แสงแดดลอดผ่านม่านบาง คีย์ลืมตาขึ้นอย่างงัวเงีย...ก่อนจะตกใจว่าตัวเองยังอยู่ในห้องเดิม ห้องของมาเฟีย!
“ฝันร้ายใช่ไหม...ไม่สิ นี่มันของจริง…” เขาพึมพำแล้วลุกเดินออกจากห้อง
กลิ่นหอมของไข่เจียวลอยมาก่อนตัว แล้วภาพที่เขาเห็นตรงหน้าก็ทำให้เขาค้างไปเกือบสิบวินาที
“...พ่อบ้านเหรอครับ?” เขาถามออกมาอัตโนมัติ
แต่คนที่หันมาคือ เซย์ มาเฟียสุดโหด…ในเสื้อยืดสีขาว กับ ผ้ากันเปื้อนลายการ์ตูนแพนด้า
“...ถ้านายพูดอีกคำเดียว ฉันจะให้คนขับรถเอานายไปปล่อยกลางป่า” เขาพูดเรียบ ๆ ขณะตักข้าวใส่จาน
“เปล่าครับๆๆ ผมแค่...แพนด้าน่ารักดีครับ”
“หึ...” เซย์ยักคิ้วขึ้น ก่อนเลื่อนจานอาหารเช้ามาให้ “กินซะ เดี๋ยวก็เป็นลมเป็นแล้ง”
คีย์จ้องไข่เจียวตรงหน้าอย่างระแวงนิด ๆ “ไม่มีวางยาใช่มั้ยครับ?”
“จะได้รู้กันไปว่าไข่เจียวของฉันวางยาหรือทำให้ตกหลุมรัก”
“…ห้ะ?”
“กินซะ ก่อนมันเย็น” เซย์พูดต่อหน้าตาย ทิ้งคีย์ให้นั่งค้างกับจานข้าว พร้อมหัวใจที่เริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ
---......................
......
เสียงโทรศัพท์ของเซย์ดังขึ้นขณะที่เขากำลังยืนพับผ้ากันเปื้อนลายแพนด้า (อย่างลับ ๆ) อยู่หน้าห้องครัว
“มีข่าวจากพวกมันครับ นายใหญ่...ดูเหมือนศัตรูของเราจะรู้แล้วว่าเด็กคนนั้นอยู่กับคุณ”
เขานิ่งไป ก่อนตัดสาย แล้วเดินตรงไปยังห้องนั่งเล่นที่คีย์กำลังนอนกลิ้งดูการ์ตูนอยู่บนโซฟา
“ลุกขึ้น ใส่เสื้อกันกระสุน”
“ห้ะ!?” คีย์เงยหน้าขึ้นตาโต “การ์ตูนผมยังไม่จบเลยนะ!”
“ถ้านายอยากมีชีวิตดูตอนต่อไป ก็ลุกตอนนี้”
ไม่ทันไร เสียงกระจกแตกก็ดังขึ้นพร้อมเสียงกระสุนปืนปะทะเข้ากับชั้นหนังสือด้านหลัง
“ฟังไม่ค่อยทันเลยครับ...” คีย์ร้องลั่นก่อนจะโดนเซย์กระชากเข้ามากอดแน่น แล้วพุ่งหลบหลังโซฟา
เสียงปืนดังขึ้นอีกชุด ก่อนที่บอดี้การ์ดของเซย์จะกรูเข้ามาแลกกระสุนกับกลุ่มมือปืนลึกลับ
เซย์ยื่นปืนพกให้คีย์ “เอาไว้ป้องกันตัว”
“ผมยิงแมวก็ยังไม่โดนเลยนะครับ!?”
“ดี งั้นนายก็แค่กอดฉันไว้แน่น ๆ แล้วอย่าแยกไปไหน”
“ผมไม่ได้จะเถียงนะครับ แต่...ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าหัวใจเต้นเพราะกลัว หรือเพราะคุณกันแน่...”
เซย์ชะงักเล็กน้อย มุมปากกระตุกคล้ายจะยิ้ม แต่ก็ยังคงสีหน้าเคร่งขรึม
“งั้นก็รอดไปก่อน แล้วค่อยหาคำตอบหลังจากนี้ก็แล้วกัน”
.....
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments