ศึกเนตรสี่เผ่า
เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วผืนฟ้า แผ่นดินสั่นสะเทือนราวกับโลกใกล้แตกสลาย
เปลวเพลิงสีดำลุกท่วมจากปีกของอสูรแห่งเผ่าปีศาจที่คำรามก้องอยู่กลางสนามรบ
กองกำลังของมนุษย์และเอลฟ์ที่เคยยึดแนวหน้าไว้แน่นหนา กำลังล่าถอยด้วยความตื่นตระหนก
ศพนับร้อยนอนเกลื่อน พื้นดินแปรเปลี่ยนเป็นทะเลเลือด
“พวกมัน… บุกฝ่าแนวป้องกันชั้นในมาแล้ว!”
เสียงทหารนายหนึ่งตะโกนลั่น ขณะที่ปลายหอกในมือเขาสั่นเทา
ทว่าไม่มีคำสั่งตอบกลับมาอีกจากหัวหน้า…
เพราะศีรษะของเขา ถูกแทงทะลุด้วยดาบของปีศาจไปเมื่อไม่กี่ลมหายใจก่อนหน้านั้น
ที่ใจกลางสมรภูมิ ชายในชุดคลุมสีเลือด ยืนอยู่ท่ามกลางสายลมที่โหมกระหน่ำ
“ถึงเวลาที่พวกเจ้าจะได้ลิ้มรสของ เนตรมารชั้นที่สาม…”
เขายกมือขึ้นช้า ๆ ปลายนิ้วเรียวยาวจรดกลางหน้าผาก
…ดวงตาทั้งสองข้างค่อย ๆ เรืองแสงสีม่วงเข้ม ราวกับเปลวไฟจากนรกเบื้องล่าง
ฉึบ!
แสงสีม่วงพุ่งออกเป็นสายฟ้าเฉือนกลางอากาศ
กองทัพเอลฟ์ที่ตั้งรับอยู่ในแนวหลัง ถูกกรีดออกเป็นสองฝั่ง
เลือดสาดฟุ้งราวกับสายฝนแห่งความตาย ชิ้นส่วนร่างลอยกระจัดกระจายไม่มีชิ้นดี
และภายในฉากนรกนั้น เด็กชายคนหนึ่งนั่งนิ่งอยู่ท่ามกลางกองศพ
เขาตัวเล็ก ผิวเปรอะไปด้วยเขม่าควัน ชุดผ้าบางขาดวิ่น
เบื้องหน้าคือร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่กอดเขาไว้ตอนวินาทีสุดท้าย…
ร่างนั้นไร้ศีรษะ เหลือเพียงซากที่ยังอุ่นจากความรักครั้งสุดท้ายของมารดา
“แม่… ลุกขึ้นสิ… ได้โปรด…”
เสียงของเด็กชายทั้งร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดและ…เสียใจเขาเอื้อมมือไปแตะใบหน้าที่ไม่ตอบสนอง
ของแม่มือเล็ก ๆ นั้นสั่นจนแทบจับอะไรไม่ได้
หัวใจของเขาแตกสลายโดยไม่มีเสียงใด ๆ
เลือดจากศพหยดลงบนดวงตาของเขา…
แล้ววินาทีนั้นเอง ดวงตาของเด็กชายก็เปล่งแสงสีขาวนวลบริสุทธิ์
ลมหายใจหยุดชะงัก ฟ้าทั้งผืนเงียบงัน
เขายกมือขึ้น—กางฝ่ามือไปข้างหน้าโดยไม่รู้ตัว
ปลายนิ้วสั่นเบา ๆ ราวกับสัมผัสกับอะไรที่ไม่มีอยู่จริง
…และทันใดนั้น ท่ามกลางความว่างเปล่า ก็มีบางอย่างระเบิดออกมาจากภายในตัวเขา
แสงสีขาวพวยพุ่งออกจากดวงตา รุนแรงราวกับฉีกกฎของโลกนี้ทิ้งไป
แรงสั่นสะเทือนครอบคลุมทั้งสนามรบ
ทุกอย่างที่เคยมีอยู่ตรงหน้าถูกบดขยี้ ละลาย และหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ไม่มีเลือด ไม่มีศพ ไม่มีเศษอาวุธ ไม่มีเสียงกรีดร้อง…
ไม่มีแม้แต่เงาของผู้ใด
สิ่งที่เหลืออยู่ มีเพียงเด็กชายคนนั้น ยืนอยู่กลางพื้นที่ราบเรียบว่างเปล่า
รอบตัวคือทะเลแห่งความนิ่งสงบ ทว่าหนักอึ้งกว่าภูเขาทั้งลูก
ดวงตาของเขาค่อย ๆ ดับแสงลง ทรุดตัวลงกับพื้น—หมดสติ
และในเงามืดของผืนฟ้า เงาร่างหนึ่งยืนมองอยู่ห่างไกล
“…เด็กคนนั้น… เขาใช้ ‘เนตรต้องห้าม’ โดยไม่รู้ตัว…”
เสียงแหบแห้งของชายชราดังขึ้น ท่ามกลางลมหนาวที่โบกผ่าน
“นี่แหละ… จุดเริ่มต้นของสงครามครั้งใหม่… ศึกเนตรสี่เผ่า ที่ไม่มีวันหลีกเลี่ยงได้อีกต่อไป”
นี่คือจุดเริ่มต้นของมหาสงคราม
มันไม่ได้เริ่มจากความแค้น ไม่ใช่จากการชิงอำนาจ
แต่เริ่มจากเด็กคนหนึ่งที่…
สูญเสียทุกอย่าง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments