ตอนที่ 2: เงาเพลิงในหุบเขา

รถม้าเคลื่อนตัวช้า ๆ ผ่านเส้นทางกลางหุบเขาอันเงียบงัน แสงจันทร์เล็มเลียยอดไม้ ลมเย็นแผ่วเบาอย่างผิดปกติเกินไปสำหรับค่ำคืนฤดูใบไม้ผลิ

ภายในรถม้า “คุณหนูหลินชิงหรู” นั่งสงบนิ่งในชุดกุณฑลสีอ่อน ราวกับรู้ว่าโชคชะตากำลังเหวี่ยงเธอไปสู่โลกที่ไม่มีทางหวนกลับ

หลินซีอิ๋นในร่างของชิงหรูพยายามประมวลทุกอย่าง—เธอข้ามภพมายังยุคที่ไม่มีเทคโนโลยี ไม่มีเหตุผลวิทยาศาสตร์ และไม่มีทางอธิบายได้ว่า...ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่

“อีกแค่หนึ่งวันก็ถึงเมืองหลวง...และฉันต้องแต่งกับองค์ชายที่ไม่เคยเห็นหน้า?” เธอบ่นพึมพำ ก่อนที่ความคิดจะขาดห้วงไปเมื่อเสียงกู่ร้องดังขึ้นนอกตัวรถ

“ศัตรูซุ่มโจมตี! ป้องกันคุณหนูเร็ว!”

เสียงกรีดร้องดังระงมพร้อมกับเสียงดาบปะทะ เสียงลูกธนูฉึกฉับพุ่งผ่านกลางอากาศ รถม้าสะเทือนอย่างรุนแรงจนร่างของหลินซีอิ๋นกลิ้งกระแทกพื้น

ม่านหน้าต่างขาดผึง—เธอเห็นชายชุดดำหลายคนพุ่งเข้ามา หมายชีวิตผู้โดยสารในขบวน

“คุณหนู! หนีไป!” ทหารองครักษ์คนหนึ่งเปิดประตูรถม้าให้ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ขยับ ร่างของเขาก็ทรุดลงต่อหน้าพร้อมดาบที่ปักกลางหลัง

ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วเกินไป...

เธอหอบหายใจอย่างตื่นตระหนก ก่อนที่ร่างบางจะวิ่งเตลิดเข้าแนวป่า มือกอดชายกระโปรงไว้แน่น แม้ไม่ชำนาญการวิ่งแต่สัญชาตญาณเอาตัวรอดกลับกระตุ้นให้เธอไปให้พ้นจากเสียงตะโกนไล่ล่า

เสียงฝีเท้าดังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ...เธอสะดุดรากไม้ล้มลง

เงาทะมึนของชายชุดดำปรากฏขึ้นเหนือศีรษะ ดาบในมือเขาเงาวับ สะท้อนแสงจันทร์เย็นเยียบ

“จบกันแล้ว...” เธอหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง

ฉัวะ!

เสียงดาบผ่าอากาศดังขึ้นอย่างแม่นยำ ทันใดนั้น เงาชายชุดดำก็ทรุดฮวบลงข้างตัวเธอ เลือดสีเข้มสาดกระเซ็น

หลินซีอิ๋นลืมตาขึ้นอย่างตื่นตระหนก ก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับเงาร่างสูงในชุดเกราะดำทะมึน เส้นผมยาวปลิวไหว ดวงตาคมเข้มเหมือนพยัคฆ์จับจ้องมายังเธอ

เสียงเขาดังขึ้นต่ำ หนักแน่นราวกับคำสั่ง

“ลุกขึ้น ถ้ายังไม่อยากตาย”

เขายื่นมือมาดึงเธอขึ้นโดยไม่สนใจคำถาม แล้วหันไปตวัดดาบฟันศัตรูอีกสามคนที่กรูเข้ามา ด้วยท่วงท่ารวดเร็วแม่นยำจนสายตาแทบตามไม่ทัน

คนผู้นั้น...ไม่ใช่ใครอื่น

คือแม่ทัพอวี่เหวินเจิ้ง—บุรุษผู้ได้ชื่อว่าเป็น “เทพมารแห่งสนามรบ” ผู้ซึ่งไม่เคย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***