ทำงานวันแรก , จูบ

@ฟ้าใส :วันนี้เป็นวันที่ฉันต้องไปทำงานวันแรกฉันรู้สึกตื่นเต้นมากและไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในข้างหน้า

@ฟ้าใส :ตอนนี้ฉันอยู่ที่บริษัทแล้วฉันเข้าไปในบริษัทแล้วพบกับคุณวินก็คือประธานบริษัทนั้นเองฉันเข้าไปถามเขาว่า

ฟ้าใส :ขอโทษนะคะท่านประธานฉันต้องทำงานตรงไหนคะ

@วิน :ผมได้ยินเสียงของฟ้าใสขึ้นมา และทำให้ผมต้องหันไปมองตาม

วิน :เธอต้องทำงานห้องเดียวกับฉัน

ฟ้าใส :ค่ะ แล้วห้องท่านประธานอยู่ตรงไหนคะ

วิน :เธอเดินขึ้นตามฉันมา

@ฟ้าใส :ฉันไม่ได้พูดอะไรตอบเพียงแต่พยักหน้าตอบและเดินตามเขาไป ตอนนี้ฉันกับเขาอยู่บนลิปที่กำลังขึ้นไปชั้นบนสุด

@ฟ้าใส :ตอนนี้ฉันอยู่หน้าห้องทำงานของเขาแล้วฉันมองไปรอบๆเพื่อสังเกตว่าที่ทำงานของฉันอยู่ตรงไหน

ฟ้าใส :ท่านประธานคะที่ทำงานของฉันอยู่ตรงไหนคะ

@วิน :ผมได้ยินเสียงเธอถามขึ้นด้วยความสงสัยผมจึงตอบกลับไปว่า

วิน :ห้องทำงานเธออยู่ข้างในห้องของฉันตามเข้ามาเลย

ฟ้าใส :เออค่ะ

วิน :ที่ทำงานเธออยู่ตรงนี้

@วิน :ผมชี้ที่ทำงานของเธอให้เธอดูก่อนผมจะเข้าไปนั่งในที่ทำงานของผมและเซ็นเอกสาร

@ฟ้าใส :ฉันมองตามที่เขาชี้และฉันก็ไปนั่งตามที่ทำงานของฉันและฉันก็เอ่ยขึ้นว่า

ฟ้าใส :มีงานอะไรให้ฉันทำไหมคะ

@วิน :จริงสิ ผมยังไม่รู้เลยว่าผมจะให้เธอทำอะไรผมก็เลยตอบเธอไปว่า

วิน :เธอช่วยไปไปดูบัญชีตรงนั้นให้หน่อยเธอดูบัญชีเป็นใช่ไหม

@วิน :ผมชี้ให้เธอดูกองเอกสารที่เธอต้องไปดู

@ฟ้าใส :จะมองเห็นกองเอกสารก่อนที่จะพูดว่า

ฟ้าใส :สบายมากค่ะแค่นี้เอง

@ฟ้าใส :ฉันนั่งทำเอกสารอย่างตั้งใจและในห้องก็เต็มไปด้วยความเงียบได้ยินแต่เสียงแป้นพิมพ์แล้วอยู่ๆคุณวินก็เอ่ยขึ้นมาว่า

วิน :นี่ก็เวลาพักเที่ยงแล้วเธอไปพักได้แล้วแล้วค่อยกลับมาทำงานต่อ

@วิน :ผมเอ่ยขึ้นมาจากความเงียบสงัดของในห้องที่ได้ยินแต่เสียงแป้นพิมพ์ซึ่งความเงียบนั้นทำให้ผมหงุดหงิดมาก

@ฟ้าใส :ฉันได้ยินเสียงเขาแต่ฉันไม่ได้ทำอะไรเพียงแค่พยักหน้าและก้มทำงานต่อ

@วิน :ผมเห็นเธอตั้งใจทำงานมากผมเลยเดินไปข้างหลังเธอและก็มองเธอทำงานอยู่

@ฟ้าใส :ตอนนี้ฉันรู้สึกว่ามีอะไรอยู่ข้างหลังฉันจึงหันไปมองแล้วพบกับคุณวินอยู่ข้างหลังมันทำให้ฉันตกใจมากและก็ทำตัวไม่ถูกเพราะหน้าของเขาและฉันใกล้กันจริงๆ

@วิน :เธอหันมาโดยที่ผมไม่ทันได้ตั้งตัวและหน้าของผมกับเธอก็ใกล้กันมากตอนนี้ผมคิดว่าอยากจะลองจูบเธอสักครั้งกว่าจะดึงเธอเข้ามาจูบ

ฟ้าใส : !!

@ฟ้าใส :ฉันตกใจมากที่อยู่เขาก็เข้ามาจูบฉันโดยที่ฉันยังไม่ได้ตั้งตัวเลยฉันพยายามที่จะผลักเขาออกเพราะตอนนี้ฉันแทบจะหายใจไม่ออ

@วิน :ผมพึ่งรู้สึกตัวตอนที่เธอพยายามผลักผมออม และมันทำให้ผมรู้สึกว่าผมทำอะไรลงไปมองหน้าเธอยังไง ก่อนผมจะปล่อยจูบเธอออก

วิน :ขอโทษฉันไม่ได้ตั้งใจฉันควบคุมตัวเองไม่อยู่

ฟ้าใส :อืม

@ฟ้าใส :ฉันได้ยินสิ่งที่เขาพูดก่อนฉันจะก้มลงทำงานต่อ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว