💐คืนแรก...ข้างกายเขา
หลังจากอิ่มท้องด้วยปลาย่าง
ผมช่วยเหนือล้างจานไม้เก่า ๆ แล้วเราก็พากันเข้าบ้าน
บ้านเก่า ๆ หลังนี้มีแค่เสื่อผืนเดียวกับผ้าห่มขาด ๆ ผืนหนึ่ง
ผมยืนเก้ ๆ กัง ๆ มองรอบตัวอย่างไม่รู้จะวางตัวตรงไหนดี
เหนือนั่งลงกลางเสื่อ เอียงคอมองผมนิด ๆ
"นอนเถอะ ดึกแล้ว"
เสียงทุ้มต่ำพูดง่าย ๆ แต่สำหรับผม มันยากกว่านั้นเยอะเลย!
จะให้นอนข้าง ๆ เขาแบบนี้เหรอ?!
"อะ เอ่อ...ผมนอนตรงมุมก็ได้ครับ!" ผมรีบพูด มือชี้มั่วไปตรงมุมบ้าน
เหนือไม่ได้พูดอะไร
แค่เอื้อมมือดึงผมลงมานั่งข้าง ๆ เสื่อเดียวกัน
"อยู่ตรงนี้แหละ อุ่นกว่า" เขาว่า
น้ำเสียงนิ่ง ๆ ไม่มีอะไรพิเศษ แต่ทำเอาหน้าผมร้อนฉ่าไปถึงใบหู
ผมค่อย ๆ เอนตัวลงนอนตะแคงหลังให้เขา หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ
เหนือเอนตัวนอนบ้าง ห่างจากผมแค่คืบเดียว...คืบเดียวเท่านั้น!
ในความเงียบงัน
ผมได้ยินเสียงหายใจสม่ำเสมอของเขาอยู่ข้างหู
กลิ่นตัวจาง ๆ ของชายหนุ่มที่ปนกลิ่นควันไฟและลมเย็นยามค่ำคืน ทำเอาผมใจเต้นไม่หยุด
มือผมวางแปะบนเสื่อ พยายามไม่ขยับมาก แต่...
มือของเหนือ...ขยับมาแตะปลายนิ้วผมเบา ๆ
นิ้วมือแข็งแรง หยาบกระด้างนิด ๆ จากการใช้ชีวิตกลางแจ้ง แตะมือนิ่ม ๆ ของผมอย่างไม่ทันตั้งตัว
ผมสะดุ้งนิดหนึ่ง เผลอหันไปมอง
ใต้แสงจันทร์เรื่อ ๆ ผมเห็นเหนือลืมตานิ่ง ๆ มองผมอยู่แล้ว
ดวงตานั้น...ไม่เย็นชาเลยสักนิด
ตรงกันข้าม มันอ่อนโยน จนใจผมละลาย
"หนาวเหรอ"
เหนือถามเสียงเบา
ผมรีบส่ายหน้าแรง ๆ
"มะ...ไม่ครับ ไม่หนาวเลย"
เหนือนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะขยับเข้าใกล้ผมอีกนิด
แล้วดึงผ้าห่มผืนบางขึ้นคลุมตัวเราไว้ด้วยกัน
ไหล่กว้าง ๆ ของเขาแทบจะชนกับไหล่ผม
ความอุ่นจากตัวเขากระจายมาเต็ม ๆ
ผมหุบยิ้มไว้ไม่อยู่ ต้องเอาหน้าซุกผ้าห่มแทน
"หลับเถอะ" เหนือว่าอีกครั้ง น้ำเสียงนุ่มจนใจอ่อน
ในที่สุด ผมก็ข่มตาหลับได้
ในอ้อมกอดความอุ่นที่ไม่ใช่จากผ้าห่มเก่า ๆ แต่จากคนข้างกายที่แสนเงียบขรึมนี่ต่างหาก
คืนนั้น...
เป็นคืนแรกในโลกใบใหม่ ที่ผมรู้สึกว่า...
ไม่เหงาอีกต่อไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments