จากนักเลงสู่เลขา(เมีย)ประธาน
ตอนที่4
เฮีย(พอ.)
นายทำให้ฉันหงุดหงิดได้ตลอดเวลาเลยนะ
เฮีย(พอ.)
แทนที่จะขอบคุณกัน
เนม(นอ.)
ใครจะไปขอบคุณคนแบบแก
เฮีย(พอ.)
(ควรไล่ออกไปดีไหมนะ)
เฮีย(พอ.)
(ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาซะเลย)
เฮีย(พอ.)
ถ้าไม่ไปแล้วจะนอนที่ไหนล่ะ
เฮีย(พอ.)
เลขาไม่ได้บอกนายรึไง
เนม(นอ.)
ไปเช่าเอาก็ได้นี่
เฮีย(พอ.)
ที่ซอมซ่อแบบนี้เนี่ยนะ!
เนม(นอ.)
นะ......นี่จะเอาใหญ่ขนาดนี้เลยหรอ.....
เนม(นอ.)
นี่อะไรอ่ะขอดูหน่อย
เนม(นอ.)
ชื่อ**** ***งั้นหรอ.....
เฮีย(พอ.)
(จะรู้ตัวตนฉันรึป่าวนะ)
เฮีย(พอ.)
นายไม่เคยเห็นฉันบ้างเลยหรอ
เฮีย(พอ.)
บ้านนายไม่มีทีวีรึไง
เนม(นอ.)
ทำไมเตียงมีอันเดียวอ่ะ
เฮีย(พอ.)
ฉันลืมไปเลยว่าเป็นโรงแรมคู่
เนม(นอ.)
งั้นฉันนอนพื้นเอง
เนม(นอ.)
นายนอนเตียงไปเถอะ
เนม(นอ.)
(ไหงกูมานอนได้วะเนี่ย!)
เฮีย(พอ.)
นายจะแข็งไปไหนเนี่ย
เนม(นอ.)
เห้ย!แข็งอะไรไม่มีๆๆๆ
เนม(นอ.)
(จมูกมันใกล้คอชิบหายเลย)
เฮีย(พอ.)
(รู้สึกเจ้าหมอนี่อารมณ์ไวแฮะ)
เฮีย(พอ.)
เหนื่อยจนขยับไม่ไหวแล้ว.....
เนม(นอ.)
(ตอแหลหน้าด้านๆชัดๆ)
เนม(นอ.)
(มันทรมานกูเว้ยยยย)
Comments