แสงแดดยามสายลอดผ่านผืนม่านบางเบาของเรือนไทยหลังงาม กลิ่นใบเตยหอมอบอวลไปทั่วลานกลางเรือน นุชชาในชุดผ้าซิ่นลายไทยเรียบร้อยนั่งซ้อนตักมารดาอย่างออดอ้อน รอยยิ้มอ่อนโยนประดับอยู่บนใบหน้าเมื่อแม่วรดาเอื้อมมือมาลูบเส้นผมของบุตรสาวกลางเบา ๆ อย่างแสนรัก
“ดีแล้วลูกเอ๊ย ที่กลับมาเป็นคนเดิมของแม่แบบนี้”
“นุชชาไ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 31
ทำนองรัก
ตอนที่ ๒๒: กลิ่นหอมแห่งความจริง
Comments