อารัมภบท

ลึกลงไปยังใต้พิภพเป็นพันลี้ ยังมีโลกของเหล่าปีศาจที่อาศัยอยู่ ณ ที่แห่งนั้น ซูซ่านปีศาจจิ้งจอกพันปีนางได้บำเพ็ญเพียรเพื่อที่สักวันจะได้เกิดเป็นมนุษย์ธรรมดาๆอย่างที่นางใฝ่ฝันไว้

“เป็นมนุษย์นั้นยากลำบากกว่าเป็นปีศาจนัก มีอายุแค่หนึ่งร้อยปี บางทีก็ไม่ถึงด้วยซ้ำ ทำไมเจ้าถึงอยากจะเป็นมนุษย์?”

“ท่านปู่ ข้าอยากกิน อยากนอน อยากทำอะไรหลายๆอย่างดั่งเช่นมนุษย์ เกิดแล้วก็ตาย แล้วก็ได้เกิดใหม่ สนุกจะตาย ท่านปู่ไม่เบื่อบ้างเหรอเจ้าคะ เป็นปีศาจอยู่อย่างนี้เป็นหมื่นปีมาแล้ว”

“เจ้าอยากให้ข้าตายนักรึไง?”

“มิใช่เยี่ยงนั้นเจ้าค่ะ”

“เจ้าไม่มีวันได้เป็นมนุษย์ได้หรอกปีศาจเมื่อร่างกายดับสูญดวงจิตจะอยู่ได้แค่ หนึ่งชั่วยามเท่านั้น เพียงแค่หนึ่งชั่วยามดวงจิตจะล่องลอยไปเข้าร่างมนุษย์ที่เสียชีวิตแล้ว แต่ต้องเป็นมนุษย์ที่พึ่งเสียชีวิตใหม่ๆเท่านั้น หากร่างกายแข็งโลหิตในกายแข็งแล้วไม่สามารถเข้าร่างได้เพียงแค่สองชั่วยามไม่มีทางจะหาร่างพบได้อย่างแน่นอน ดวงจิตปีศาจก็จะสลายไปไม่มีการเกิดใหม่ดั่งเช่นมนุษย์”

“แล้วปีศาจอย่างพวกเราจะตายได้เยี่ยงไรเจ้าคะ?”

“ตายได้สิ ไม่ว่าจะเป็นโลกไหนๆก็มีแก่งแย่งชิงอำนาจด้วยกันทั้งนั้น หากว่าข้าสู้ปีศาจที่แข็งแกร่งกว่าข้าไม่ได้ก็ตายดับสูญ แต่ที่ข้าอยู่มาได้เป็นหมื่นๆปีก็เพราะข้ามิได้ไปแย่งชิงอำนาจกับผู้ใด อยู่ หลบๆซ่อนๆ อย่าไปมีเรื่องมีราวกับผู้อื่นจะได้ปลอดภัย”

“น่าเลื่อมใสยิ่งนักท่านปู่ แต่ว่าท่านปู่สอนวิชาข้าไว้ทำการใดในเมื่อเราก็อยู่อย่างหลบๆซ่อนๆ”

“ป้องกันตัวเยี่ยงไรเจ้าเด็กโง่ ช่วงนี้เจ้าอย่าได้ออกไปเพ่นพ่านที่ใด เพราะเจ้าปีศาจแมงมุมหมื่นปีมันกำลังออกมาสูบพลังชีวิต เหล่าปีศาจด้วยกัน หลังจากที่มันสูบพลังชีวิตของมนุษย์ไปแล้วจนครบ มันมีพละกำลังมากกว่าผู้ใดในใต้พิภพแห่งนี้”

“เจ้าปีศาจชั่วช้ามนุษย์เป็นผู้อ่อนแอทำไมมันชอบทำร้ายผู้ที่อ่อนแอกว่าเล่า เจ้าคะท่านปู่”

“มนุษย์ต่างหากที่ทำร้าย พวกมันก่อน มนุษย์ไม่ชอบสัตว์หรือแมลงพวกเขาจะฆ่าและทำลาย ทุกอย่าง แมงป่อง งู ตะขาบ พวกนี้มันแค้นมนุษย์มาก ปีศาจจิ้งจอกก็เช่นกัน แต่ปู่ไม่ชอบการเข่นฆ่า ไล่ล่า สัตว์ในป่ากินก็พอแล้ว”

ปีศาจจิ้งจอกเฒ่าปู่ของซูซ่าน ที่อาศัยอยู่กันสาม ชีวิต อีกหนึ่งชีวิตนั้นเป็น ลี่จู ปีศาจจิ้งจอกร่านสวาทที่ออกหาเหยื่อที่เป็นมนุษย์ เพราะนางนั้นก็มีความฝัน อยากเป็นที่หนึ่งในใต้พิภพแห่งนี้ นางสูบพลังชีวิตของมนุษย์หลายพันคนแล้ว ทุกครั้งที่นางออกล่าเหยื่อนางจะแปลงกายเป็นหญิงสาวที่งดงามกลิ่นกายที่หอมหวนชวนหลงไหล แค่เพียงนางปลายตาบุรุษผู้ใดได้สบตาของนางต่างลุ่มหลง จนได้เกิดกำหนัดในทันที ปีศาจจิ้งจอกเฒ่า ตำหนิก็ไม่เคยเชื่อฟัง ลี่จูได้ออกจากเรือนของผู้เฒ่าไปนานแล้ว นางออกไปใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์ แต่ซูซ่านนั้นไม่กล้าออกไปที่ไหน เพราะกลัวอันตรายทั้งจากมนุษย์และปีศาจด้วยกัน ที่จะมาสูบพลังชีวิตของนาง จนกระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่ ซูซ่าน กำลังออกไปจับกระต่ายกินเป็นอาหาร นางถ์อกระต่ายเพื่อนำมาฝากท่านปู่ของนาง และนางก็ได้บังเอิญเจอกับปีศาจแมงมุม ด้วยความกลัวและตกใจนางเผลอปล่อยมือจนกระต่ายหลุดมือไป ปีศาจแมงมุมหมื่นปี ย่างกรายเข้ามาใกล้

“กลิ่น...พลังชีวิตของเจ้าช่างน่ากินนักเจ้าจิ้งจอกน้อยเจ้าไม่พ้นเงื้อมมือ ของข้าไปได้ เตรียมตัวตายซะ”

บนโลกมนุษย์

ชายป่าท้ายหมู่บ้านที่ไกลจากหมู่บ้านมาก ชายฉกรรจ์สองงคนกำลังขุดหลุมฝังร่างของเด็กสาว ที่ยังไม่ทันจะสิ้นลม แม่เลี้ยงของ นางได้โอกาศในขณะที่บิดาของนางไม่อยู่ จ้างนักเลงมาอุ้มนางไปกำจัดเสีย ให้พ้นทาง เพราะว่านางนั้นเป็นสตรีที่เฉลียวฉลาด ส่วนบุตรสาวของแม่เลี้ยงกับบิดาของนางนั้นไม่ได้เรื่อได้ราวอะไรวันๆได้แต่เที่ยวเล่นใช้จ่ายมเฟือยจนทำให้บิดาของนางตำหนิอยู่บ่อยครั้ง

“คุณหนูตระกูลเยี่ย มีใบหน้าที่งดงามนักเจ้าจะฝังของสวยงามเยี่ยงนี้โดยไม่ทำกระไรเลยรึ?...ข้ารู้สึกเสียดายยิ่งนัก”

“เจ้าอย่าทำให้เสียเรื่อง ฮูหยินสั่งให้กำจัดนางมิใช่ให้ทำอย่างอื่น รีบๆขุดหลุมให้เสร็จ เดียวมีผู้ใดมาพบเข้าจะได้ซวยกันหมด”

ทั้งสองคนขุดหหลุมจนลึกพอที่จะฝังร่างของ หญิงสาวที่นอนหายใจรวยรินอยู่ตรงนั้น พิษที่นางได้รับนั้นอีกเพียงไม่ถึงหนึ่งชั่วยามนางก็จะสิ้นใจ หญิงสาวได้ยินการสนทนาของบุรุษทั้งสอง น้ำตาไหลลงข้างแก้ม ใบหน้าของผู้ชายผู้เป็นบิดาปรากฏอยู่ในมโนสำนึกสุดท้าย ................................................

ใต้พิภพโลกแห่งปีศาจ

“ท่านจะทำกระไรข้า เราไม่เคยมีเรื่องหมางใจกันใยท่านจะมาทำร้ายข้า?”

“ข้าไม่สนหรอกว่ามีหรือไม่มี แต่พลังชีวิตของเจ้าข้าขอ”

“หยุด...!...เดี๋ยวนี้ปล่อยหลานข้า”

“อ๋อ...ที่แท้ แม่นางน้อยผู้นี้ก็เป็นหลานสาวของจิ้งจอกเฒ่าขี้ขลาดนั่นเอง ไหง...ออกมาจากรูมาได้เล่า แต่ออกมาก็ดีข้าจะสูบพลังชีวิตของเจ้าทั้งสองให้ดับสูญมารวมอยู่ในร่างของข้า แล้วข้าจะได้เป็น ที่หนึ่งในใต้พิภพแห่งนี้”

“ซูซ่าน..เจ้าหนีไปก่อน”

“ไม่เจ้าค่ะท่านปู่”

“เจ้าหหนีไปก่อนเชื่อปู่ เชื่อในพลังของปู่ข้าสู้มันได้”

ไม่ทันที่จะได้พูดกับจบปีศาจแมงมุมปล่อยใยจับมัดร่างของจิ้งจอกเฒ่าและซูซ่านม้วนอย่างรวดเร็วจนทั้งคู่ลอยขึ้นห้อยหัวอยู่ใต้ต้นไม้ ปีศาจแมงมุมผู้มากขา ดวงตาแดงก่ำ พร้อมที่จะปลิดชีพของ จิ้งจอกทั้งสอง แต่อยู่ๆสิ่งที่พันรอบกายของจิ้งจอกเฒ่าก็สลายหายไปด้วยพลังของปีศาจจิ้งจอกหหมื่นปีที่แอบซุ่มฝึกฝน พร้อมกันนั้นเขาได้ลอยตัวดึงร่างของหลานสาวลงมาด้วย แต่ไม่ทันที่เขาจะหนีได้ ปีศาจแมงมุมก็ได้ปล่อยพลังที่มากกว่าจิ้งจอกเฒ่าซัดเข้าร่างของ ซูซ่านจนร่างของนางสลายไป จิ้งจอกเฒ่าแค้นใจและเสียใจมาก แต่เพราะอยากช่วยหลานสาวให้ได้มีชีวิตอีกครั้ง เขาใช้กำลังที่เหลือกุมกำดวงจิตของซูซ่าน หนีขึ้นไปยังโลกมนุษย์ ในขณะที่ปีศาจแมงมุมก็ยังตามมาอย่างไม่ลดละ เพราะว่าจิ้งจอกทั้งสองนั้นมีพลังบางอย่างที่วิเศษมากที่ปีศาจตนอื่นๆไม่มี มันคือดวงจิตที่ บริสุทธิ์ เพราะจิ้งจอกทั้งสองไม่เคยกินมนุษย์ หลายพันปีทั้งสองบำเพ็ญเพียรฝึกฝนตนอยู่แต่ที่เรือนของตน จิ้งจอกเฒ่าหนีมาจนถึงป่าแห่งหหนึ่งบนโลกมนุษย์ เด็กสาวที่นอนไร้ลมหายใจปากสีดำคล้ำ จากการที่โดนพิษ จิ้งจอกเฒ่า นำดวงจิตของซูซ่านไปวางไว้ที่บนร่างของหญิงสาวผู้นั้น ชายฉกรรจ์ที่ขุดหลุมเสร็จแล้ว เขากำลังจะเดินไปอุ้มร่างของหญิงสาวแต่ต้องตกใจเมื่อเห็นปีศาจ จิ้งจอกตัวใหญ่ดวงตาสีแดง ดั่งสีโลหิต ทั้งสองวิ่งหนีกระเจิดกระเจิง ไปคนละทิศละทาง

“ว๊าก....ปะๆๆปีศาจ”

ปีศาจจิ้งจอกเฒ่ากลัวว่าปีศาจแมงมุมจะตามมาทันและเห็นเข้า เขาจึงหลอกล่อ เจ้าปีศาจแมงมุมไปทางอื่นไม่ให้พบร่างของหญิงงสาวผู้นี้ ร่างกายของหญิงสาวเริ่มขยับ

“ข้าอยู่ที่ใดกัน?...ท่านปู่ หรือว่าข้ายังไม่ตายท่านปู่ช่วยข้าไว้ได้แน่ๆ แต่ว่า ข้าจะไปทางไหนดี?”

ซูซ่านประคองยืนขึ้นอย่างทุลักทุเลเพราะยังไม่คุ้นชินกับร่างที่ไม่ใช่ของตน อยู่ๆ ซูซ่านก็มีอาการปวดหัวที่รุนแรง ความทรงจำบางอย่างได้ผุดขึ้นมาในหัวของนาง มันเป็นความทรงจำของใครคนหนึ่งที่นางไม่รู้จัก

“ท่านพ่อกลับมาแล้วฉู่หรันคิดถึงท่านพ่อ”

“นังเด็ก เหลือขอ ถ้าวันใดไม่มีบิดาของเจ้าข้าจะไม่เก็บเจ้าไว้ให้รกหูรกตาข้าแน่”

“ฉู่หรันดื่มนี่สิ ข้าขอโทษที่เคยทำไม่ดีกับเจ้าไว้หลายอย่างต่อแต่นี้ ข้าจะทำดีกับเจ้ามากขึ้น”ภาพเหตุการณ์ต่างๆ ของแม่นางฉู่หรันผู้นั้น ซูซ่านจับต้นชนปลายไม่ถูก...ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***