เรือนใหญ่ถูกตกแต่งด้วยผ้าแพรโปร่งสีทองอ่อนและดอกไม้สดกลิ่นหอมละมุนทั่วทุกมุม
บ่าวไพร่ช่วยกันจัดโต๊ะ จัดสำรับ และจุดตะเกียงน้ำมันเรียงรายจนทั่วบริเวณเรือนด้านหน้า แสงไฟสีอุ่นสะท้อนกับกระจกแก้วใบเล็กที่ห้อยประดับ มอบบรรยากาศงดงามราวฉากในวรรณคดี
นุชชานั่งอยู่กับพี่น้องในมุมหนึ่งของเรือน
นภัทรสวมผ้าสไบสีขาวมุก งามสง่าเช่นเคย
มุกธิดาเล็กเลือกชุดสีน้ำตาลเข้มตัดทอง ขับผิวให้ผุดผ่อง
ส่วนนุชชา—แม้เพียงสไบสีชมพูอ่อนเรียบ ๆ และไม่สวมทองอร่ามเท่าใคร
แต่ความเรียบเย็นนั้น กลับขับให้เธอดูมีแสงเป็นของตนเอง
“น้องนุช...นั่งตรงนั้นเถอะลูก” เสียงแม่วรดาเอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
ก่อนจะหันไปต้อนรับแขกผู้มาเยือนอย่างมีมารยาท
“คุณชายรัชกร มากับน้องชายเช่นเคยนะจ๊ะ วันนี้แม่ทำของหวานไว้หลายอย่างเลย”
คุณชายรัชกรในชุดสีน้ำเงินเข้มปักดิ้นทอง ยกมือไหว้แม่วรดาและบิดาของนุชชาอย่างอ่อนน้อม
“ขอรับ ขอบพระคุณคุณหญิงและคุณท่านที่กรุณาให้เกียรติเชิญข้ามาอีก”
สายตาของเขา...แลไปเพียงคนเดียว
ผู้หญิงที่นั่งอยู่เงียบ ๆ ไม่เร่งเร้า ไม่เอ่ยวาจาหวานใด ๆ
แต่มีบางสิ่งในแววตาของเธอ ที่เขาไม่อาจละสายตา
ทว่า...นุชชาเบือนหน้าหนี สบตาเพียงครู่
เธอยังคิดว่าเขา...มีใจให้พี่นภัทร
---
งานเลี้ยงเริ่มต้นด้วยการสนทนาเบา ๆ บนเสื่อผืนใหญ่ที่ปูไว้ใต้เรือน
กลุ่มหนุ่มสาวนั่งรวมกันโดยมีเสียงหัวเราะและเสียงพิณจากท้ายเรือนคอยขับกล่อม
รณภพนั่งใกล้นุชชา เขามักถามไถ่เรื่องระนาด เรื่องการเลือกผ้า และยังหยิบดอกมะลิที่ร่วงหล่นจากมาลัยมายื่นให้เธออย่างเงียบ ๆ
“สำหรับเจ้าคนเดียว”
เขาไม่พูดมาก แต่ทุกคำที่ออกจากปากเขา กลับล้วนจริงใจ
นุชชารับมาด้วยรอยยิ้มบาง
ขณะเดียวกัน...สายตาของรัชกรที่นั่งอีกด้านหนึ่ง
เริ่มมืดหม่นลงช้า ๆ
เขาไม่อาจห้ามความรู้สึกข้างในได้
แต่เขาก็ไม่รู้จะทำอย่างไร...หากน้องชายของตนจะหลงรักคนเดียวกับเขา
---
มุกธิดาเล็ก...เงียบเช่นเคย
แต่สายตาของเธอจับจ้องทุกอิริยาบถของพี่สาว
ทุกคำที่ชายหนุ่มสองคนพูดกับนุชชา ทุกครั้งที่รอยยิ้มปรากฏ
เธอเก็บไว้หมด—ราวเก็บหนี้ที่สักวันจะต้องทวงคืน
และเมื่อหญิงสาวอีกคน—แก้วใจ—เพื่อนใหม่ของนุชชา
ถูกเชิญเข้ามาในเรือนด้วยฐานะแม่ค้าผู้รู้จักกัน
มุกก็ยิ่งไม่พอใจ
“ใครเชิญนางมาในงานเช่นนี้” เธอพึมพำกับตนเอง
แต่แล้วก็ยิ้มบาง ๆ เมื่อเห็นว่าแม่วรดาดูพึงใจในความสุภาพของแก้วใจ
นั่นแหละ...โอกาสในการทำลายความน่าเชื่อถือมันยิ่งเปิดกว้าง
---
ในค่ำคืนนี้
มีสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก
สายตาที่เต็มไปด้วยความลังเล
สายตาที่เต็มไปด้วยความริษยา
และสายตาของคนที่กำลังเฝ้ามองบางอย่างด้วยความสงสัย
โลกของนุชชาเริ่มหมุนแรงขึ้นทีละน้อย
โดยที่เธอไม่รู้เลยว่า...แต่ละคนในงานเลี้ยงคืนนี้
ไม่ได้เข้ามาเพื่อสนุกกับบทเพลงและอาหารเท่านั้น
แต่บางคน เข้ามาเพื่อชิงสิ่งที่ไม่มีวันควรเป็นของตน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 31
Comments