สายลมยามเช้าเอื่อยเฉื่อยพัดผ่านต้นไม้ใหญ่ริมธาร เสียงน้ำไหลเบา ๆ เคล้ากับเสียงใบไม้ไหวสะท้อนถึงความสงบ แต่ภายในใจของแม่หญิงบุหลันกลับเต็มไปด้วยความสับสน “เสียงนั่นอีกแล้ว...” เธอพึมพำขณะยืนอยู่ริมธารสายเดิม
เสียงกระซิบแผ่วเบา ดังมาจากผิวน้ำ มันไม่ใช่ลม ไม่ใช่เสียงของใคร แต่กลับเป็นเสียงที่คุ้นหูราวกับได้ยินมันมานับครั้งไม่ถ้วนในความฝัน
> “จงตามเงาจันทร์...ข้ามธาราสายนั้น...เจ้าจะพบคำตอบ...”
ึ“ใครกันแน่ที่พูดกับข้า?” เธอก้มมองเงาของตัวเองในน้ำ แต่ในวินาทีนั้น เงานั้น...ไม่ได้สะท้อนเป็นตัวเธอ มันเป็นหญิงสาวอีกคน—แต่งชุดนักเรียนสมัยใหม่ ผมยาวรวบครึ่งศีรษะ ใบหน้าคล้ายเธอแต่ดวงตาเปล่งแสงแห่งความสงสัยและหวาดกลัว “หญิงนางนั้น...คือใครกัน?” บุหลันสะดุ้งและก้าวถอย ทันใดนั้น แม่พิกุลวิ่งเข้ามาด้วยใบหน้าตื่น
“แม่หญิงเจ้าคะ! ท่านหมื่นราชวรรษามาแล้วเจ้าค่ะ!”
บุหลันปรับสีหน้า พยักหน้ารับพลางหันกลับไปมองผืนน้ำอีกครั้ง—เงานั้นหายไปแล้ว ทิ้งไว้เพียงระลอกน้ำที่สั่นไหว หมื่นราชวรรษาเดินเคียงข้างภักดีราช ท่าทีจริงจัง เขาเอ่ยขึ้นเบา ๆ > “ข้ามีความรู้สึกว่า...แม่หญิงบุหลันมิใช่เพียงหญิงธรรมดา”
ภักดีราชหันมามองด้วยแววตาหนักแน่น “ข้าก็คิดเช่นกัน...บางสิ่งในตัวนางกำลังจะถูกปลุกขึ้น” แสงอ่อนของรุ่งเช้าทาบทอลงบนผืนน้ำที่ใสกระจ่างราวกระจกเงา แม่หญิงบุหลันยังยืนอยู่ที่เดิม สายตาจับจ้องไปยังรอยระลอกที่ค่อย ๆ สงบลง เงาที่เห็นเมื่อครู่...ไม่ใช่เธอแน่นอน “ทำไมข้าจึงรู้สึก...เหมือนรู้จักหญิงผู้นั้น?” เสียงในใจพร่ำถาม ขณะที่ปลายนิ้วแตะผิวน้ำอีกครั้ง แต่กลับเงียบงัน ไม่มีภาพ ไม่มีเสียงใดอีก แม่พิกุลรีบวิ่งเข้ามา หายใจหอบเล็กน้อย “แม่หญิงเจ้าคะ! ท่านหมื่นราชวรรษามาเยือนที่เรือน参เจ้าค่ะ บอกว่ามีเรื่องสำคัญจะหารือ”
บุหลันหันมาอย่างสงบ “ข้าจะไป”
– ณ เรือนรับรอง หมื่นราชวรรษานั่งอย่างสง่างาม แววตาครุ่นคิด มือถือพัดไม้ไผ่พัดเบา ๆ แต่เมื่อแม่หญิงบุหลันก้าวเข้ามา เขาลุกขึ้นยืนทันที
“แม่หญิง ข้ารบกวนเวลาท่าน เพราะมีสิ่งหนึ่ง...ที่ข้าไม่อาจเก็บเงียบได้อีกต่อไป” บุหลันยิ้มบาง “หากท่านถือว่าเป็นเรื่องสำคัญ ข้ายินดีรับฟังเจ้าค่ะ” “เมื่อคืนก่อน...” เขาเว้นจังหวะเล็กน้อย “ข้าเห็นหญิงคนหนึ่งเดินอยู่ริมธาร…แต่เมื่อนางหันมา กลับมีใบหน้าเช่นเดียวกับท่าน” บุหลันนิ่งงัน ดวงตาเบิกเล็กน้อย “…ข้าเองก็เห็นเงาของหญิงผู้นั้นในน้ำเช้านี้เจ้าค่ะ”
สองสายตาสบกัน ความจริงบางอย่างค่อย ๆ ก่อตัวขึ้น—มีสิ่งลึกลับบางอย่างเชื่อมโยงพวกเขา กับหญิงสาวอีกคน...ในอีกภพหนึ่ง ทันใดนั้น เสียงหวีดแหลมดังมาจากท้ายเรือน บ่าวสาววิ่งหน้าตาตื่น “แม่หญิงเจ้าคะ! มีหญิงแปลกหน้าล้มหมดสติอยู่ข้างธาร!” บุหลันลุกขึ้นทันที หัวใจเต้นแรง—ในใจภาวนา “ขออย่าให้เป็นอย่างที่ข้าคิดเลย...”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 20
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments