เช้าวันต่อมา… มีเพียงเถ้าถ่านและความเงียบเป็นพยานถึงคืนสยองที่ผ่านมา หมู่บ้านซิลแวร์น่ากลายเป็นเพียงซากไม้ดำไหม้ เรายืนอยู่กลางเถ้าธุลี เรย์ลันไร้แม้กระทั่งน้ำตาจะร้องไห้
เขานั่งกอดดาบเก่าเล่มนั้นไว้แน่น ดวงตาแดงก่ำ สะท้อนภาพน้องสาวที่ถูกพาตัวไปซ้ำแล้วซ้ำเล่าในความคิด
“ข้าจะไม่รอปาฏิหาริย์… ข้าจะไปเอาตัวเธอกลับมา”
ในมือของเขา มีเพียงแผนที่เก่าๆ ที่ถูกซ่อนไว้ในห้องใต้ดินของผู้เฒ่าหมู่บ้าน พร้อมกับบันทึกปริศนาเพียงหนึ่งบรรทัดที่เขาเจอใต้เศษซากของบ้าน:
“เมื่อแสงแห่งจันทราถูกกลืน เงาโบราณจะชี้ทาง”
เขาจำเรื่องเล่าเก่าแก่เรื่องหนึ่งได้—ณ ใจกลาง ป่าอัลดาร์ มีวิหารลับโบราณที่เชื่อว่าเป็นที่พักของ “วิญญาณผู้เฝ้าระวัง” สิ่งมีชีวิตที่บันทึกอดีตแห่งโลกเอาไว้ หากเธอยังมีชีวิตอยู่… อาจรู้บางอย่างเกี่ยวกับราชาปีศาจเฮลมัส
แม้จะไม่เคยออกจากหมู่บ้าน เรย์ลันก็สะพายดาบ ห่อผ้าบางๆ และออกเดินทางลึกเข้าไปในผืนป่ามืดมิด เพียงลำพัง
เสียงลมพัดแผ่ว… ต้นไม้สูงชะลูดบดบังแสงจนแทบมองไม่เห็นทางเดิน เขาก้าวย่ำไปท่ามกลางความเงียบงัน… จนได้ยินเสียงบางอย่าง
“เจ้ากลิ่นของมนุษย์… แต่มิใช่มนุษย์ที่หวาดกลัว…”
เรย์ลันหันขวับไป… ดวงตาของสิ่งมีชีวิตสีทองคู่นั้นจ้องเขาจากเงามืด มันไม่ใช่สัตว์ป่า ไม่ใช่มนุษย์ และไม่ใช่ปีศาจ
มันคือ “ผู้เฝ้าระวัง”—เงาของผู้เฝ้าความลับแห่งโลกนี้
“เจ้าจะถามหนึ่งคำ ข้าจะตอบหนึ่งคำ หากคำของเจ้าไร้คุณค่า ข้าจะเก็บเสียงเจ้าไว้ตลอดกาล…”
เรย์ลันจ้องกลับ เขาหายใจเข้าลึกและถามเสียงนิ่ง…
“ข้าจะไปช่วยน้องสาวข้าจากราชาปีศาจได้อย่างไร?”
…
เสียงนั้นหัวเราะเบาๆ และตอบกลับเพียงว่า—
“จงตามหา ‘ดาบแห่งจันทรา’ …แต่จำไว้ ผู้ถือดาบนั้น จะต้องแลกมันด้วยบางสิ่งที่ไม่อาจย้อนคืน”
าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 3
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments