เขียนรักกับสายน้ำ
เสียงฝนที่เพิ่งซาเบาไปไม่ถึงชั่วโมงยังทิ้งกลิ่นอับชื้นของดินเปียกไว้ทั่วลานมหาวิทยาลัย ใบไม้ร่วงลอยเรี่ยไปกับสายลมที่เริ่มเย็นลงในช่วงปลายปี เด็กหนุ่มคนหนึ่งในเสื้อแจ็คเก็ตสีกรมเดินถือสมุดเล่มเล็กไว้แนบอก ก้าวเท้าช้า ๆ ไปตามทางเดินที่ทอดยาวจากคณะศิลปกรรมไปยังหอสมุดกลาง
ชื่อของเขาคือ สายน้ำ นักศึกษาชั้นปีที่สาม สาขาทัศนศิลป์ ผู้ชอบวาดภาพคนแต่กลับไม่เคยมองใครในสายตา
“เฮ้! เดี๋ยวสิ!”
เสียงทุ้มชัดเจนดังมาจากด้านหลัง สายน้ำหันไปช้า ๆ พลางขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นชายหนุ่มอีกคนกำลังวิ่งเข้ามา ใบหน้าคมเข้ม ผมสีน้ำตาลเข้มที่เปียกฝนเล็กน้อย แววตาคมมีประกายบางอย่างที่อ่านยาก
เขียนรัก — รุ่นพี่ปีสี่จากคณะอักษรฯ นักเขียนประจำชมรมนิยายที่มักมีข่าวลือว่าเจ้าชู้แต่ไม่เคยมีใครจับตัวตนเขาได้จริง
"นายทำสมุดหล่นที่ห้องชมรม" เขายื่นสมุดเล่มเล็กออกมา นิ้วเรียวยาวประคองมันไว้ราวกับของมีค่าที่ไม่อยากให้เปื้อนฝน
สายน้ำรับสมุดมาเงียบ ๆ ก้มศีรษะเล็กน้อยเป็นเชิงขอบคุณ แต่ไม่ได้พูดอะไร
“ไม่คิดจะขอบคุณหน่อยเหรอ?” เขียนรักยิ้มมุมปาก “หรือว่านายไม่พูดกับคนแปลกหน้า?”
“ไม่ใช่ไม่พูด” สายน้ำตอบเสียงเบา “แต่ผมไม่ชอบการเริ่มต้นบทสนทนาด้วยการตั้งคำถามแบบจู่โจม”
“หึ น่าสนใจ” เขียนรักยืนไขว้แขนมองอีกฝ่าย “งั้นถ้าผมบอกว่าอยากรู้ว่านายวาดอะไรในสมุดนั่นล่ะ?”
สายน้ำชะงัก แววตาที่นิ่งเฉยเปลี่ยนเป็นระวังตัว เขากอดสมุดแน่นกว่าเดิมเล็กน้อย
“มันเป็นของส่วนตัว”
“ผมเข้าใจ” เขียนรักพยักหน้า ชิดตัวเข้ามาใกล้ในระยะที่สายน้ำเริ่มรู้สึกไม่สบายใจ “แต่บางครั้ง... ของบางอย่างก็สวยเกินกว่าจะเก็บไว้ดูคนเดียว จริงไหม?”
สายน้ำเบือนหน้าหนี ลมหายใจติดขัดเล็กน้อย เขาไม่ชอบคำพูดที่เหมือนจะเป็นกึ่งจีบกึ่งหยั่งเชิงแบบนี้เลย มันเหมือนถูกมองเป็นตัวละครในนิยายที่อีกฝ่ายอยากเปิดบท
“ผมจะไปหอสมุด” เขาเอ่ยก่อนจะหันหลังเดินหนีไปอย่างเงียบงัน
เขียนรักยืนมองแผ่นหลังของอีกฝ่ายที่ค่อย ๆ ห่างออกไป มุมปากยังมีรอยยิ้มจาง ๆ ไม่ใช่รอยยิ้มของผู้ชนะ แต่เป็นรอยยิ้มของคนที่พบบทใหม่ที่น่าสนใจพอจะเขียนให้ยาวไปจนจบบทสุดท้าย
“สายน้ำ...” เขาพึมพำชื่อของอีกฝ่ายกับตัวเอง “ชื่อนายเหมือนบทกวีดีนะ... แต่นายคงไม่รู้หรอก ว่าผมถนัดเขียนเรื่องราวที่ไม่ใช่บทกวีหรือนิทาน แต่มันคือชีวิตจริง ที่ผมจะลากให้นายอยู่ในนั้น”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 10
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments