข่อซิงเฝ้ารอเวลาให้ถึงวันที่ได้มีโอกาศนั้น และแล้ว วันนั้นก็มาถึงเมื่อ ฉู่หรันกับบิดาของนางออกเดินทางเข้าตัวเมือง จางเฟยเจินหวังว่าจะมาพบคู่มั่นอย่างที่เคยมาเป็นประจำ แผนชั่วสองแม่ลูกจึงเกิดขึ้นหวังที่จะจับ จางเฟยเจิน ให้ได้เป็นคู่ครอง
“อีกประเดี๋ยวทั้งสองก็กลับมาแล้ว เจ้ารอนางที่ห้องนี้ก็แล้วกันนะ เจ้าดื่มชากับขนมนี่รอก่อน”
“ฮูหยิน ขอรับ ข้าออกไปรอที่สวนข้างนอกก็ได้นะขอรับ”
“ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวฉู่หรันกลับมาจะไม่เจอเจ้าหากันไปหากันมา เสียเวลาเปล่า”
“ขอรับ”
จางเฟยเจินยอมทำตามแต่โดยดี เมื่อเขาได้ดื่มชาเข้าไปเขาก็เริ่มมีอาการร้อนภายในร่างกายของเขา เหงื่อท่วมตัวไม่รู้ว่ามาจากไหนทั้งๆที่ภายนอกนั้นอากาศหนาวเหน็บ เข่อซิง เดินเข้ามา เพราะพิษของยาทำให้เขาเห็นภาพหลอน ท่อนเนื้อกลางกายของเขาแข็งตั้งอย่างควบคุมไม่ได้ ห้องที่เขารอ ฉู่หรันอยู่นั้นแท้จริงแล้วเป็นห้องของ เข่อซิง หญิงสาวไม่รอให้เวลามันล่วงเลยผ่านไปนางปลดเปลื้องอาภรของเขาจนหมดสิ้น
“ข้าแอบอ่านกลยุทธวิธีร่วมรัก พันท่าก็เพราะท่านเลยนะเจ้าคะข้าจะทำให้ท่านลืมคู่หมั้นแสนจืดชืดไปเลย อา...มังกรของท่านใหญ่จนข้าหัวใจแทบจะวาย”
ปากน้อยอบอุ่นครอบครองแท่งยักษ์เต็มปากรูดสาวขึ้นลงอย่างชำนาญ เพราะหนังสือกลยุทธเรื่องร่วมรักที่นางแอบอ่านมา เสียงครางกระเส่าซ่านในลำคอของเขาช่างทุ้มนุ่มและน่าหลงไหล แต่ทว่าชื่อที่เขาพร่ำเรียกหานั้นกลับไม่ใช่เข่อซิง
“อา...ฉู่หรัน เจ้า...ทำแบบนี้ได้เยี่ยงไร ? เจ้าทำให้ข้าสุขยิ่งนัก”
ถึงเข่อซิงจะรู้สึกไม่ค่อยพอใจนักแต่นางจำต้องอดทนเพราะนางเองก็รู้อยู่แก่ใจว่า จางเฟยเจิง ไม่ได้มีใจให้กับนางเลยแม้แต่น้อย แต่ถ้าฉู่ลันกลับมาเห็นนางกับคู่หมั้น ฉู่หรันคงอกแตกตายเป็นแน่ และท่านอำมาตเยี่ยคงต้องเขารับผิดชอบสิ่งที่เกิดขึ้น อย่างแน่นอน ริมฝีปากบางสาวแก่นเนื้อเข้าออก ตามแรงปราถนาของเขา ตามจัหวะร้องครวญคราง เสียงดัง เล็ดลอดออกมาข้างนอกห้องทำใหห้ผู้เป็นมารดาพึงพอใจ ที่บุตรสาวนั้นทำสำเร็จแล้ว
“อ๊า....อา...ฉู่หรัน”
“ท่าน..ทำข้าบ้างสิเจ้าคะ”
ชายหนุ่มเปลี่ยนท่าเขาจับเรียวขาของ เข่อซิงแหวกอ้าจนเห็นเม็ดติ่งกระสันสีสวย ใบหน้าหล่อคมซุกแทรกตรงกลางระหว่างขาของ หญิงสาว เรียวลิ้นเลียทั่วพูเนื้ออวบอย่างตะกละตะกลามสลับกับแหย่แย่งแท่งลิ้นเข้าโพลงคับแคบอย่าเป็นจังหวะเข้าออก น้ำหวานของหญิงสาวซึมออกมาให้เขาได้รับรสและเลียกินจนสิ้น ความปรารถนาพุ่งทะยานสูงสุด เสียงครางของ เข่อซิง ยิ่งดังขึ้น จางเฟยเจิง ที่เข้าใจว่าหญิงสาวที่ตนเองกำลังร่วมรักอยู่ด้วยนั้นเป็น ฉู่หรัน เขาปฏิบัติกับนางด้วยความรักอย่างเปี่ยมล้น
“ท่านพี่ ข้า....เสียวเจ้าค่ะ อร๊าย....”
รูสวาทตอดขมิบรัดแท่งลิ้นก่อนที่น้ำหวานจะทะลักพุ่งออกมาเต็มปากของเขา จางเฟยเจินกวาดกินน้ำจนไม่เหลือ ชายหนุ่มจับขาเรียวยกขึ้นชี้ฟ้าพร้อมกับเสียบเสยหัวบานหยักเข้าร่องรัดแน่นของ เข่อซิงด้วยอารมณ์กระสันที่ยังไม่คลายหายไปด้วยพิษกำหนัด เขาไสลำเอ็นเข้าโพลงอย่าเชื่องช้าเพื่อให้ช่องทางรักนั้นคุ้นชินกับแท่งมังกรใหญ่ของเขา แล้วจึงกระแทกกระทั้นจนสุดแรงมิดลำ จนรูน้อยหุบอ้าปลิ้นเข้าปลิ้นออก ทรวงอกอวบใหญ่กระเพื่อมเด้งดึ๋งตามจังหวะบั้นท้ายของเขาที่กระแทกใส่ ร่างเล็กและร่างใหญ่กระตุกเกร็ง
“ท่านพี่....แท่งของท่าน...ซีด...อืม...เสียวอร๊าย...”
“แม่นางเยี่ย...ฉู่หรันข้ารักเจ้า...โอว...”
ใบหน้าที่เหยเกของทั้งสองด้วยอารมณ์กำหนัดได้สิ้นสุดทางสวรรค์น้ำรักพุ่งกระฉอกล้นจนเปรอะไหลลงมาตามขาเนียนของเข่อซิง นางกอดเขาไว้แน่นแนบกายขณะที่ได้ถึงจุดสุดยอดพร้อมกันกับเขา เพราะความเหนื่อยและเพลียจากกิจกรรมรักเมื่อสักครู่ ทั้งสองได้หลับไป จนกระทั่ง “จางเฟยเจิน...!...เจ้า”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 21
Comments