3

ปีที่หนึ่ง

ณ ลานผานิล ท่ามกลางสายลมเย็นยะเยือกจากยอดเขาหมื่นเมฆ หนึ่งในยอดเขาของหุบเขาเมฆาไร้เงา ร่างเล็กของฉีหลินเฟยนั่งขัดสมาธิอย่างสงบ ลมหายใจสม่ำเสมอ ประหนึ่งเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ พลังปราณจากทั่วสารทิศหลั่งไหลเข้าสู่ร่าง ราวถูกดูดกลืนโดยกระบอกไม้ไผ่ไร้ก้น

เมฆหมุนวนเหนือศีรษะช้าๆ สายฟ้าเส้นบางแลบแปลบปลาบกลางท้องฟ้าโดยไร้สุ้มเสียง สายปราณแปดทิศถูกเปิด พลังฟ้าดินหมุนวนอย่างบ้าคลั่ง ห้อมล้อมร่างเล็กไว้แน่นหนา

ในช่วงพริบตานั้นเอง มวลแสงเก้าสีพลันปะทุขึ้นจากกลางอกของฉีหลินเฟย พวยพุ่งขึ้นฟ้าราวเสาแสงสวรรค์

แสงทั้งเก้าผสานกลิ่นอายของ ไฟ, น้ำ, ลม, ดิน, ไม้, สายฟ้า, น้ำแข็ง, โลหะ และความมืด

รากวิญญาณเก้าสีเก้าธาตุ ได้เผยตัวออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ!

ท้องฟ้าสั่นสะเทือน มังกรปราณที่ห้อมล้อมร่างเขาพลันแปรเปลี่ยนเป็นมังกรเก้าสี กู่คำรามดังก้องทั่วทั้งหุบเขาเมฆาไร้เงา ก่อนจะม้วนตัวเข้าสู่ร่างเขาอย่างเงียบงัน

เสียง “ตู้ม!” ดังขึ้นเบาๆ จากภายในจิตสำนึกของฉีหลินเฟย ราวกับพันธนาการที่ปิดกั้นพลังมานานนับหมื่นปีได้ถูกปลดปล่อย

ขั้นฝึกปราณ ขั้นที่หนึ่ง

ได้ถูกฝ่าขึ้นอย่างสมบูรณ์

ทันใดนั้น เส้นลมปราณทั่วร่างพลันสั่นสะเทือน ขยายขึ้นกว่าเด็กทั่วไปนับสิบเท่า ดวงตากลมโตลืมขึ้นช้าๆ ภายในแฝงไว้ด้วยประกายแห่งสติปัญญาเหนือกว่าวัย

ภายในม่านตาดำ สะท้อนแสงเก้าสีแวบผ่านอย่างแผ่วเบา

ฉีหลินเว่ยหลางที่ยืนมองอยู่เงียบๆ ก็พยักหน้าเบาๆ สีหน้าเคร่งขรึมแต่แฝงไว้ด้วยความภาคภูมิใจ

“รากวิญญาณเก้าธาตุ ร่างวิญญาณเก้าสี แค่หนึ่งขวบก็ฝ่าขั้นฝึกปราณได้ แถมยังเผยธาตุครบทั้งเก้าในเวลาเดียวกัน สมกับเป็นศิษย์ของข้า” เขาเงยหน้ามองฟ้า ดวงตาฉายแววครุ่นคิด

“โชคชะตาเช่นนี้ เกรงว่าจะไม่อาจซ่อนเขาไว้ได้นานแล้ว”

ปีที่สอง

เวลาผ่านไปหนึ่งปี ในสายตาโลกภายนอกอาจเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ในโลกของการฝึกตน หนึ่งปีนั้นสามารถเปลี่ยนชะตาฟ้าดินได้

ณ ลานผานิลเดิม ภายใต้แสงจันทร์สีเงิน ร่างเล็กของฉีหลินเฟยวัยสองขวบกำลังลอยตัวเหนือพื้นเล็กน้อย ลมหายใจเข้าออกเป็นจังหวะเฉียบคม พลังปราณจากทั่วสภาพแวดล้อมถาโถมเข้ามาราวกับถูกดูดโดยพายุไร้รูปร่าง ภายในร่างกาย เดือดพล่านดั่งภูเขาไฟกำลังปะทุ

รากวิญญาณเก้าสีเก้าธาตุส่องแสงเจิดจ้า หมุนวนอย่างบ้าคลั่งรวมศูนย์เข้าสู่จุดตันเถียนกลางร่าง

เสียงฟ้าผ่าโครมคราม!

ท้องฟ้ายามค่ำกลับแปรเปลี่ยนเป็นสีม่วงเข้ม มังกรเก้าสีปรากฏอีกครั้ง แต่มิได้ล้อมร่างเขาอย่างอ่อนโยนเช่นก่อน หากแต่โฉบวนวนรอบร่างด้วยความเร็วสูงสุด ราวกับกำลังขัดเกลาบางสิ่ง

“ปัง!”

แรงระเบิดพลังภายในจิตสำนึกดังก้อง มวลพลังฝ่าทะลวงปราการภายในทันที

ขั้นฝึกปราณ ขั้นที่แปด บรรลุแล้ว!

เส้นลมปราณในร่างพุ่งขยายขึ้นอีกสิบส่วน เข็มพลังในร่างพุ่งสูงจนเขตแดนรอบๆ สั่นสะเทือน เงารูปสัตว์เทพธาตุทั้งเก้าปรากฏขึ้นซ้อนทับกันบนท้องฟ้า มังกรไฟ, เต่าน้ำ, วิหคลม, เสือดิน, กวางไม้, งูสายฟ้า, นกน้ำแข็ง, สิงห์โลหะ และจิ้งจอกเงา ทั้งหมดเปล่งเสียงคำรามประสานกัน ดังก้องราวการประกาศกำเนิดของสิ่งล้ำค่าที่สุดในใต้หล้า

ฉีหลินเว่ยหลางที่เฝ้ามองอยู่ตลอด พลันขมวดคิ้วเล็กน้อย

“แค่สองขวบ ขั้นที่แปดของฝึกปราณ ” เขาหลุบตาลง ถอนหายใจ

“หากเป็นคนทั่วไป คงเรียกว่าอัจฉริยะ แต่หากเป็นเจ้าล่ะก็ นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว เฟยเอ๋อร์ของข้า”

ปีที่สาม

ยามรุ่งอรุณ ณ ลานผานิล แสงแดดแรกของวันส่องผ่านยอดไม้ กระทบใบหญ้าจนเกิดประกายสีทองสวยงาม เงาร่างเล็กของเด็กชายวัยสามขวบยืนสงบนิ่งตรงหน้าผา สายลมเย็นโชยผ่านกลุ่มผมยาวสีดำสนิทที่ถูกรวบไว้ด้วยเชือกผ้าสีขาวเรียบง่าย ฉีหลินเฟย หลับตาเงียบ ๆ รับรู้ถึงการไหลเวียนของปราณภายในร่าง เส้นลมปราณที่ถูกฝึกฝนมานับพันวันในโลกแห่งการเร่งเวลา บัดนี้เข้มแข็ง แน่นหนา และบริสุทธิ์จนถึงขีดสุด ทันใดนั้น เขาลืมตาขึ้น

“ถึงเวลาแล้ว” เสียงพึมพำแผ่วเบาราวกระซิบ แต่กลับก่อแรงสั่นสะเทือนในมิติรอบข้าง!

พลังปราณทั้งเก้าเริ่มหมุนวนรอบตัวเขาอีกครั้ง ทว่าในครานี้หาได้กระจัดกระจายดังครั้งก่อน หากกลับไหลรวมกันเข้าสู่ตันเถียนโดยสมัครใจ. ภายในร่าง รากวิญญาณเก้าสีปะทุแสงจ้า แตกกระจายเป็นแสงเก้าสายไหลลงสู่จุดรวมกลางท้อง

"ควบแน่น... ก่อแก่นฐาน…"

เสียงคำรามเบา ๆ ดังขึ้นจากจิตวิญญาณ เขาเหยียดฝ่ามือออก แสงสีทองบางเบาปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือ กลั่นตัวกลายเป็นผลึกใสทรงกลมขนาดเท่าไข่มุกหมุนวนอยู่เบา ๆ

ฟ้าสะท้อนเสียงคำรามอีกครั้ง

ร่างเงาของมังกรเก้าสีที่เคยปรากฏ บัดนี้หลอมรวมกันเป็นหนึ่งเดียว กลายเป็นมังกรสีทองอร่าม ขดตัวล้อมตันเถียนเอาไว้ ราวกับจะปกป้องพลังแก่นฐานอันไร้ผู้เทียบ

ขั้นรากฐานปราณ ขั้นที่หนึ่ง. สำเร็จแล้ว

กลิ่นอายรอบตัวเขาเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง จากเด็กน้อยผู้ฝึกตน บัดนี้คือรากฐานที่มั่นคงยิ่งกว่าผู้ใหญ่หลายร้อยปีของโลกฝึกตน

ฉีหลินเว่ยหลางผู้เฝ้าดูอยู่ไม่ไกล พลันเบิกตาเล็กน้อย

"สามขวบ สร้างรากฐาน โดยไม่พึ่งโอสถแม้แต่เม็ดเดียว" น้ำเสียงเต็มไปด้วยความตกตะลึงและสั่นคลอนในจิตใจของผู้อาวุโสผู้ผ่านโลกมานับพันปี. เขาเงยหน้ามองท้องฟ้า แววตาลึกซึ้งราวสามารถมองทะลุชั้นเมฆหมื่นฟ้า

เขาผู้มีอายุกว่าสองล้านปี ผู้เคยยืนอยู่เหนือสรรพชีวิตในแดนสวรรค์ ผู้เคยฝ่าฟันมหันตภัยแห่งสวรรค์ทั้งเก้า แม้แต่เขายังไม่อาจคาดเดาเส้นทางของศิษย์ตนเองได้

“ข้าเริ่มสงสัยแล้วว่า เจ้าคือเด็กที่ข้าเก็บมาหรือคือผู้ที่ฟ้าสร้างมาเพื่อสั่นคลอนสวรรค์”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***