@ฟ้าใส
: ตอนนี้ฉันเรียนเสร็จแล้วและกำลังเตรียมตัวไปทำงานที่คาเฟ่ คาเฟ่ที่นั่นเงินเดือนดีมาก...แต่ก็ไม่พอใช้สำหรับฉันอยู่ดี นั่นก็เพราะว่าฉันมีภาระที่เยอะแยะ ไหนจะค่ากิน ไหนจะค่าอยู่หอ และไหนจะค่าเทอมที่ฉันส่งตัวเองเรียนอีกสิ่งพวกนี้ทำให้ฉันเริ่มท้อแท้แต่ฉันก็ไม่หมดหวัง
@ฟ้าใส :ตอนนี้ฉันอยู่ที่คาเฟ่แล้วและกำลังเตรียมตัวต้อนรับลูกค้าและเสิร์ฟอาหารหรือไม่บางครั้งฉันก็เป็นคนทำอาหารบ้าง
กริ่ง (เสียงเปิดประตู)
@ฟ้าใส :ตอนที่ฉันได้ยินเสียงประตูชั้นพร้อมหันหน้ามองและพูดว่า
ฟ้าใส :สวัสดีค่ะคาเฟ่ยินดีต้อนรับจะรับอะไรดีคะ
@วิน :พอผมเปิดประตูเข้ามาผมก็ได้ยินเสียงพนักงานในร้านพูดขึ้นและผมก็พร้อมที่จะหันหน้าไปมองพนักงานคนนั้น
วิน :ผมขอเป็นกาแฟร้อนแก้วนึงครับ
ฟ้าใส :ค่ะ รออีกสักครู่นะคะ
@วิน :เสียงที่เธอพูดเป็นเสียงที่ไพเราะและอ่อนหวานมากผมจึงตอบกลับไปด้วยเสียงที่ไพเราะและอ่อนหวานเช่นกัน
วิน :ครับ
@วิน :ผ่านไปไม่กี่นาทีต่อมาน้ำที่ผมสั่งก็มาอยู่ตรงหน้าผม
ฟ้าใส :นี่ค่ะน้ำที่สั่ง
วิน :ครับ
@ฟ้าใส :พอฉันเสิร์ฟน้ำเสร็จแล้วฉันก็กลับมาที่เคาน์เตอร์เหมือนเดิมและนั่งคุยกับเพื่อนร่วมทำงานพรางๆ
@วิน :ผมนั่งจิบกาแฟที่ผมได้มาพรางทำงานไปด้วยกาแฟแก้วนี้มีรสหวานกำลังพอดี พอกินกาแฟแก้วนี้หมดแล้วผมก็ได้เรียกให้พนักงานมาเก็บแก้วพร้อมกับเช็คบิล
วิน :เออช่วยมาเช็คบิลโต๊ะนี้หน่อยนะครับ
@ฟ้าใส :พอฉันได้ยินเสียงลูกค้าดังขึ้นฉันก็เดินไปเช็คบิลที่โต๊ะของลูกค้า
วิน :ทั้งหมดกี่บาทครับ
@ฟ้าใส :ฉันคิดไปสักพักก่อนจะบอกราคาที่ลูกค้าได้ถาม
ฟ้าใส :ทั้งหมด 60 บาทค่ะ
วิน :นี่ครับ
ฟ้าใส :ขอบคุณที่ใช้บริการและแวะมาใหม่นะคะ
@วิน :ผมฟังคำที่เธอพูดก่อนจะพยักหน้าตอบและก็เดินออกมา
@ฟ้าใส :ฉันมองเขาออกจากร้านก่อนจะกลับไปนั่งที่เก้าอี้
เจ้าของคาเฟ่ :ฟ้าใสวันนี้กลับบ้านได้เลยนะเลยเวลางานของเธอแล้ว
@ฟ้าใส :ฉันพยักหน้าตอบก่อนจะกลับไปเปลี่ยนชุด
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 8
Comments
คนมันหล่อเท่ห์
งงๆ
2020-12-03
0