ตอนที่2

เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
มิ้น
มี้น(น้องเนม)
มี้น(น้องเนม)
มีอะไรพี่
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
....
มี้น(น้องเนม)
มี้น(น้องเนม)
เร็วๆหนูจะไปโรงเรียน
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
พี่อยากหางานหน่ะ
มี้น(น้องเนม)
มี้น(น้องเนม)
....
มี้น(น้องเนม)
มี้น(น้องเนม)
จริงนะ!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
อืม
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
พี่ควรทำที่ไหนดีอ่ะ
มี้น(น้องเนม)
มี้น(น้องเนม)
เดี๋ยวมิ้นบอกเพื่อนให้
มี้น(น้องเนม)
มี้น(น้องเนม)
พี่เพื่อนหนูทำงานอยู่ที่นั่นด้วย
มี้น(น้องเนม)
มี้น(น้องเนม)
เดี๋ยวก็จะได้รู้จักกันเอง
มี้น(น้องเนม)
มี้น(น้องเนม)
ไปแล้วนะ
มี้น(น้องเนม)
มี้น(น้องเนม)
บาย
มี้น(น้องเนม)
มี้น(น้องเนม)
:วิ่งออกไป
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เห้ย....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ยังไม่ได้รับปากเลยว่าจะทำ....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เห้อ....
ตื้ด ตื้ด
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
:รับสาย
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ใครครับ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ไง
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
มึง.....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
รู้จักเบอร์กูได้ยังไง!
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ก็สืบมาไง?
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
จะให้ลูกหนี้หนีไปโดยไม่พูดไม่กล่าวอะไรก็เเปลกๆ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ก็นายเล่นมึงไปเองหนิ!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
กูไม่ได้ผิดสักหน่อย!
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
เอาเถอะ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ยังไงก็รีบเอามาคืนภายใน3เดือนนี้ด้วย
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
:ตัดสาย
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เอ้า!เห้ย!......
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
3เดือน!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
มันจะทันได้ไงวะ...
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
อาทิตย์หน้าก็ต้องจ่ายค่าเทอมมิ้นอีก.....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ค้างมาเป็นเดือนกว่าเเละ....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
กึด//
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
สายเมื่อกี้....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
:เลื่อน
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
นี่ไง!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
อึก.....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
:โทร
ตื้ด
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เอ้า!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ตัดสายหาพ่อง!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ทำไงดีวะเนี่ย....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ถ้า3เดือนนี้ไม่มีเงินจ่ายจะเป็นยังไงวะ....
ตื้ด ตื้ด ตื้ด
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
:รีบรับสาย
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ฮัลโหล!
พัท(เพื่อนเนม)
พัท(เพื่อนเนม)
รับไวนะมึงอ่ะ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
มึงโทรมาทำไม!
พัท(เพื่อนเนม)
พัท(เพื่อนเนม)
ก็เห็นน้องมึงมาบอกน้องกูว่าให้ชวนมึงไปทำงานด้วย
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
น้องกูบอกน้องมึงหรอวะ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ค่อยดีหน่อย:พึมพำ
พัท(เพื่อนเนม)
พัท(เพื่อนเนม)
ค่อยดีอะไรวะ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
กูแค่ถามเฉยๆไม่คิดจะทำหรอก
พัท(เพื่อนเนม)
พัท(เพื่อนเนม)
เอ้า!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เออแค่นี้แหละ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
:วางสาย
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เห้อ.....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เอาไงดีวะ....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
โทรไปก็ไม่รับ...
ตื้ด
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
:รับ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ฮะโห-
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
เหอะ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
นายจะเข้ามาเป็นพนักงานบริษัทฉันงั้นหรอ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ห๊ะ!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ใครบอกมึง
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ไม่รู้สิ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ต้องลงทุนมาเป็นพนักงานเลยหรอเนี่ย
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เรื่องพนักงานนั่นชั่งมันก่อน!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
กูมีเรื่องจะขอร้อง......
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
เห๊อะ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
นายนี่แปลกดีนะ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
แล้ว...สรุป
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
มีเรื่องอะไร
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
คือ....นายพอมีฐานะใช่ไหมอ่ะ...
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
แน่นอนอยู่แล้วสิ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ฉันอยากจะขอยืมเงินนายสักหน่อยอ่ะ....
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
หนี้หมื่นห้ามันยังไม่พอใจนายรึไง
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
กูรู้....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
แต่มันด่วนจริงๆ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
......
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
งั้นหรอ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
งั้นก็มาที่บริษัทซะสิ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ว่าแต่-
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
:ตัดสาย
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
.....
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ไม่ไหวเลยจริงๆ
. .
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
:โทรหาพัท
พัท(เพื่อนเนม)
พัท(เพื่อนเนม)
มีไร
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
มึงเอากูเข้าบริษัทใช่ไหม!
พัท(เพื่อนเนม)
พัท(เพื่อนเนม)
มึงรู้ได้ไง!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
มึงเอากูเข้าทำไมวะ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
(ทำเป็นหูทวนลม)
พัท(เพื่อนเนม)
พัท(เพื่อนเนม)
.....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
บอกมา
พัท(เพื่อนเนม)
พัท(เพื่อนเนม)
ก็น้องมึงอยากให้มึงทำงานดีๆอ่ะ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
.....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
บอกที่อยู่บริษัทมาให้กูหน่อย
พัท(เพื่อนเนม)
พัท(เพื่อนเนม)
เอาทำไมวะ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เออบอกมา!
พัท(เพื่อนเนม)
พัท(เพื่อนเนม)
....
พัท(เพื่อนเนม)
พัท(เพื่อนเนม)
:บอก
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
(มันจะง่ายขนาดนั้นเลยหรอวะ....)
. .
พิน(เลขาเฮีย)
พิน(เลขาเฮีย)
มาแล้วสินะครับ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เอ่อ......ครับ
พิน(เลขาเฮีย)
พิน(เลขาเฮีย)
เชิญข้างในเลยครับประธานกำลังรออยู่
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
:เดิน
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
(มันใหญ่ไปไหนวะเนี่ย)
พิน(เลขาเฮีย)
พิน(เลขาเฮีย)
รอสักครู่นะครับ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
...
พิน(เลขาเฮีย)
พิน(เลขาเฮีย)
:เคาะประตู
พิน(เลขาเฮีย)
พิน(เลขาเฮีย)
ประธานครับมาแล้วครับ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
เข้ามา
พิน(เลขาเฮีย)
พิน(เลขาเฮีย)
:เปิดประตู
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
:อึ้ง
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
(ถึงจะรู้ว่ามีฐานะก็เถอะ)
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
(แต่ก็ไม่คิดว่าจะขนาดนี้)
พิน(เลขาเฮีย)
พิน(เลขาเฮีย)
งั้นผมขอตัว
พิน(เลขาเฮีย)
พิน(เลขาเฮีย)
:ปิดประตู
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เอ้า......
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ทำไม
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
:ยิ้ม
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ก็ป่าว.......
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
นั่งดิ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
:นั่ง
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
นายจะยืมเท่าไหร่ล่ะ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
แสน.....นึง
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ได้
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
!!!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
นี่!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
แสนนึงเลยนะ!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
จะให้คนอื่นยืมง่ายๆแบบนี้นี่....
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ถ้าเป็นนาย
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
.....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
หมายความว่าไง
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ชั่งเถอะ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
งั้นก็แสนนึง
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
เดี๋ยวฉันโอนไปให้
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
.....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ขอบคุณ.......
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ไม่นึกว่านายจะขอบคุณเป็นนะเนี่ย
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
หึก....
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
.....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ฮือ........
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
นี่นาย!
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ร้องงั้นหรอ!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ทำไมนายถึงให้ยืมกันง่ายๆแบบนี้ล่ะ......
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
แค่เงินเอง
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ถึงจะรู้ก็เถอะแต่ตั้งแสนนึงเลยนะ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ถึงจะเป็นแบบนั้นถ้าฉันหามาทั้งชาติคงหามาไม่ได้....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
แล้วนายคิดว่าฉันจะคืนนายได้งั้นหรอ...
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
จะคืนตอนไหนก็ได้
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ตอนไหนก็ได้!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
นายเอาความไว้วางใจฉันมาจากไหน!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
นายก็รู้ว่าฉันเป็นนักเลง....
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
สรุปจะเอาไหมล่ะ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
แต่ขอตอบแทนนายบ้างเถอะ..
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
นายทั้งให้ฉันยืมเงินเอาเงินให้ฉันซื้อทิชชู่อีก....
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
เงินซื้อกระดาษชั่งมันเถอะ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
แต่รวมๆแล้วฉันเป็นหนี้นายตั้งแสนกว่าบาทเลยนะ!
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
อืม......
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
เอาไงดีล่ะ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
อย่าพึ่งมาคิดตอนนี้ดิเว้ย!
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
งั้นนายก็มาเป็นเลขาคนที่สองฉันสิ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
....
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ไม่เอา
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
(ชักหงุดหงิดขึ้นมาแล้วสิ)
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
แล้วนายจะเอายังไง
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
หรือจะขายตัว
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
!
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
ให้ตายก็ไม่ขายหรอกเว้ย!
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
งั้นหรอ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ก็มีแต่คอยรับใช้ฉันแค่นั้นสินะ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
งั้น
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปนายเป็นเลขาฉัน
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
เห้ย!อย่าคิดเองเออเองดิ
เฮีย(พอ.)
เฮีย(พอ.)
ถ้าจบเรื่องแล้วก็เชิญ
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
...
เนม(นอ.)
เนม(นอ.)
(ไอบ้าคิดเองเออเองนี่....)
ฮอต

Comments

intp.🎧💤

intp.🎧💤

รู้เลยหรอว่าใคร

2025-04-27

1

ทั้งหมด

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!