ตอนที่1/3

...ต่อจากตอนที่แล้ว....

........เวลา 19/.025น.......

...........ที่บ้านตระกูลก้าวเจริญ...........

ที่โต๊ะอาหาร คุณ ภกิจ พ่อของภีมและติณ นวลทิพท์ ภรรยาคนใหม่ของภกิจแม่ของติณ ติณน้องชายต่างแม่ของเขา และภีม ทุกคนกำลังรับประทานอาหารกันอยู่

(ภกิจ) "เป็นใงแกมีวิธีที่จะแก้ใขปัญหานี้แล้วยัง" (ภีม) "ยังคับ" เขาตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาตามเคย "งั้นฉันจะให้ติณไปช่วย" ภีมที่กินข้าวอย่ชะงัก "ไม่คับผมแก้ปัญหานี้เองได้ ไม่ต้องให้มันมาช่วยเหลาะ" ภีมหันไปมองติณด้วยสายตาโกรธจัด "บอกว่าแก้ได้ ปัญหานี้มันคลาคะซังมานานาแล้วนะ ไม่เห็นแก้ได้สักที ไม่ได้เรื่อง แบบนี้ยังใงก็ต้องให้ติณเค้ามาช่วย" ถีมไม่พอใจ " "ผมบอกว่าผมแก้ได้" "ใช่ครับคุณพ่อ ผมเชื่อว่าภีมทำได้ ไม่ต้องให้ใครช่วยเหลาะ" ติณปฏิเสธ เพราะไม่อยากมีเรื่องกับภีมไปมากกว่านี้ ภกิจถอนหายใจ ภัมหันไปมองเขาแบบไม่พองโต แล้วเดินออกไปจากโต๊ะอาหารทันที (นวลทิพย์) "ภีมอิ่มแล้วหลอ.....? (ภกิจ) "ปล่อยมือไปเถอะคุณทิพย์ แต่ยังไงติณก็ต้องเข้าไปทำงานที่โรงแรมอยู่ดี"" แต่คุณพ่อครับ ผมไม่อยากมีปัญหากับภีม" "นั่นสิค่ะคุณภีมเค้าไม่ยอมเหลาะ" "โรงแรมผมผม ผมจะให้ใครเข้ามาทำงานก็ได้ ให้ไอภีมจัดการเอง มีหวังโรงแรมได้เจ๊งแน่ นวลทิพย์มีสีหน้าที่หนักใจ โดยเฉพาะติณ

.....................

ในห้องนอนงของภีม ภีมกำลังอยู่นั่งที่เก้าอี้ตรงโต๊ะหนังสือขแงเขาอยู่ ภีมเปิดเอกสารออกมาอ่าน ประตูเปิดออก นวลทิพย์......

เดินถือน้ำสมุนไพรเข้ามา /ประตูปิด/ ภีมหันมามองเธออย่างเย็นชา นวลทิพย์เดินมาหาเขา ยื่นน้ำสมุนไพรให้ ภีมมองน้ำในแก้วแบบเฉยๆ "เข้าห้องคนอื่นไม่ค็๊อกประตู ที่บ้านไม่สอนเรื่องมารยาทหลอ" "แม่ขอโทษ" "คุณไม่ใช่แม่ผม" "อะๆ ภีมไม่ยอมรับน้าก็ไม่เป็นไรเหราะนะ อะนี่น้ำสมุนไพรกินแล้วจะช่วยสมองแล่นคิดงานเร็ว" นวลทิพย์ยิ้ม "ไม่ต้องสมองผมดีพอไม่ต้องเพิ่งสมุนไพรของคุณเหลาะ" นวลทิพย์ถอนกายใจ เธอตั้งน้ำสมุนไพรไง้ที่โต๊ะแล้วก็เดินออกไป ภีมเดินไปล็๊อกประตู แล้วเดินมาที่เตียงเตรีมจะเข้านอน เขาเหลือกไปเหลือก็ไปดูน้ำสมุนไพร ภีมปิดไฟแช้วนอนไม่สนใจน้ำสมุนไพรของนวลทิพย์

ภีมตื่นขึ้นมาที่ศาลาริมน้ำที่แห่งหนึ่ง เขาหันไปข้างๆ เขาเห็นพีทชาในชุดท้องถิ่นของคนภาคเหนือ " "พัท ที่นี่ที่ไหน" "พี่จำที่นี่ไม่ได้หลอ" หญิงสาวพูดเป็นภาษาเหนือ " นี่พัทไปฝึกพูดเหน็บตั้งแต่เมื่อไหร่" วิญญานคำเอ้ยยิ้ม เธอเดินขึ้นบ้านไปเงียบๆ "พัทไปไหน พัท" เขาเดินตามขั้นไป แต่จู่ๆ ก็มีแสงสีขาวสาดจ้าส่องเข้ามาทางเขา จนภีมต้องรีบหลบสายตา

...****************...

ภีมสะดุ้งตื่นขึ้น "ฝันหลอว๊ะเนี้ย" เขาเอื้อมมือไปหยิบนาฬิกาที่โต๊ะข้างเตียงมาดู ภีมตกใจเพราะในตอนนี้เป็นเวลา 08.42น. แล้ว เขารีบวิ่งไปอาบน้ำทันที

......โรงแรมpPpp ด่าเจริญ.......

....ในห้องประชุม...

เหล่าคณะกรรมการและผู้บริหาร กำลังประชุมกันอยู่

(ติณ) "ผมสัญญานะครับว่าจะทำงานให้ออกมาดีที่สุด" ติณพูดเสร็จก็นั่งลงเหมือนเดิม ผู้ถือหุ้นคนหนึ่ง (ช) ยกมือ (ภกิจ) "เชิญคับ) "คุณติณไม่มีประสบการณ์ ทางด้านบริหาร แล้วจะทำได้หลอครับ์ "ถึงผมไม่มีประสบการณ์ แต่ผมศึกษาข้อมูลมาบ้างแล้ว เอาเป็นว่าให้ผลงานเป็นตัวตัดสินผมแล้วกันนะครับ" (ภกิจ) "คุณวินัยมีข้อสงสัยอะไรครับ" "คุณภีมจะไม่เข้าประชุมหลอครับ? "นั่นนะสิค่ะ ทำไมวันนี้คุณภีมไม่มาประชุมละค่ะ? (ภกิจ) "ช่างเถอะทุกคน คุณภีมคงมาประชุมไม่ทันแล้ว" "ทำไมละครับ? (ภกิจ) " ..เค้าไม่ค่อยสบายนะครับคงจะมาสาย. เลิกประชุมได้" ทุกคนพากันลุกเดินอออกไปจากห้องเกลลือเพียงภกิจกับติณสองคน ภกิจในตอนนี้มีสีหน้าไร้อารมณ์สุดๆ "คุณพ่อครับเป็นอะไรหรึอเปล่า? "ไอภีมมันไปไหนของมันทำไมไม่เข้าประชุม ติณ" "ค้บ" "วันนี้เป็นวันแรกของลูก โชคดีนะ" ติณพยักหน้า " ภกิจเดินออกมาจากห้องตามมาด้วยติณเดินตามออกมา ทั่งสองเจอกับภีมที่เดินมาพอดี (ภกิจ) "ไอภีม แกไปไหนมา ทำไมมาเข้าประชุมไม่ทัน" (ติณ) "ใจเย็นๆนะครับคุณพ่อ" "แล้วคุณสมศรีเลขาแกไปไหน? "ผมตื่นสาย ส่วนคุณสมศรีเธอลา1วันน้องสาวเธอไม่สบาย" เขาตอบ สีหน้าของเขายังคงเย็นชา "ตื่นสายหลอว๊ะ กี่รอบแล้วห๊ะไอถีม" ภีมยังเฉยๆไม่แสดงฮาการใดๆ ภกิจโกรธจัด เขารีบเดินออกไปทางอื่น "เหอะ ยินดีต้อนรับนะ" ติณยิ้ม "คับ ยังไง คงต้องขอคำแนะนำจากคุณหน่อยนะครับ" ภีมยิ้มให้ติณอย่างเสแสร้งแล้วเขาก็เดินออกไปทางอื่น

.......ตอนเที้ยง......

......ในรถของภีม......

(ภีม() "ครับ" คุณสมศรี" (สมศรี📞 "คือป้าจะขอลาพรุ่งนี้อีกวันอะค่ะ" "ได้ครับ เดี่ยวพรุ่งนี้ " ได้ครับ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้แวะไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลนะครับ" /วางสาย/ เสียงโทรศัพท์โทรเข้ามาอีกครั้งแต่คราวนี้เป็นพัทชาที่โทรมา /รับสาย/ (พัทชา📞 "ภีมมาแล้วยังค่ะ" "กำลังไป ใกล้ถึงแล้วเนี้ย" " 📞ค่ะ" ภีมยิ้ม พัทชาเป็นคนเดียวที่ทำให้เขามีความสุขตั้งแต่ที่เขาคบกับเธอ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***