หัวใจของพวกเขา...แทบหยุดเต้นไปพร้อมกัน
แต่สุดท้าย — มันจะกลับมาเต้นอีกครั้ง เพื่อ “รัก” ที่รอดชีวิตมาแบบเกือบพังทั้งหัวใจ
——————————————————————————
ตอนที่ 10 — รอด…แต่ไม่เหมือนเดิม
...เสียงไซเรนจากรถพยาบาลดังก้องไปทั่วทางขึ้นดอยเลือดของเขายังติดอยู่บนมือเธอภาร้องไห้จนไม่มีน้ำตาแล้วขณะที่เธอนั่งจับมือเขาบนเตียงฉุกเฉิน ทั้งๆ ที่เขาหลับตาแน่นิ่งไม่ขยับ...
...“อยู่กับฉันนะธัน…อยู่กับฉัน…”...
...เธอไม่สนเสียงคนรอบข้าง ไม่สนว่าใครโทรเข้ามา ไม่สนแม้แต่เสียงแม่ที่โทรมาร้องไห้เพราะหัวใจของเธอ…อยู่ที่ชายคนเดียวบนเตียงนี้...
...48 ชั่วโมงผ่านไป...
...ธันวารอดหมอบอกว่ากระสุนเฉียดหัวใจแค่ไม่กี่เซนติเมตรแต่สิ่งที่น่ากลัวกว่าคือผลกระทบกับสมองจากการเสียเลือดมากเกินไป...
...“เขาอาจจะจำอะไรไม่ได้บางช่วง…หรือทั้งหมด” ...
...หมอพูดเสียงเบาภาเหมือนโลกพังลงซ้ำอีกรอบ...
...แต่เธอก็พยักหน้า...
...“ไม่เป็นไรค่ะ…แค่เขายังหายใจ ฉันจะทำให้เขารักฉันได้อีกครั้ง”...
...หนึ่งเดือนต่อมาธันวาตื่นขึ้นพร้อมสายตาว่างเปล่า...
...เขามองหน้าเธอ...แล้วถามเบาๆ...
...“เรา…รู้จักกันเหรอครับ?”...
...หัวใจภาเหมือนถูกควักออกมาทั้งก้อน...
...แต่เธอยิ้มน้ำตาซึมแล้วตอบว่า...
...“ยังไม่รู้…แต่เราจะรู้จักกันใหม่ก็ได้นะ”...
และเธอก็ทำจริงเธาเล่าเรื่องทั้งหมดให้เขาฟัง
...ตั้งแต่เริ่มรู้จักกันวันที่แอบชอบวันที่เธอเสียใจวันที่เขาไปหาเธอบนดอยวันที่เขายอมเสี่ยงตายเพื่อเธอ...
...เขาฟังเงียบๆ ทุกวันบางครั้งก็นั่งมองหน้าเธอนานๆ...
...แล้วพูดเบาๆ ว่า...
... “แปลกดีนะ…ผมไม่รู้จักคุณ แต่ผมรู้สึกอบอุ่นเวลาอยู่ใกล้คุณ”...
...และในคืนหนึ่งเขาเดินเข้ามาหาเธอยืนเงียบอยู่พักใหญ่ก่อนจะพูดว่า...
...“ขอโทษนะ…ที่ทำให้คุณต้องเล่าเรื่องรักของเราให้คนแปลกหน้าอย่างผมฟังทุกวัน”...
...ภายิ้ม“ไม่เป็นไรเลย…”...
...ธันวายกมือขึ้นสัมผัสแก้มเธอเบาๆ...
“แต่วันนี้ผมอยากบอกว่า…ถึงผมจะจำไม่ได้ว่าเคยรักคุณยังไง”
“แต่ผมอยากเริ่มรักคุณอีกครั้ง…ตั้งแต่ตอนนี้เลย”
--- หรืออาจจะเป็นแค่จุดเริ่มต้นใหม่
...เพราะความรักบางครั้ง…ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่า "เคยรักกันแค่ไหน"แต่อยู่ที่ว่า “เรายังอยากรักกันต่อไปอีกไหม” ต่างหาก...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments