บทที่ 4: บันทึกของผู้ถูกแทนที่
อคินยืนจ้องณิชมนอยู่ครู่หนึ่ง คำพูดสุดท้ายของเธอยังดังก้องอยู่ในหัว
“งั้นคุณก็เหมือนฉัน…”
“หมายความว่าไง?” เขาถามเสียงแผ่ว
ณิชมนถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะหยิบซองจดหมายเก่าๆ จากกระเป๋า เธอยื่นมันให้เขา
"อ่านนี่ แล้วคุณจะเข้าใจว่าคุณไม่ได้เจอกับเรื่องพิเศษเป็นคนแรก…"
[บันทึกของ ‘ดร.สิริชัย’ นักจิตวิทยาที่เสียชีวิตในโกดัง]
> วันที่ 14 กุมภาพันธ์
มีคนไข้รายหนึ่งมาเล่าให้ฟังว่า ทุกครั้งที่เขาสบตากับเงาในกระจกตอนดึก เขาไม่แน่ใจว่าเงานั้นคือเขาเองหรือ "อีกคนหนึ่ง" ที่แค่เลียนแบบเขา
วันที่ 20 กุมภาพันธ์
กระจกในห้องทำงานฉัน...เคลื่อนไหวเอง
ราวกับมีใครอยู่ด้านหลังแผ่นเงา
วันที่ 28 กุมภาพันธ์
ฉันเริ่มฝันถึงห้องสีดำที่ไม่มีทางออก มีเพียงกระจกหนึ่งบานตั้งอยู่กลางห้อง
และในนั้น...ฉันยืนอยู่ พร้อมกับ “ฉันอีกคน” ที่ยิ้มไม่ยอมหยุด
ฉันหวาดกลัวว่า วันหนึ่งฉันอาจจะ "ไม่ใช่ฉัน" อีกต่อไป
อคินอ่านบันทึกจบ มือที่จับกระดาษเย็นเฉียบอย่างไม่รู้ตัว เขาสัมผัสได้ถึงพลังบางอย่าง...คล้ายกับครั้งก่อนที่โรงแรม
“มันคืออะไร?” เขาถาม
“มันคือ ‘ภาวะกลืนเงา’” ณิชมนตอบเสียงเบา “เมื่อใครสักคนเริ่มมีสายตาจากกระจกติดตามตลอดเวลา มันจะเริ่มเรียนรู้ เริ่มเลียนแบบ และในที่สุด...จะพยายาม ‘เข้ามาแทน’ คนๆ นั้น”
เธอหยุดก่อนพูดประโยคสุดท้าย
“และถ้ามันแทนสำเร็จ คนคนนั้น...จะไม่มีวันได้กลับออกมาจากกระจกอีกเลย”
คืนนั้น
อคินฝันอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้ เขาไม่ได้อยู่คนเดียวในความฝัน
ห้องสีดำสนิทนั้นเหมือนกับในบันทึกของดร.สิริชัย
และตรงหน้ากระจก...มีเงาร่างหนึ่งยืนหันหลังอยู่
สูงเท่ากัน…รูปร่างเหมือนกัน…ผมยาว…กล้ามเนื้อพอดี
มันหันหน้ามา
คือเขาเอง—แต่รอยยิ้ม...ไม่ใช่รอยยิ้มของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว
จบบทที่ 4
จากนี้เราจะค่อยๆ เพิ่มความระทึก ความลึก และความมืดของ “อีกด้าน” ทีละขั้น ในบทต่อไป อคินจะเริ่มสงสัยว่าเงาในกระจกเริ่มทำมากกว่าแค่สะท้อน — มันเริ่ม "ใช้ชีวิตแทนเขา"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 10
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
muhammad iqbal
เสียใจมาก
2025-04-21
0