"ข้าต้องช่วยอยู่แล้วแต่ตอนนี้มืดแล้วนะ"
"แล้วอย่างไร ตอนนี้ข้าสนแค่ชีวิตพ่อข้า"
ตึก ตึก
ซ่าาา!!
"ข้ารู้แต่ว่าหากเจ้าเป็นอะไรขึ้นมาคนที่จะเสียใจคือพ่อและแม่เจ้านะ"
"ข้า..ก็ได้"
"เชื่อฟังแบบนี้สิดี" ชายหนุ่มพูดพรางอมยิ้มเล็กน้อย
เมื่อมองเจ้าตัวเล็กตรงหน้าเขารีบเร่งฝีเท้าขึ้นเพราะตอนนี้ฝนเริ่มตกลงมาหนักขึ้น
"ดีอะไรของเจ้า"
"น่ารักดีไง"
"นี่เจ้า..พูดอะไร"
"ฮ่า ฮ่า" ชายหนุ่มขำเล็กน้อยด้วยความเอ็นดูหญิงสาว เมื่อทั้งคู่กลับมาถึงบ้านชายหนุ่มส่งนางเข้าบ้านก่อนค่อยกลับบ้านของตนเอง
เมื่อรุ่งเช้ามาถึงหลันซีรีบหยิบเครื่องมือก่อนจะรีบออกจากบ้านแต่พอมาถึงหน้าบ้านกลับพบกับตงหยางที่มารอพบก่อนแล้วยืนอยู่
"ตงหยางเข้ามาทำอะไรแต่เช้า" นางถามขึ้นด้วยความสงสัย
"ข้ามาหาเจ้าไง..อา" ตงหยางยื่นห่อสมุนไพรในมือให้หญิงสาวที่ตอนนี้ยืนทำหน้างงอยู่
"นี่อะไรหรอ"
"สมุนไพรที่เจ้าหาไง"
"เจ้าหามาได้ยังไงกัน"
"ข้าหามาได้เพราะข้าเก่งไง ฮ่า ฮ่าๆๆ"
"ขอบคุณนะตงหยาง"
"ไม่เป็นไรเพื่อเจ้าข้าทำได้"
"หน้าเจ้าไปโดนอะไรมา!" หลังซีเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
"เออ..ไม่ทันระวังน่ะ ถ้าเกิดได้สาวงามที่อยู่ตรงหน้าทำแผลให้ก็คงดีมากเลยล่ะ"
"เจ้านี่นะ..เข้าบ้านกันก่อนเถอะข้าทำแผลให้"
"ได้ๆ"
ทั้งคู่พากันเดินเข้าบ้านและเอายาให้ผู้เป็นแม่ไปต้มก่อนส่วนหลันซีก็พาตงหยางมาทำแผล
"เจ้าเบามือหน่อยนะ"
"เจ้าเจ็บด้วยเหรอ"
"ข้าต้องเจ็บอยู่แล้วซีซี"
"ซื้ดด..ฮูยย!!"
"ข้าเบามืออยู่ขอโทษนะ" หญิงสาวเริ่มเอาหน้าเข้าใกล้มากขึ้นโดยไม่รู้ตัวจนทำให้ชายหนุ่มที่จ้องหน้านางอยู่นั้นเริ่มมีอาการใจเต้นเร็ว
ตึกตัก ตึกตัก
/กลิ่นหอมจังเหตุใดจึงได้น่ารักขนาดนี้/ความคิด
"นี่ขอบคุณเจ้าอีกครั้งนะหากไม่มีเจ้าข้าคงต้องขึ้นเขาไปหาอีกนานก็ไม่รู้ว่าจะเจอรึเปล่า"
"แค่ขอบคุณเองหรอ"
"แล้วจะเอาอะไร"
"เปล่าข้าช่วยด้วยความจริงใจ และหวังใจสาวงามอยู่นิดๆ"
ตึกตัก ตึกตัก
/ทำไมหัวใจเต้นเร็วแบบนี่ล่ะเข้าจะได้ยินรึเปล่าน่าอายจัง/ความคิดหลันซี
ชายหนุ่มเริ่มยื่นหน้าเข้าใกล้กว่าเดินจนตอนนี้หน้าของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงนิ้ว
"เจ้า..หน้าแดงมากเลยนะซีซี" ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อยโยนและแหบพร่า
"เอ่อ..ขะ ข้า"
"ซีซี ตอนนี้หน้าเจ้างดงามยิ่งนัก"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments