บ้านท้ายซอยกับขาที่หายไป...

สวัสดีครับผมชื่อกร ผมได้ย้ายบ้านมาที่ต่างจังหวัดเพราะด้วยความที่ผมชอบบรรยากาศแบบต่างจังหวัดมากเพราะมันทำให้ผมรู้สึกสงบอย่างบอกไม่ถูก

และก่อนจะเล่าผมขอพูดเกี่ยวกับลักษณะบ้านผมก่อนนะครับคือบ้านผมเนี่ยอยู่ท้ายซอยเลยและบ้านผมเป็นบ้านเดี่ยวสองชั้นซึ่งทั้งหลังอะเป็นบ้านไม้ส่วนชั้นสองไม่มีใครอยู่ผมเลยเอาไว้เป็นที่เก็บของเพราะผมย้ายมาอยู่คนเดียวซึ่งที่นอนผมอยู่ตรงริมหน้าต่างและห้องนอนผมอยู่ไกล้กับประตูทางออกด้วยและที่ห้องผมมีหน้าต่างอยู่2บาน

ในวันแรกที่ผมย้ายมาที่บ้านท้ายซอยนั่น ผมก็ได้ทักทายเพื่อนบ้านที่อยู่ไกล้ๆแถวนั้น แล้วผมก็ได้เจอลุงคนหนึ่งผมก็เลยเดินไปทักทายลุงแก ลุงแกก็เลยแนะนำตัวเองว่าลุงชื่อชัยอายุ50ปี แล้วผมก็เลยแนะนำตัวบ้าง หลังจากนั้นลุงแกถามว่าบ้านผมอยู่แถวใหนผมก็บอกไปว่าบ้านอยู่ตรงใหน แล้วพอผมบอกเสร็จลุงแกก็ดูมีท่าทีตกใจ ตอนนั้นผมก็เลยสงสัยว่าแกตกใจอะไรแต่ผมก็ไม่ได้ถามอะไร หลังจากนั้นผมก็ได้ไปทักทายเพื่อนบ้านที่อยู่แถวนั้นจนหมด แต่พอผมบอกว่าบ้านผมอยู่ตรงใหนทุกคนก็ดูเหมือนจะตกใจกันหมดเหมือนลุงคนนั้นเลย ซึ่งทำให้ผมสงสัยหนักกว่าเดิมอีก

พอตกดึกในขณะที่ผมกำลังจะเคลิ้มหลับพอดีเพราะด้วยความที่ผมเป็นคนนอนดึกบวกกับนอนหลับยากด้วย ซึ่งตอนนั้นผมปิดประตูอยู่ ถ้าจำไม่ผิดตอนนั้นน่าจะราวๆสักเที่ยงคืนได้มั้ง ตอนนั้นอยู่ดีๆก็มีเสียง"ครืดๆ"เหมือนอะไรบางอย่างตัวใหญ่ๆกำลังคลานอยู่แล้วมันก็มาหยุดตรงหน้าประตูห้องนอนผมแล้วหลังจากนั้นเสียงก็เงียบไป ตอนนั้นผมทั้งรู้สึกตกใจและกลัวมากๆตอนนั้นผมก็เลยรีบลุกขึ้นมานั่งด้วยความกลัวจนทำอะไรไม่ถูก และผมรู้สึกว่าร่างกายตัวเองตัวสั่นมากๆจนไม่สามารถควบคุมร่างกายได้เลย และผมน่าจะอยู่อย่างนั้นสัก2-3นาทีได้ พอผมตั้งสติได้ผมก็เลยค่อยๆไปเปิดประตูดูว่าสิ่งๆนั้นคืออะไรและมันไปรึยัง พอผมเปิดออกไปอยู่ดีๆผมก็รู้สึกหน้ามืดคล้ายจะเป็นลมแล้วตอนนั้นผมก็รู้สึกเหมือนว่ามีอะไรบางอย่างกำลังใช้มือที่แสนเย็นเฉียบลูบขาผมอยู่และก่อนที่ผมจะหมดสติไปก็ได้มีเสียงเหมือนผู้ชายที่เสียงยานๆฟังดูแล้วไม่ได้ความ และก่อนที่ผมจะหมดสติไปผมก็ได้ยิน"สิ่งๆนั้น"พูดว่า"ขาข้าอยู่ใหน"หลังจากนั้นภาพก็ตัดไป....

พอผมตื่นขึ้นมาผมก็พบว่าตัวเองมานอนอยู่ตรงหน้าห้องนอนตัวเองพอผมมองไปที่ขาตัวเองผมก็พบว่าขาตัวเองมีรอยมือและเหมือนมีรอยโดนกัดที่ขา แต่ผมกลับไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดและไม่มีความรู้สึกใดๆจากขาเลย...

หลังจากนั้นผมเอาเรื่องนี้ไปถามลุงชัยลุง แกก็บอกว่าไม่รู้เหมือนกัน รู้ก็แต่ว่าคนส่วนใหญ่ที่เข้ามาอาศัยอยู่ตรงนั้นมักจะเจอเรื่องแบบที่ผมเจอคนก็เลยไม่กล้าอยู่ก็เลยกลายเป็นว่าตรงท้ายซอยไม่มีมีใครอยู่นอกจากผมนั่นแหละ หลังจากที่ผมฟังจบผมก็เลยย้ายไปอยู่ที่บ้านแม่แทนก่อนเพราะว่ายังหาที่อยู่ใหม่ไม่ได้ ในตอนนั้นขณะที่ผมขับรถอยู่ดีๆตรงขาผมก็หายไปอย่างกระทันหันหลังจากนั่นภาพก็ดับไป.... และหลังจากนั้นผมก็โผล่มาใน"สถานที่ที่หนึ่ง"และมันช่างมืดมิดสะเหลือเกินแต่กลับให้ความรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก...

ตัดไปที่ลุงชัย

"เอ้อลืมไปบอกไอเด็กหนุ่มนั้นเลยเกี่ยวกับบ้านหลังนั้น"หลังจากนั้นลุงชัยก็ได้ไปที่บ้านท้ายซอยตรงนั้นแล้วก็เคาะประตูที่บ้านของกรอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่มีการตอบกลับลุงชัยก็เลยพังประตูเข้าไปด้วยความที่เป็นห่วงว่ากรจะเป็นอะไรพอพังประตูได้ ลุงชัยแกก็ได้ตกใจจนถอยหลังล้มลงไป ตุบ! หลังจากนั้นลุงชัยแกก็ได้กรีดร้องสุดเสียง เพราะภาพที่อยู่ตรงหน้าเขาคือร่างไร้วิญญาญของกรที่ขาได้หายไปทั้งสองข้าง....จบ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***