ตอนที่ 1 จูบเดียว...เสียวทั้งห้อง!

เวลา 13:45 น. | ณ คอนโด The Pet Haven Residence

เสียงน้ำจากฝักบัวไหลลงอ่างอย่างสม่ำเสมอ กลิ่นแชมพูสูตรอ่อนโยนลอยฟุ้งไปทั่วห้องน้ำ

“เจ้าดำ! หยุดดิ้นเดี๋ยวนี้นะ!”

เสียงหวานของ ยูนะ ดังขึ้นพร้อมกับภาพของหญิงสาวในเสื้อยืดโอเวอร์ไซซ์ตัวโคร่ง กับกางเกงขาสั้นขยับไล่จับเจ้าแมวดำที่วิ่งพล่านไปรอบห้องน้ำ

เจ้าแมวดำตัวจ้อยขู่ฟ่อ ตาโตเป็นประกายแวววาว พยายามดิ้นสุดชีวิตราวกับเธอคือปีศาจที่กำลังจับมันไปสังเวย! มันใช้เล็บเล็กๆ จิกแขนเธออย่างบ้าคลั่ง แต่นั่นไม่อาจหยุด ทาสแมวตัวแม่ อย่างยูนะได้

ยูนะขมวดคิ้ว ใช้มือข้างหนึ่งพยายามประคองตัวมัน ส่วนอีกข้างก็หมุนก๊อกน้ำให้ได้อุณหภูมิพอดี

“อย่าดื้อ! ฉันเก็บนายมาเลี้ยงนะยะ! จะอาบน้ำให้สะอาดไง!”

“ฟ่ออออออ!”

แมวดำไม่สนใจจะอดทนใดๆ มันดีดตัวออกจากมือเธอ พุ่งทะยานออกไปอย่างกับจรวด! ยูนะอ้าปากค้าง ก่อนจะตวาดเสียงดัง

“เฮ้ย! อย่าวิ่งออกไปนอกห้องนะเว้ย!”

แต่ไม่ทันแล้ว เจ้าแมวปีศาจพุ่งตรงไปที่ประตูห้องน้ำ!

แต่! ยังไม่ทันจะถึงเป้าหมาย มันก็ดันลื่นไถลไปกับพื้นกระเบื้องเปียกๆ หัวโขกกับถังน้ำดัง ‘โป๊ก!’

“...เมี๊ยว...”

ตุบ!

เจ้าแมวดำลงไปกองกับพื้น ท่าทางงุนงงเหมือนคนเวียนหัว

ยูนะรีบวิ่งเข้าไปคว้าตัวมันมาแนบอกทันที

“โอ๊ย! เจ็บไหมเนี่ย เจ้าแมวซื่อบื้อ!”

แมวดำดิ้นพล่านอีกครั้ง แต่ยูนะกอดไว้แน่น ดวงตาสีมรกตของมันช่างดูน่ารัก ในจังหวะที่ความน่ารักเข้าครอบงำ...

เธอก็ก้มลงไปจุ๊บเบาๆ บนหัวมันหนึ่งทีอย่างหมั่นเขี้ยว!

“หมั่นไส้ว่ะ! จูบเลยละกัน!” พูดจบยูนะก็จุ๊บปากแมวดำตัวแสบทันที

ฟึ่บ!!

ทันใดนั้น... ร่างเล็กๆ ของแมวดำในอ้อมแขนเธอพลันสว่างวาบ แสงสีทองพวยพุ่งออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ยูนะยังไม่ทันจะตั้งตัว ก็รู้สึกว่ามีบางอย่าง ใหญ่ขึ้น... หนักขึ้น... และ—!!

โครม!!

เสียงอะไรบางอย่างล้มลงกระแทกพื้นห้องน้ำ ยูนะลืมตากะพริบปริบ ๆ ก่อนจะพบว่า...

ร่างที่เธอกอดอยู่เมื่อครู่ไม่ได้เป็นแมวอีกต่อไปแล้ว!

เธอรู้สึกได้ถึง...

“กล้ามเนื้อ!?”

“ผิวคน!?”

“....!!!!”

ยูนะรีบผงะถอยหลัง หัวใจเต้นรัวราวกับกลองศึก ก่อนจะเงยหน้าขึ้น... แล้วพบว่า...

“อ—อะไรฟะ!?”

เจ้าแมวดำหายไปแล้ว

ตรงหน้าของเธอไม่มีแมวแล้ว มีแต่ ‘ผู้ชายตัวเปล่าเปลือย’ ที่กำลังนั่งหน้าบึ้งอยู่บนพื้น!

ชายหนุ่มมีใบหน้าหล่อเหลา ดวงตาคมเข้มจ้องเธออย่างเอาเรื่อง ร่างกายสูงโปร่งเต็มไปด้วยมัดกล้ามแน่นๆ ผิวขาวเนียน (อย่างน่าโมโห) ที่ทำให้ยูนะอ้าปากค้างอย่างช่วยไม่ได้ เส้นผมสีดำเปียกลู่ไปกับผิว โคตรจะหล่อ โคตรจะเท่...

และโคตรจะ โป๊!

“...”

“...”

“...ว้ากกกกกกกกกกก!!”

ร่างบางถอยกรูดไปติดกับผนัง สั่นสะท้านไปทั้งตัว

ดวงตาคู่สวยสั่นระริกเหมือนกำลังประมวลผลเหตุการณ์สุดพีคที่เกิดขึ้น

ก่อนหน้านี้เธอกำลังอาบน้ำให้แมว... จับมันมาจูบไปที...

แล้วตอนนี้แมวหายไป... แต่มี ผู้ชายเปลือยอยู่แทน!?

...ให้ตายเถอะ...นี่มันหนังสยองขวัญหรือไง!?

ขณะที่ชายหนุ่มปริศนามองไปที่ตัวเอง…ก่อนจะก้มมองยูนะที่นั่งตัวแข็งอยู่มุมห้อง ใบหน้าหวานซีดเผือดดั่งเห็นผี

และแล้ว...

“บัดซบ!”

เสียงทุ้มต่ำสบถออกมาอย่างหัวเสีย เพราะใช่... เขาไม่ใช่ใครที่ไหน ‘คีริน’ หนุ่มวิศวะปากหมาตัวพ่อ ที่ตอนนี้ถูกสาปให้กลายเป็นแมวเมื่อโดนจูบ!

แต่ที่สำคัญคือ...

“เธอเป็นบ้าอะไรฟะ! อยู่ดีๆ มาจูบแมวทำไม!?”

🚨 สถานการณ์ตอนนี้: 🚨

ผู้หญิงคนนั้น ช็อกจนเกือบเป็นลม

ส่วนเขา...โป๊อยู่กลางห้องน้ำของเธอ

ให้ตายเหอะ...นี่มันบ้าอะไรวะ!?

∘ ∘ ∘ (°ヮ°) ? ∘ ∘ ∘ (°ヮ°) ? ∘ ∘ ∘ (°ヮ°) ? ∘ ∘ ∘ (°ヮ°) ?

“อย่ามองนะ ยัยบ้า! หันหลังไป!!!!”

คีรินหันรีหันขวาง ก่อนจะหันไปคว้าผ้าเช็ดตัวสีชมพูลายหวานแหววที่แขวนอยู่บนราวมาพันปิดบังส่วนล่างเอาไว้ด้วยใบหน้าบึ้งตึง ดวงตาคมจ้องมองหญิงสาวแปลกหน้าด้วยความหวาดระแวง พลางมองหาทางหนีออกจากที่นี่

ในขณะที่ยูนะกำลังนั่งเรียกสติตัวเองอยู่ที่พื้น

“นี่มันอะไรกัน?” ยูนะตบหน้าตัวเองเบาๆ

“ฉันฝันอยู่เรอะ!! โอ๊ย เจ็บนิหว่า!!” ยูนะบ่นพึมพำ ก่อนหันไปมองชายแปลกหน้าอย่างแปลกใจ

“เมื่อกี้มัน...แมวนี่นา...แล้วทำไม??”

คีรินกัดฟันกรอด พลางกระชับผ้าเช็ดตัวให้แน่นขึ้น

“เธอนี่!! น่ารำคาญชะมัด บอกให้หันหลังไปไง!”

เขาดูหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด มือหนายกขึ้นเสยผมลวกๆ สมองประมวลความคิด

“แล้วอย่ามาแตะต้องตัวฉัน ผู้หญิงอะไรมาจับผู้ชายแปลกหน้าซะงั้น”

“แล้วอย่ามาเรียกฉันว่า ‘เจ้าดำ’ ชื่อบ้าไรเนี่ย ฉันชื่อ คีริน!!!”

ยูนะอ้าปากค้างมองผู้ชายตรงหน้า ก่อนที่เธอจะเริ่มรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาแทน เธอกำหมัดแน่น ลุกขึ้นยืน

“นี่นาย!” ยูนะพูดเสียงเข้ม ดวงตากลมโตสั่นระริกด้วยความโกรธ

“นายต่างหากที่น่ารำคาญ เป็นตัวอะไร? อยู่ๆ ก็มาโผล่ในห้องน้ำฉัน!” ยูนะจ้องตาเขาไม่ลดละ เธอต้องการคำตอบ

“....”

คีรินจ้องหน้าหญิงสาวตรงหน้าด้วยสีหน้าหงุดหงิดสุดขีด ดวงตาคมกริบฉายแววไม่สบอารมณ์

ให้ตายสิ! ทำไมต้องมาเจอเรื่องบ้าๆ แบบนี้!?

ขณะที่ยูนะกอดอกจ้องกลับอย่างเอาเรื่อง เธอยังไม่ได้คำตอบที่ต้องการ!

“พูดสิ! นายเป็นใคร!? ทำไมถึงโผล่มาในห้องน้ำฉัน!?”

“…”

คีรินเม้มปากแน่น รู้สึกปวดหัวตุบๆ ไม่ใช่แค่เพราะถูกจูบจนคืนร่าง แต่ยังต้องมารับมือกับทาสแมวที่ เสียงดังเป็นบ้า!

เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนตัดสินใจพูดออกมาเสียงเรียบ

“ถ้าฉันบอกไป เธอจะเชื่อเหรอ?”

ยูนะขมวดคิ้ว “หมายความว่าไง?”

คีรินถอนหายใจพรืด พลางยกมือขึ้นเสยผมเปียกๆ ของตัวเอง

“ฉัน… คือแมวตัวนั้นที่เธอเก็บมา”

ยูนะกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมาเสียงดัง

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

“นายเป็นตลกเหรอ? นี่นายคิดว่าฉันโง่ขนาดจะเชื่อเรื่องแบบนั้นหรือไง? แมวกลายเป็นคน? นี่มันนิยายแฟนตาซีเรอะ!?”

คีรินกลอกตา มองบน

“แล้วเธอคิดว่าฉันเป็นใคร? โรคจิต? นักต้มตุ๋น? ฉันจะมาแก้ผ้ากลางห้องน้ำคนอื่นเพื่ออะไร!?”

ยูนะชะงัก… เออ ก็จริง แต่—!

“แล้วฉันต้องเชื่อว่านายเป็นแมวแปลงร่างจริง ๆ น่ะเหรอ!?”

คีรินกอดอก ใบหน้าหล่อเหลาดูขุ่นเคืองอย่างเห็นได้ชัด

“งั้นอธิบายให้ฉันฟังหน่อยสิ ว่าอยู่ดีๆ ฉันมาโผล่ที่นี่ได้ยังไง?”

ยูนะอ้าปากจะเถียง แต่แล้วเธอก็นิ่งไป…

ภาพเหตุการณ์เมื่อครู่ย้อนกลับเข้ามาในหัว

เธอเก็บเจ้าแมวดำมาจากข้างทาง…

พากลับมาเลี้ยง…

พยายามอาบน้ำให้…

มันขู่ฟ่อๆ …

เธอจับมันมากอด…

แล้วก็—

“ฉัน… จูบมัน”

ยูนะยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง ไม่นะ… อย่าบอกนะว่า—!?

“...เธอจูบฉัน”

เสียงทุ้มต่ำเอ่ยย้ำ พร้อมกับแววตาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง

ยูนะเบิกตากว้างก่อนจะกรีดร้องอีกครั้ง

“ว้ากกกก!!”

คีรินสะดุ้ง หันไปคว้าผ้าขนหนูบนราว ปาใส่เธอทันที

“พอเถอะ!! หยุดกรี๊ดสักที! หูจะแตกแล้วโว้ย!!”

ยูนะหยุดชะงัก หัวใจยังเต้นโครมคราม แต่พอเริ่มเรียกสติกลับมาได้ เธอก็จ้องคีรินด้วยสายตาหวาดระแวง

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย?”

“ฉันถูกสาป” คีรินตอบเสียงเรียบ

“เวลาโดนจูบจากผู้หญิง ฉันจะกลายเป็นแมว และถ้าถูกจูบอีกที ก็จะคืนร่างเป็นคน”

ยูนะนิ่งไป… ก่อนจะหรี่ตามองเขา

“หึ…”

“หึ อะไรของเธอ?” คีรินขมวดคิ้ว

“แสดงว่า…” ยูนะแสยะยิ้ม

“ถ้าฉันอยากให้นายหุบปาก ก็แค่จูบนายอีกทีให้กลายเป็นแมวใช่ไหม?”

คีรินตัวแข็งทื่อ

“เฮ้ยๆๆๆ เดี๋ยวก่อนนะ!!”

ยูนะขยับเข้าไปใกล้ ดวงตาเป็นประกายเจ้าเล่ห์

“เอ๊ะ~ น่าจะเวิร์คนะเนี่ย”

คีรินถอยกรูดทันที มือกระชับผ้าเช็ดตัวแน่น

“อย่ามาเล่นอะไรบ้า ๆ นะเว้ย!”

“ฉันไม่ได้เล่น” ยูนะยิ้มกริ่ม

“แมวที่ดื้อเกินไป ต้องถูกลงโทษ”

“บ้าไปแล้ว!!”

คีรินหันหลังเตรียมเผ่นหนี แต่ไม่ทันแล้ว—

ยูนะคว้าข้อมือเขาไว้ ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปใกล้…

“อย่ะ…!!”

“หึๆ” ยูนะยิ้มกว้าง พร้อมกับทำท่าจะ—

(˶°ㅁ°) !! (˶°ㅁ°) !! (˶°ㅁ°) !!

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***