ได้เลย… ตอนที่ 4 นี้จะเป็นจุดเริ่มต้นที่ อาร์ม ตัดสินใจ “วิ่งไล่ตาม” ทั้งที่รู้ดีว่าอาจจะไม่มีทางทัน
แต่บางครั้ง...คนที่เคยไม่เห็นค่าก็ต้องเจ็บก่อน ถึงจะเข้าใจสิ่งที่เสียไป
ตอนที่ 4: ฉันแค่ไม่อยากให้มันสายไปมากกว่านี้
ในห้องเงียบๆ กลางแสงสลัว อาร์มอ่านข้อความที่เขาส่งไปซ้ำแล้วซ้ำอีก
ไม่มีคำตอบกลับมา...ไม่มีแม้แต่สัญญาณว่าเธอจะอ่าน
แต่เขาก็ไม่โทษเธอ
ไม่เลย
เขารู้ดีว่า...ตัวเองต่างหากที่เป็นคนผลักเธอออกไป
เขาเลือกจะเชื่อคำพูดของคนอื่น แทนที่จะมองเข้าไปในตาเธอให้ลึกพอ
และตอนนี้เขาก็ไม่มีอะไรให้เธอเชื่อใจอีกแล้ว
แต่เขาก็ยังอยากจะพยายาม
เพราะนี่คือครั้งแรกในชีวิตที่เขา "กลัวจะเสียใครไปแบบไม่มีวันได้คืน"
เสียงโทรศัพท์ของเพื่อนสนิทดังขึ้น อาร์มรีบรับสายทันที
“กูถามหาที่อยู่ใหม่ของเคทมาให้แล้ว อยู่แถวตลาดเก่าใกล้คลองแห้ง ฝั่งเหนือ”
เขาถึงกับนิ่งไป รู้สึกเหมือนหัวใจเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง — เคทย้ายไปอยู่ในที่ที่ไม่มีใครรู้จัก ไม่มีใครตามไปเจอ...แต่ตอนนี้เขารู้แล้ว
โดยไม่รอช้า อาร์มหยิบกุญแจรถ วิ่งออกจากห้องในทันทีแม้ฝนยังคงตกหนัก
ถนนลื่นจนต้องขับช้ากว่าปกติ แต่เขาก็ไม่สนใจ
เขาแค่อยากไปถึงเธอให้เร็วที่สุด ก่อนที่หัวใจของเธอจะไม่เหลือพื้นที่ให้เขาอีกแล้ว
“แค่ได้เห็นเธออีกครั้ง...ฉันก็พร้อมยอมรับทุกอย่าง”
เมื่อถึงตรอกเล็ก ๆ ตามที่เพื่อนบอก เขาจอดรถ เดินเท้าเข้าไปในซอยที่มืดและเปียกชื้น
แต่ในความเงียบที่เหมือนจะไร้ชีวิต
เขาเห็นแสงไฟเล็ก ๆ จากหน้าต่างห้องเช่าห้องหนึ่งที่ยังเปิดอยู่
อาร์มยืนนิ่งอยู่นาน ก่อนจะกลั้นใจยกมือขึ้น เคาะเบา ๆ ที่ประตู
ไม่มีเสียงตอบรับ
แต่เขาก็ยังเคาะอีกครั้ง...เบากว่าเดิม
และในที่สุด...
เสียงล็อกกลอนประตูดังขึ้น
บานประตูเปิดช้า ๆ เผยให้เห็นใบหน้าของเธอ — เคท
หญิงสาวที่เขารักสุดหัวใจ และเคยทำลายเธอด้วยคำพูดของตัวเอง
เธอยืนนิ่ง น้ำตาไม่ได้ไหล
แต่แววตาของเธอเหมือนคนที่เคยร้องไห้มาไม่รู้กี่คืน
“มาทำไม”
เสียงของเธอเย็นชา ไม่เหมือนเคทที่เขารู้จัก
“ฉันขอโอกาสได้ไหม…สักครั้ง” อาร์มพูดด้วยเสียงสั่น แม้จะรู้ดีว่าอาจไม่มีทางได้
เธอเงียบไปนาน ก่อนจะพูดช้า ๆ ด้วยเสียงที่เฉือนใจ
“คนที่พังทุกอย่าง...ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรทั้งนั้น”
ตอนหน้าจะเป็นตอนที่เคทเล่าความรู้สึกลึกๆ ที่เธอเก็บไว้มาตลอดดีไหม? หรืออยากให้เปิดอดีตว่า “วันนั้น” จริง ๆ แล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments