ตอนนี้จะเริ่มเข้าสู่ ช่วงที่ชีวิตจริงเริ่มไล่ตามความฝัน
แม้หนีออกมาด้วยกันได้สำเร็จ แต่โลกภายนอกไม่ยอมปล่อยง่ายๆ —
ความรักที่เลือกเองต้องแลกด้วย “ราคา” ที่สูงกว่าที่คิด…
———————————————————————————
ตอนที่ 8 — โลกภายนอกไม่เคยใจดี
...หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปที่พักบนดอยเริ่มกลายเป็น "บ้าน" ชั่วคราวของพวกเขา...
^^^ไม่มีข่าว ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีใครรู้ว่าทั้งคู่คือใคร^^^
...พวกเขากลายเป็นเพียงชายหญิงธรรมดา ที่ใช้ชีวิตเรียบง่ายปลูกผัก ทำอาหาร อ่านหนังสือข้างกองไฟ และกอดกันในคืนหนาวแต่...ความสงบ ไม่ได้อยู่ได้นานนักวันหนึ่ง มีรถคันหนึ่งขับขึ้นมาบนดอย...
...ภาเห็นจากหน้าต่าง รีบคว้าแขนธันวา...
...“นั่นรถของพี่เขา…คนที่ฉันหมั้นด้วย”...
...“เขาตามเรามาเจอได้ยังไง?”...
...ธันวารีบพาเธอวิ่งหนีออกทางหลังบ้านเส้นทางเล็กๆ ผ่านป่าชื้นที่ไม่มีใครรู้จักเขาหอบหายใจหนัก แต่ไม่ปล่อยมือเธอเลยแม้แต่วินาทีเดียว...
...“นายเหนื่อยไหม?” เธอถามเสียงสั่น...
...“เหนื่อยสิ…แต่ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไว้ข้างหลังอีกแล้ว”...
...ในคืนนั้นพวกเขานั่งอยู่ในกระท่อมเล็กๆ กลางป่า...
...ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีแสงจากโลกมีแค่แสงดาว และเสียงหัวใจที่เต้นแรง...
...“ธัน…...
...“หืม?”...
...“ถ้าสุดท้ายเราต้องแยกจากกันอีก นายจะเสียใจไหม?”เขาหันไปสบตาเธอแน่นิ่ง...
...“ฉันจะไม่เสียใจเลย…ถ้าได้รักเธอจนถึงวินาทีสุดท้าย”...
...เธอกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวแล้วโผเข้าไปกอดเขาแน่น…เหมือนกลัวว่าพรุ่งนี้จะไม่มีเขาอีกแล้ว...
...รุ่งเช้าเสียงโทรศัพท์ของธันวาสั่นไม่รู้ว่าขึ้นสัญญาณจากที่ไหนแต่เป็นเบอร์ของ “พ่อ” ที่โทรเข้ามาเขานิ่งไปก่อนจะกดรับ...
...“ลูกต้องกลับมาเดี๋ยวนี้ ก่อนที่ทุกอย่างจะพังไปมากกว่านี้”...
...“ผมขอเวลาอีกนิดครับ…ผมจะรับผิดชอบทุกอย่างที่เกิดขึ้น”...
...“ความรักไม่ใช่ข้ออ้างในการทำลายชื่อเสียงของครอบครัวธันวา!”...
...“แต่ถ้าต้องเลือกระหว่างชื่อเสียงกับความสุข ผมขอเลือกเธอ…”...
——————————————————————————
ทดสอบรักสุดทาง
ให้โลกเล่นตลกแรงที่สุด — เพราะบางครั้ง ความรักที่ยิ่งใหญ่…ก็ต้องเจอแรงสั่นสะเทือนครั้งสุดท้าย
และตอนนี้แหละ คือ วันที่ “ทุกอย่าง” กำลังจะเปลี่ยนไป
---—————————————————————————
ตอนที่ 9 — ถ้ารักกันจริง...ก็ต้องเจ็บที่สุดได้
...เย็นวันนั่นขณะที่ธันวาออกไปหาเสบียงในหมู่บ้านข้างล่างภาอยู่คนเดียวในกระท่อมมีเสียงรมอเตอร์ไซค์จอดหน้าบ้านเสียงฝีเท้าเดินเข้ามา พร้อมเสียงเรียกชื่อเธอ...เสียงที่เธอไม่อยากได้ยินอีกเลย...
“ภา…กลับไปกับพี่เถอะ พอแล้วกับละครไร้สาระนี่”
...เป็นเขา — คนที่เธอถูกจับหมั้นด้วยชายที่มีทั้งอำนาจ เงินทอง และความเย็นชาที่เธอกลัวจับใจ...
...“ฉันไม่รักพี่...ได้ยินชัดไหม?”...
...“ไม่สำคัญ เพราะพี่ไม่ได้แต่งเพื่อรัก พี่แต่งเพื่อให้พ่อแม่เราจบเรื่องกันซะที!”เขาก้าวเข้ามาใกล้...
...และก่อนที่เขาจะคว้ามือเธอ...
...ปัง!...
...เสียงปืนดังขึ้นจากไม่ไกลธันวายืนอยู่ตรงทางเข้าพร้อมสีหน้าที่เธอไม่เคยเห็นไม่ใช่ความโกรธ...
...แต่เป็น ความกลัว — กลัวว่าจะไม่ทัน...
...“อย่าทำร้ายเธอ” เขาพูดช้าๆ...
...มือสั่น ปืนในมือต่ำลงแต่ยังไม่ปล่อย...
...อีกฝ่ายมองกลับด้วยสายตาเหยียด...
...“แค่เธอคนเดียว นายจะทิ้งทุกอย่างจริงๆ เหรอ?”...
...“ใช่…แค่เธอคนเดียว ฉันก็ยอมทิ้งโลกทั้งใบ”...
...แล้วก็เกิดสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดขณะพวกเขาเผชิญหน้ากัน…เสียงปืนลั่นอีกนัดไม่ใช่จากมือธันวาแต่จากชายอีกคนและกระสุนพุ่งเข้าใส่ธัน…ภาพทุกอย่างชะงักเสียงของภากรีดร้องดังขึ้นแทนโลกทั้งใบ...
...“ธัน!!!”...
...เลือดไหลช้าๆ บนเสื้อสีขาวของเขาขณะที่เขาทรุดลงมือที่เคยจับเธอแน่น…เริ่มอ่อนแรง...
...“อย่าร้อง…ฉันไม่เป็นไร” เขาพูดเบาๆ...
...แต่ดวงตาเขาเริ่มพร่าเธอกอดเขาแน่นเหมือนจะดึงเขากลับมาทั้งตัว…ทั้งใจ...
...“อย่าหลับนะธัน…อย่าหลับ…”...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
Devan Wijaya
คนอ่านทุกคนเป็นสัญลักษณ์ของความสำเร็จในผลงานของแอดเลยนะ!👥
2025-04-22
0