บทที่ 2: เปลวเพลิงมังกรตื่นตบะ

พายุสายฟ้าพาดผ่านท้องฟ้าในคืนที่มืดมิด เสียงคำรามของมังกรยังคงดังก้องในหูหลงอวิ๋น เปลวไฟที่พุ่งจากร่างของเขากำลังลุกไหม้อย่างควบคุมไม่ได้ เขาได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นเร็วราวกับการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่กำลังจะเริ่มขึ้น—แต่สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่แค่การต่อสู้กับศัตรูภายนอก แต่เป็นการต่อสู้ภายในจิตใจของเขาเอง

"มังกรปีศาจ..." หลงอวิ๋นพึมพำ ร่างกายเขาปวดร้าวไปหมด รู้สึกเหมือนกับมีบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่ยิ่งดึงดูดความสนใจในตัวเขา ลมหายใจของเขาหอบแรงและตลอดเวลาที่ไฟมังกรนี้ลุกไหม้ ปราณภายในร่างกายของเขาก็พัฒนาไปในทางที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

เจียหลิงมองดูหลงอวิ๋นด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหนักใจ “เจ้าคือผู้ที่ถูกเลือกให้ถือพลังแห่งมังกรปีศาจ ภายในร่างกายของเจ้ามีพลังที่แม้แต่เทพเซียนยังต้องเกรงกลัว และปีศาจเองก็หวาดกลัว”

“ท่านหมายความว่าอย่างไร?” หลงอวิ๋นถามด้วยเสียงที่สั่นคลอน เขารู้สึกถึงความสับสนที่ท่วมท้นในจิตใจ

“เจ้าคือผู้สืบทอดมังกรปีศาจ... สวรรค์และปีศาจต่างก็อยากจะใช้พลังของเจ้าตามทางของตนเอง” เจียหลิงอธิบายอย่างช้าๆ “เจ้ามีเลือดมังกรที่สามารถทำลายล้างทุกสิ่งได้ และเลือดปีศาจที่สามารถยึดครองโลกได้ หากเจ้าปล่อยให้พลังนั้นควบคุมเจ้าผู้อยู่ในร่างของเจ้าจะกลายเป็นอสูรผู้ทำลายโลก”

หลงอวิ๋นรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังหมุนรอบตัวเขา เขามองดูมือของตัวเองที่เต็มไปด้วยเปลวไฟสีดำ มันคุกรุ่นอย่างอันตราย แต่สิ่งที่เขารู้สึกคือความร้อนแรงจากมันกลับไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดแต่อย่างใด กลับรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง

“แล้วท่านต้องการให้ข้าทำอย่างไร?” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นขึ้น แม้จะรู้สึกกลัวต่อสิ่งที่เกิดขึ้นในตัวเอง แต่เขาก็เริ่มรับรู้ว่าพลังนี้มีบางอย่างที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

“เจ้าต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมมัน ไม่ใช่หลีกหนีจากมัน” เจียหลิงยืนตรง มองดูหลงอวิ๋นอย่างจริงจัง “หากเจ้าปล่อยให้มันควบคุมตัวเจ้า เจ้าจะกลายเป็นปีศาจผู้ทำลายล้างโลก ในขณะที่หากเจ้าสามารถควบคุมมันได้ เจ้าจะกลายเป็นเทพที่มีพลังยิ่งใหญ่ที่สุด ผู้ที่สามารถพลิกฟ้าคว่ำปฐพีได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว”

หลงอวิ๋นหันไปมองไปรอบๆ บริเวณที่เต็มไปด้วยเปลวไฟและสายฟ้าที่ฟาดลงมา เห็นได้ชัดว่าเขากำลังยืนอยู่ท่ามกลางสถานการณ์ที่เกินขีดความสามารถของเขาจะควบคุมได้ "ถ้าข้าไม่สามารถควบคุมมันได้ จะเกิดอะไรขึ้น?"

เจียหลิงถอนหายใจ ลมเย็นๆ พัดผ่านเส้นผมของเขาอย่างเงียบงัน เขามองไปยังหลงอวิ๋นด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวลและความหวัง “หากเจ้าสูญเสียการควบคุม เจ้าจะกลายเป็นพลังทำลายล้างที่ยากจะหยุดยั้ง เมื่อถึงตอนนั้น ไม่ว่าจะเป็นเทพหรือปีศาจก็จะไม่อาจยับยั้งเจ้าจากการทำลายทุกสิ่งที่ขวางทางเจ้า”

เสียงคำรามของมังกรดังก้องขึ้นอีกครั้งภายในจิตใจของหลงอวิ๋น เหมือนกับการเรียกร้องให้เขาตื่นขึ้น เขาสามารถรู้สึกถึงพลังที่ไหลในตัวเขา ทั้งแสงสีทองและเปลวไฟมังกรที่สว่างขึ้นพร้อมกัน เขาไม่รู้ว่าเหตุใดถึงมีพลังเช่นนี้อยู่ในตัวเขา แต่ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกถึงการเชื่อมโยงกับมันอย่างลึกซึ้ง

“ทำไมถึงเกิดขึ้นกับข้า?” หลงอวิ๋นถามอย่างสับสน “ทำไมข้าถึงเป็นคนที่มีพลังนี้?”

เจียหลิงยืนเงียบไปสักพัก ก่อนจะตอบว่า “มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เจ้าคือผู้สืบทอดสายเลือดแห่งมังกรปีศาจ ที่ถูกปลุกขึ้นเมื่อโลกถึงเวลาที่จะต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่”

ทันใดนั้น เสียงแตรสงครามดังขึ้นจากขอบฟ้าไกล มันเป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความน่ากลัวและสะท้อนมาให้หลงอวิ๋นได้ยินชัดเจน “ศัตรู… กำลังมา”

เจียหลิงมองไปทางทิศที่เสียงมาจาก นัยน์ตาของเขาหรี่ลงอย่างระมัดระวัง "มันเป็นฝูงปีศาจจากแดนมืด... พวกมันรู้สึกถึงพลังของเจ้าที่ตื่นขึ้นแล้ว"

หลงอวิ๋นรู้สึกถึงพลังที่กระตุ้นในตัวเขาอย่างรุนแรง ร่างกายของเขาพร้อมที่จะลุกขึ้นสู้ แม้ว่าเขาจะยังไม่เข้าใจทั้งหมดเกี่ยวกับพลังของตนเอง แต่เขาก็รู้ดีว่าในเวลานี้ เขามีเพียงตัวเองที่สามารถรับมือกับภัยที่กำลังจะเกิดขึ้น

“ท่านจะช่วยข้าต่อไปหรือไม่?” หลงอวิ๋นถามเจียหลิงด้วยท่าทีที่เต็มไปด้วยความตั้งใจ

เจียหลิงยิ้มบางๆ อย่างขมขื่น “ข้าสอนเจ้าได้แค่การควบคุมมัน ส่วนที่เหลือ... ขึ้นอยู่กับตัวเจ้าแล้ว”

และในขณะที่เสียงแตรดังขึ้นอีกครั้งจากระยะไกล เปลวเพลิงจากตัวหลงอวิ๋นก็ลุกโชนไปตามสัญชาตญาณ มันเป็นสัญญาณแห่งการเริ่มต้นของสงครามครั้งใหญ่ที่จะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งในโลกนี้...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***