4

ปีที่สี่

หุบเขาเมฆาไร้เงา ลานผานิล

สายหมอกยามรุ่งสางลอยต่ำปกคลุมทั่วหุบเขา เงาร่างเล็กของเด็กชายวัยสี่ขวบยังคงสงบนิ่งอยู่กลางลาน ลมหายใจของเขาลึกและมั่นคงกว่าผู้ฝึกตนที่คร่ำหวอดมาแล้วนับร้อยปี ราวกับเป็นหนึ่งเดียวกับทุกสรรพสิ่งในสวรรค์และพิภพ

ฉีหลินเฟยนั่งขัดสมาธิ ดวงหน้าอ่อนเยาว์สงบนิ่งเกินวัย พลังปราณทั้งเก้าธาตุภายในร่างหมุนเวียนอย่างกลมกลืน มิได้ขัดแย้งหรือแยกกันไหล หากแต่รวมเป็นหนึ่งเดียวอย่างสมบูรณ์ เส้นลมปราณภายในทั้งกว้างขวางทั้งแข็งแกร่ง พลังบริสุทธิ์ถูกอัดแน่นไว้จนเต็มแทบระเบิด

ทันใดนั้น แสงสีทองสว่างวาบขึ้นจากกลางอก ตันเถียนที่แน่นหนาแน่นแฟ้นเริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง มวลพลังมหาศาลไหลทะลักราวน้ำหลาก

เสียงระเบิดจากภายในจิตสำนึกดังสนั่น พลังเก้าสายพุ่งเข้าสู่ศูนย์กลางตันเถียน เสริมสร้างแก่นฐานให้มั่นคงยิ่งขึ้น

แสงปราณเก้าสีปะทุขึ้นจากทั่วร่าง ประหนึ่งสัตว์เทพธาตุทั้งเก้าแห่งตำนานปรากฏขึ้นพร้อมกัน ม้วนตัวรวมเข้าสู่ร่างกายอย่างสง่างาม

ขั้นรากฐานปราณ ขั้นที่เจ็ด บรรลุโดยสมบูรณ์

ดวงตาคู่เล็กค่อยๆ เปิดออก เงาสะท้อนในแววตานั้นเต็มไปด้วยความนิ่งสงบและสติปัญญาเหนือธรรมดา แม้ไม่เอื้อนเอ่ยสักถ้อยคำ แต่พลังอำนาจที่แผ่ออกกลับดึงดูดสายตาของโลก

ฉีหลินเว่ยหลาง ยืนอยู่บนยอดผาเบื้องสูง สายตาแน่วนิ่งมองศิษย์เอกเบื้องล่าง พลังที่เกือบปะทุล้นจากร่างฉีหลินเฟยถูกสลายอย่างแนบเนียนด้วยโบกมือเพียงครั้งเดียว

“ขั้นที่เจ็ดในวัยเพียงสี่ขวบ” ชายชราเอ่ยช้าๆ สีหน้าเคร่งขรึม

เขาคือผู้ที่มีอายุยืนยาวถึงสองล้านปี ผ่านมหันตภัยของสวรรค์ทั้งเก้า ฝ่าภัยสงครามระหว่างเผ่าพันธุ์นับครั้งไม่ถ้วน ครอบครองปัญญาและพลังที่ยากจะหยั่งถึงและวันนี้ เขากลับรู้สึกได้ถึงเงาแห่งโชคชะตาที่เริ่มขยับตัวครั้งใหม่

“เจ้าไม่ใช่เพียงอัจฉริยะ แต่เป็นผู้ที่แม้แต่สวรรค์ก็ยังต้องหันมามอง”

ปีที่ห้า

ปีที่หก

ปีที่เจ็ด

.

.

.

.

ปีที่สิบ

ยอดผาหยกนิรันดร์ –เขตลับของหุบเขาเมฆาไร้เงา

สายลมแห่งฟ้าดินพัดโหมแรงทั่วทั้งขุนเขา เมฆหมื่นเส้นแปรเปลี่ยนเป็นม่านหมอกหนาทึบ พลังปราณอันบริสุทธิ์ราวสายธารเทพรวบรวมตัวจากทั่วทุกทิศ กระแสพลังอันมหาศาลหลั่งไหลเข้าสู่ร่างของเด็กหนุ่มผู้หนึ่ง

ฉีหลินเฟยวัยสิบปีนั่งขัดสมาธิอยู่กลางอาณาเขตเวทวงศ์อันเก่าแก่ ภายใต้ลำแสงอำไพที่ตกกระทบลงบนร่าง เขาหลับตาแน่นิ่ง ใบหน้าเรียบเฉยแต่เปี่ยมด้วยพลังอันลึกล้ำ

พลังปราณทั้งเก้าธาตุในร่างหมุนเวียนอย่างราบรื่น ลมปราณบริสุทธิ์ถ่ายเทระหว่างเส้นชีพจร เส้นลมปราณขยายตัวอีกครั้ง พร้อมรับการหลอมรวมขั้นสุดท้าย

กลางตันเถียน เกลียวปราณอันเข้มข้นหมุนรวมกันเป็นทรงกลมบริสุทธิ์เรืองแสง เมื่อแรงดึงดูดระหว่างปราณถึงขีดสุด สรรพพลังในร่างหล่อหลอมกลั่นตัวกลายเป็นสิ่งมีชีวิตใหม่ภายใน จิตวิญญาณ ปราณ และเจตจำนง แปรสภาพหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว พลังอันสงบพลันแปรเปลี่ยนเป็นแรงปะทุ ท้องฟ้าบังเกิดแสงสีทองผ่าพาดลงกลางเวหา

ขั้นจินตัน ได้ถือกำเนิดขึ้นภายในร่างอย่างสมบูรณ์

กายากลายเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ ปราณภายนอกมิอาจเข้าแทรกได้อีกต่อไป สายพลังคุ้มกายที่ผู้ฝึกตนปรารถนา บัดนี้หล่อหลอมขึ้นสำเร็จ

ฉีหลินเฟยลืมตาขึ้น แววตาทอประกายราวแสงดาวฤกษ์ แรงกดดันที่แผ่ออกเพียงเสี้ยวหนึ่ง ทำให้ฟ้าดินรอบข้างสงบนิ่งลงในพริบตา

ฉีหลินเว่ยหลางมองศิษย์เอกด้วยแววตาแน่นิ่ง น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา

“สิบปี สร้างจินตันสมบูรณ์โดยไร้บาดแผลสักนิด มิใช่แค่อัจฉริยะ แต่คือผู้ถือกำเนิดเพื่อยืนเหนือฟ้าดิน” เสียงเขาสิ้นสุดลง พายุพลังที่หมุนวนอยู่ก็สงบลง ราวธรรมชาติกำลังน้อมรับการถือกำเนิดของผู้เปลี่ยนแปลงสวรรค์

ปีที่สิบสอง

ถ้ำสลักสัจจะ เขตหวงห้ามกลางหุบเขาเมฆาไร้เงา

เสียงกระแสปราณที่พวยพุ่งดังก้องสะท้อนจากผนังถ้ำหินวิญญาณโบราณ แผ่นอักขระที่ถูกสลักไว้ตามพื้นและผนังเรืองแสงสีทองจาง พลังสัจจะโบราณที่หลับใหลนับหมื่นปีเริ่มขยับตัวตามจังหวะการเคลื่อนไหวของเด็กหนุ่ม

ฉีหลินเฟยในวัยสิบสองปี นั่งกลางวงเวทโบราณอันลี้ลับ รอบตัวเขาปรากฏแสงอักขระนับหมื่นสายไหลเวียนเป็นรูปแบบเร้นลับ แววตาแน่วนิ่งจดจ่อที่ตำราผืนบางซึ่งตั้งอยู่เบื้องหน้า ภายในตันเถียน พลังปราณทั้งเก้าธาตุกำลังหมุนวนอย่างกลมกลืน ความหนาแน่นของปราณเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ จนถึงจุดวิกฤต พลังทั้งหมดถูกบีบอัดเข้าสู่จุดศูนย์กลางก่อนจะแผ่ขยายออกอีกครั้ง

แสงทองสาดกระจายไปทั่วทั้งถ้ำ

ขั้นจินตัน ขั้นที่ห้า บรรลุโดยสมบูรณ์

ในขณะเดียวกัน อักขระโบราณนับหมื่นตัวบนผนังถ้ำเรืองแสงวาบ เส้นสายแห่งพลังเคลื่อนเข้าสู่ร่างฉีหลินเฟยอย่างต่อเนื่อง รูปแบบของอักขระลอยขึ้นกลางอากาศทีละตัว ก่อนเรียงร้อยกันเป็นรูปวงแหวนที่ค่อยๆ หมุนรอบศีรษะเขา. ดวงตาของเด็กหนุ่มลืมขึ้น พร้อมแสงแห่งความเข้าใจวาบผ่าน

วิชาอักระบรรพกาล

หนึ่งในสุดยอดวิชาแห่งยุคแรกเริ่ม สำเร็จผลอย่างสมบูรณ์

ฉีหลินเฟยยกฝ่ามือขึ้นกลางอากาศ ลากนิ้วปลดปล่อยเส้นพลังหนึ่งสาย อักขระโบราณพลันพุ่งออกจากปลายนิ้ว สลักกลางอากาศ เกิดเป็นรูปยันต์แฝงเวทที่เปี่ยมด้วยอำนาจและสัจธรรมแห่งยุคโบราณ. แม้ไม่ได้เอ่ยคำใด แต่วงเวททั้งถ้ำกลับหยุดนิ่งราวยอมรับเขาในฐานะผู้ครอบครอง

เบื้องบนยอดเขา ฉีหลินเว่ยหลางหันมองไปยังทิศของถ้ำสลักสัจจะ ใบหน้าเคร่งขรึมคล้ายยิ้มมุมปากเพียงน้อย

“วิชาอักระบรรพกาล มีเพียงคนเดียวในประวัติศาสตร์ที่ฝึกสำเร็จในอายุไม่ถึงสิบห้าปี และวันนี้ นามของศิษย์ข้าจะถูกจารึกควบคู่ตำนานนั้นอีกครั้ง”

แสงตะวันตกดินสาดผ่านม่านเมฆ สะท้อนเงาร่างของเด็กหนุ่มบนหน้าผา ผู้กำลังจะก้าวขึ้นเป็นตัวตนที่โลกต้องเงยหน้ามอง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***