ใครกันแน่ที่แพ้

ตอนที่ 4 – ใครกันแน่ที่แพ้

ช่วงหลังๆ มานี้ พีทรู้สึกว่าเกมของเขาเริ่มมีบางอย่างเปลี่ยนไป

เดิมทีเขาแค่ต้องการแหย่เจต เล่นกับมันสนุกๆ เหมือนทุกครั้งที่เคยทำกับคนอื่น แต่พอเวลาผ่านไป พีทเริ่มรู้สึกว่าเขาไม่ได้แค่ ‘เล่น’ อีกต่อไปแล้ว

และที่น่าแปลกคือ เจตก็ดูไม่ได้ตั้งใจจะเป็นแค่ ‘เป้าหมาย’ ให้พีทแหย่เล่นเหมือนกัน

---

"มึงเลิกตามกูได้แล้ว"

เสียงของเจตดังขึ้นขณะที่พีทเดินเข้ามานั่งข้างๆ ในโรงอาหาร วันนี้คนไม่เยอะมาก และบรรยากาศรอบตัวก็เงียบพอให้ได้ยินเสียงช้อนกระทบจานอย่างชัดเจน

พีทยักไหล่ "มึงเบื่อกูแล้วเหรอ?"

เจตเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นมาแบบไม่มองหน้า "กูแค่คิดว่ามึงอาจเริ่มรู้สึกผิดที่เอากูมาเป็นเกมเล่น"

พีทชะงักไปนิดหน่อยก่อนจะหัวเราะ "โอเค ยอมรับว่าตอนแรกกูแค่เล่น แต่ตอนนี้กูไม่ได้เล่นแล้ว"

เจตเงยหน้าขึ้นมองพีทตรงๆ ดวงตาของเขานิ่งสงบเหมือนเคย แต่มีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ลึกๆ ที่พีทอ่านไม่ออก

"งั้นตอนนี้มึงคิดอะไรอยู่?"

พีทเงียบไป ก่อนจะพูดออกมาเบาๆ "กูก็ยังไม่แน่ใจ แต่กูรู้ว่า...มึงไม่เหมือนคนอื่น"

เจตไม่ได้ตอบกลับทันที เขาแค่หยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบ ก่อนจะพูดขึ้นมาเบาๆ "งั้นก็ลองพิสูจน์ดู"

พีทขมวดคิ้ว "พิสูจน์อะไร?"

เจตวางแก้วลงบนโต๊ะอย่างใจเย็น "ถ้ามึงคิดว่ามึงจริงจัง กูก็จะเล่นเกมนี้กับมึงต่อ แต่มึงต้องแน่ใจว่ามึงไม่ได้แค่หลอกตัวเอง"

พีทนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มบางๆ "งั้นกูจะทำให้มึงเชื่อเอง"

---

หลังจากคืนนั้น พีทเริ่มพยายามเข้าใกล้เจตมากขึ้นกว่าเดิม ไม่ใช่ในฐานะผู้เล่นเกม แต่ในฐานะคนที่กำลังหาทางเข้าไปในใจของอีกฝ่ายจริงๆ

พีทเริ่มสังเกตเห็นรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับเจตที่ไม่เคยสนใจมาก่อน เช่น เวลาที่เจตอ่านหนังสือ เขามักจะขมวดคิ้วเล็กน้อยถ้าหัวข้อไหนยาก หรือเวลาที่เจตกินกาแฟ เขาจะไม่ใส่น้ำตาลเลยเพราะบอกว่ามันทำให้เสียรส

ในทางกลับกัน เจตก็เหมือนจะเริ่มเปิดใจให้พีทเข้าไปในชีวิตประจำวันของตัวเองมากขึ้น แม้จะไม่พูดอะไรมาก แต่พีทก็สัมผัสได้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้ผลักไสเขาเหมือนเมื่อก่อน

"มึงเริ่มชินกับการมีพีทอยู่รอบตัวแล้วใช่ไหม?" ไอ้กรแซวขึ้นมาในวันหนึ่ง ขณะที่พวกเขากำลังนั่งกินข้าวกลางวันกัน

เจตเหลือบมองพีทแวบหนึ่งก่อนจะตอบเรียบๆ "ก็ไม่แน่"

พีทยิ้มกว้างขึ้น "แปลว่ามีหวัง"

เจตถอนหายใจเบาๆ "อย่ามั่นใจนักเลยพีท"

แต่พีทกลับรู้สึกได้ว่า คำพูดของเจตไม่ได้ฟังดูหนักแน่นเหมือนแต่ก่อน

---

คืนวันศุกร์ พีทกับเจตถูกไอ้กรลากไปที่บาร์แห่งหนึ่งเพื่อฉลองวันเกิดของเพื่อนในกลุ่ม บรรยากาศในร้านเต็มไปด้วยเสียงเพลงและผู้คนมากมาย แต่พีทกลับสนใจแค่คนที่นั่งข้างๆ เขา

เจตไม่ได้ดื่มเยอะ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธที่จะชนแก้วกับพีท

"มึงดูผ่อนคลายขึ้นเยอะนะ" พีทเอ่ยขึ้นขณะหมุนแก้วในมือ

เจตเหลือบมองก่อนจะตอบสั้นๆ "บางครั้งก็ต้องพักบ้าง"

พีทยิ้ม "งั้นคืนนี้มาพักกับกูไหม?"

เจตเลิกคิ้ว ก่อนจะหัวเราะเบาๆ "มึงนี่จริงๆ เลยนะพีท"

พีทยักไหล่ "กูพูดจริง"

เจตมองพีทนิ่งๆ ก่อนจะตอบกลับมาสั้นๆ "งั้นก็พิสูจน์ให้กูเห็นว่ามึงพูดจริง"

พีทจ้องตาเจต ก่อนจะรู้สึกได้ว่าเกมนี้ได้เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ

และตอนนี้ เขาเองก็ไม่แน่ใจแล้วว่าใครกันแน่ที่กำลังแพ้

---

[จบตอนที่ 4]

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***