บ้านมือสองสยองขวัญ

ก้าวแรกสู่เงามืด

เสียงยางรถบดเบียดกับกรวดขรุขระข้างทางดังเป็นระยะ เมฆดำเหนือศีรษะลอยเอื่อยคล้ายพยายามกลืนแสงสุดท้ายของยามเย็นที่กำลังจะสิ้นไป เส้นทางคดเคี้ยวที่มุ่งเข้าสู่ป่าเบื้องหน้าแทบไม่มีป้ายบอกทางใดๆ นอกจาก GPS บนมือถือที่เริ่มแสดงสัญญาณอ่อนๆ

“อีกนิดเดียว...” หญิงสาววัยยี่สิบปลายๆ พึมพำกับตัวเองพลางขับรถลึกเข้าไปในเขตป่าห่างไกลจากตัวเมือง

ชื่อของเธอคือ “อริน” หญิงสาวผู้เพิ่งสูญเสียแม่จากอุบัติเหตุ และต้องการเริ่มต้นชีวิตใหม่ เธอพบประกาศขายบ้านมือสองในเว็บบอร์ดออนไลน์ เป็นบ้านไม้สองชั้นสไตล์วินเทจ อยู่กลางป่าที่ไร้เพื่อนบ้านและผู้คน บ้านหลังนี้ราคาถูกจนน่าสงสัย แต่ความเงียบสงบของป่า และความรู้สึกแปลกประหลาดที่ดึงดูดเธออย่างไร้เหตุผล ทำให้เธอตัดสินใจซื้อทันที

เมื่อมาถึงหน้าบ้าน ภาพตรงหน้าก็ทำให้เธอหยุดหายใจไปชั่วขณะ

บ้านไม้สีเข้มตั้งตระหง่านอยู่กลางพื้นที่รกร้าง ล้อมรอบด้วยต้นไม้สูงใหญ่จนแสงแดดแทบส่องไม่ถึง ตัวบ้านดูเก่าแต่ยังแข็งแรง ทว่ามีบางอย่างที่ไม่เข้าที่—หน้าต่างชั้นสองบานหนึ่งเปิดอ้า ทั้งที่ไม่มีใครควรจะอยู่ในนั้นเลย

อรินรู้สึกหนาววูบโดยไม่มีสาเหตุ เธอก้าวลงจากรถ ถือกระเป๋าเดินทางใบเดียวและเดินขึ้นบันไดไม้ที่ส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดตามจังหวะก้าว

“ก็แค่บ้านเก่า...ไม่มีอะไรหรอก” เธอพูดปลอบใจตัวเอง แม้เสียงหัวใจจะเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อเปิดประตูเข้าไป กลิ่นอับและฝุ่นคลุ้งก็พุ่งเข้าจมูกทันที เฟอร์นิเจอร์ไม้เก่าๆ ยังคงวางอยู่ครบเหมือนเจ้าของเก่าหายตัวไปกลางวันแสกๆ บนโต๊ะกลางยังมีแก้วกาแฟที่ขึ้นราสีขาวขุ่น ผ้าม่านบางพริ้วไหวช้าๆ ราวกับมีใครยืนเป่าลมจากด้านใน

อรินตัดสินใจสำรวจบ้านให้ทั่วก่อนค่ำ เธอเดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง และเปิดประตูห้องนอนที่มีหน้าต่างเปิดอ้าไว้ กลิ่นเหม็นเน่าอ่อนๆ ลอยมาตามลมทำให้เธอขมคอโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเข้าไป เธอเห็นบางสิ่งบนพื้น

รอยเท้า...เหมือนมีใครเพิ่งเดินอยู่ในนี้ ทั้งที่เธอเป็นคนแรกที่มาถึง

เธอกลั้นหายใจและมองตามรอยเท้านั้น มันพาไปจนถึงปลายเตียงไม้ที่เก่าจนผุ เธอก้มลงดูใต้เตียงด้วยมือที่สั่นเทา

ไม่มีอะไร...

แต่เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมา—เงาสะท้อนในกระจกตรงมุมห้องคือผู้หญิงคนหนึ่ง...ยืนอยู่หลังเธอ

เธอสะดุ้งหันขวับ แต่ในห้องก็ยังว่างเปล่า กระจกไม่มีอะไรผิดปกติ ไม่มีเงา ไม่มีใคร เธอพยายามหายใจลึกๆ แล้วหัวเราะแห้งๆ

“หลอนแล้วมั้งเรา...”

คืนนั้นอรินนอนไม่หลับ เสียงแปลกๆ ดังมาจากชั้นล่างเหมือนมีคนเดินผ่าน เสียงประตูที่ควรจะปิดสนิทกลับดังแอ๊ดเบาๆ ราวกับมีใครเปิดมันเข้ามา

และเมื่อเธอเดินลงไปดู ก็พบว่าประตูหน้าบ้าน...เปิดอ้าอยู่

เธอมั่นใจว่าเธอล็อกมันแล้ว

สายลมเย็นยะเยือกพัดเข้ามาพร้อมเสียงกระซิบที่ไม่ได้มาจากลม

เสียงนั้นแผ่วเบา...เหมือนหญิงสาวกำลังพูดใกล้ๆ หูเธอ