ณัฐ นั่งอยู่บนเตียงในห้องพักของเขา ร่างกายที่เหนื่อยล้าเริ่มฟื้นตัวจากการฝึกที่หนักหน่วงเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เขาได้พักผ่อนมาหลายชั่วโมงแล้ว แต่ความคิดของเขายังคงหมุนวนอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้นในเวทีใต้ดิน ตลอดหลายวันมานี้เขาได้เรียนรู้หลายอย่างที่ไม่เคยรู้มาก่อน การต่อสู้ไม่เพียงแค่ทักษะทางร่างกาย แต่ยังรวมถึงจิตใจที่ต้องแข็งแกร่ง ไม่ยอมแพ้ต่อความเจ็บปวด
เขาหยิบรีโมตควบคุมจากข้างเตียงและกดเปิดทีวี เผยภาพที่กำลังถ่ายทอดสดการต่อสู้ในเวทีใต้ดิน ภาพของนักสู้ที่ถูกมัดไปที่กรงเหล็กและเสียงเชียร์จากผู้ชมดังสนั่น คู่นั้นคือ เวกัส ผู้ที่เคยเป็นคู่ต่อสู้ในสนามฝึกของเขา การต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้นเป็นเรื่องที่ ณัฐ ไม่เคยคิดมาก่อนมาก่อนว่า เวกัส จะมีส่วนเกี่ยวข้องในมัน
ภาพของ เวกัส กำลังยืนอยู่กลางเวทีด้วยท่าทางมั่นคง และเตรียมตัวให้พร้อมสู้กับคู่ต่อสู้ที่ดูเหมือนจะแข็งแกร่งมากกว่าที่เขาคิด การต่อสู้ในครั้งนี้ เวกัส จะเผชิญหน้ากับ ชายคนนั้น ผู้ซึ่งมีอันดับสูงกว่าและชื่อเสียงในเวทีใต้ดินอย่างยิ่งใหญ่
เดวิด ที่อยู่ข้างๆ พูดขึ้นเบาๆ “หากแพ้ให้คนที่อยู่สูงกว่า คุณจะไม่ตกอันดับ แต่ถ้าแพ้ให้คนที่อยู่ในอันดับต่ำกว่าคุณ… คุณจะต้องเริ่มใหม่จากศูนย์”
ณัฐ หันมามอง เดวิด ด้วยความสนใจ ข้อความที่ เดวิด พูดมันชัดเจนและมีความหมายมาก เขาคิดว่าตัวเองเข้าใจแล้วว่าทำไม เวกัส ถึงต้องสู้กับคู่ต่อสู้ที่อาจจะเป็นอันตรายต่อเขามาก
“มันเหมือนกับการที่ถ้าแพ้ก็จะไม่สามารถกลับขึ้นมาที่เดิมได้ใช่ไหม?” ณัฐ ถามออกไป
“ใช่” เดวิด ตอบสั้นๆ ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ “เวทีนี้เป็นเกมที่โหดร้าย ถ้าแพ้คุณจะต้องยอมรับผลของมัน” เขาหันไปมอง ณัฐ “คุณคิดว่าคุณจะไปถึงจุดไหน? หากคุณไม่ทำตามกฎนี้ คุณก็จะเหมือนกับทุกคนที่ถูกทิ้งให้หายไปจากวงการ”
ณัฐ จ้องไปที่หน้าจอทีวี รู้สึกถึงความเครียดที่กระจายออกจากสนามการต่อสู้นั้น เขาไม่อาจละสายตาจาก เวกัส ที่กำลังเตรียมตัวรับการต่อสู้ที่ยากลำบากอย่างมาก
ในสนาม เวกัส ได้ยินเสียงคำประกาศจากผู้จัดการเวที ก่อนที่จะเสียงดนตรีที่ดังขึ้นและการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น การโจมตีที่ดุเดือดเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เวกัส สู้แบบไม่มีท่าทีเกรงกลัว แต่เขาก็เริ่มรู้สึกถึงความล้าเมื่อถูกโจมตีอย่างรุนแรงจากคู่ต่อสู้ที่มีทักษะสูงกว่า
แต่แม้จะโดนต่อยจนล้มไปหลายครั้ง เวกัส ก็ไม่ยอมแพ้ เขาลุกขึ้นและตะลุยเข้าใส่คู่ต่อสู้ไม่หยุด ยิ่งต่อสู้ก็ยิ่งเข้มข้น ราวกับว่าเขาไม่มีทางเลือกนอกจากต้องชนะ หรืออาจจะสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไป
ในห้องพัก ณัฐ รู้สึกได้ถึงแรงกระแทกที่ส่งผ่านหน้าจอทีวี เขารู้สึกหดหู่และเจ็บปวดไปกับการต่อสู้ที่เกิดขึ้น เขาคิดถึงตัวเองที่ยังมีหนทางอีกยาวไกล
“เขาจะผ่านมันไปได้ไหม?” ณัฐ พึมพำกับตัวเอง
“เวกัสไม่ใช่คนที่ยอมแพ้หรอก… เขาจะสู้จนถึงที่สุด” เดวิด ตอบด้วยน้ำเสียงนิ่ง
การต่อสู้ดำเนินไปจนถึงช่วงท้ายและภาพที่เห็นทำให้ ณัฐ ตกใจเมื่อ เวกัส ถูกโจมตีจนกระเด็นไปที่มุมสนาม แต่เขากลับใช้เวลานานกว่าจะลุกขึ้นมาและพยายามต่อสู้ใหม่อีกครั้ง
หลังจากต่อสู้ที่ยาวนาน เวกัส ก็สามารถพลิกสถานการณ์กลับมาได้ เขาจับคู่ต่อสู้ในจังหวะที่ไม่คาดคิด และในที่สุดก็ชนะการต่อสู้ไปได้ ด้วยการใช้สมองและการวางแผนที่แม่นยำ
การกลับมายืนขึ้นของ เวกัส หลังจากที่เขาถูกตีจนแทบหมดสติ ก็เป็นสัญญาณที่ทำให้ ณัฐ รู้สึกถึงความมุ่งมั่นที่เขาจะต้องมีในตัวเอง ถ้าอยากอยู่ในโลกนี้ให้ได้
“คุณเห็นไหม… นี่คือเวทีที่คุณต้องอยู่ให้ได้” เดวิด พูดกับ ณัฐ พร้อมกับยิ้มมุมปาก
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 40
Comments