ณัฐยืนนิ่งอยู่กลางสนามฝึก ขาของเขาสั่นเล็กน้อยจากการที่ต้องรับการโจมตีซ้ำๆ จาก เดวิด ในช่วงหลายวันมานี้ ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและบาดแผลจากการฝึกหนัก แต่สายตาของเขากลับเต็มไปด้วยความตั้งใจแน่วแน่ ราวกับว่าความเจ็บปวดที่เขารู้สึกนั้นกลายเป็นพลังขับเคลื่อนให้เขาก้าวไปข้างหน้าได้มากขึ้น
เดวิด ยืนอยู่ห่างๆ หรี่ตามอง ณัฐ อย่างพิจารณา “ตอนนี้มันเริ่มสนุกแล้วสินะ?”
ณัฐ สูดหายใจเข้าลึก พยายามไม่ให้ร่างกายสั่นไปมากกว่านี้ เขารู้ว่าเขาต้องไปให้ถึงจุดที่ไม่เคยคิดว่าจะไปได้ การทดสอบที่ เดวิด กำลังจัดให้เขาอยู่ไม่ได้แค่ทดสอบความแข็งแกร่งทางกายเท่านั้น แต่มันคือการทดสอบที่ลึกไปถึงจิตใจของเขาเอง
“ผมยังไม่พร้อม… แต่ผมจะไม่ยอมแพ้” ณัฐ พูดเสียงต่ำ แต่มีความมุ่งมั่นที่แฝงอยู่ในคำพูดของเขา
เดวิด ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเดินมาหา ณัฐ คำพูดของเขาดูเหมือนจะไม่เคยมีความสงสารหรือความเห็นใจในตัวของ ณัฐ เลย
“อย่าคิดว่าแค่จะไม่ยอมแพ้แล้วจะทำให้คุณผ่านไปได้ทุกอย่าง มันต้องมากกว่านั้น ถ้าคุณอยากเป็นผู้ชนะ… คุณต้องไม่กลัวความเจ็บปวดและต้องหาทางลุกขึ้นมาทุกครั้งที่ล้ม”
ทันใดนั้น เดวิด ก็พุ่งเข้ามาในระยะของ ณัฐ โดยไม่ทันให้เขาตั้งตัว การโจมตีครั้งนี้รวดเร็วและแรงจน ณัฐ ไม่ทันตั้งตัว ทั้งหมัดและเท้าที่ เดวิด ส่งมา ทำให้เขาเซถอยไปสองก้าว จนต้องลงไปนั่งที่พื้นอย่างหมดแรง
“คิดจะอยู่ในที่นี้ให้ได้ จะทำยังไงให้ผ่านมันไปได้ล่ะ?” เดวิด ถามเสียงนิ่งแต่แฝงไปด้วยความท้าทาย
ณัฐ หายใจหนัก พยายามข่มความเจ็บปวดที่ลามไปทั่วร่างกาย ความรู้สึกถึงความอ่อนแอเริ่มกัดกินจิตใจของเขา แต่นั่นก็ยิ่งทำให้เขามีความมุ่งมั่นที่จะฝ่าฝันมันไปให้ได้
“ทำไม… ทำไมมันต้องเจ็บขนาดนี้?” ณัฐ คิดในใจขณะกำลังฟื้นตัวจากการถูกโจมตี
เดวิด เห็น ณัฐ เริ่มพยายามลุกขึ้นมาอีกครั้ง จึงพูดขึ้นเสียงเย็นชา
“อย่าคิดว่าการลุกขึ้นมาอีกครั้งเป็นเรื่องง่าย… แต่จำไว้ว่า ทุกการล้มคือการฝึกฝน ความเจ็บปวดในตอนนี้จะทำให้คุณแข็งแกร่งขึ้นในอนาคต”
ณัฐ กัดฟันจนกรามแน่น น้ำตาเกือบจะรื้นขึ้นมาแต่เขาก็พยายามกลั้นมันไว้ สุดท้ายเขาก็สามารถลุกขึ้นมาได้อย่างยากเย็น
เขาหยุดหายใจหอบ แต่ก็ตั้งมั่นในตัวเองว่า เขาจะไม่ยอมให้การฝึกในวันนี้เป็นการล้มเหลว
เดวิด สังเกตเห็นความมุ่งมั่นในตัว ณัฐ และยิ้มออกมาเล็กน้อย แต่ก็ยังคงไม่ได้แสดงความเห็นใจในท่าทางของเขา
“ดีมาก… ตอนนี้แสดงให้ฉันเห็นว่า คุณจะก้าวต่อไปได้ไกลแค่ไหนในเมื่อไม่มีใครคอยช่วยเหลือ”
ในขณะที่ เดวิด พูดจบ เขาก็พุ่งเข้าไปโจมตี ณัฐ อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ณัฐ รู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวเอง เขาสามารถจับทิศทางการโจมตีได้แม่นยำขึ้น พยายามหลบหมัดของ เดวิด ที่พุ่งเข้ามา โดยที่ร่างกายเขายังคงเจ็บปวดอยู่ แต่จิตใจเขาไม่ยอมแพ้
ณัฐ หลบการโจมตีได้ในครั้งนี้และทันทีที่ เดวิด ต่อยมาอีกครั้ง เขาจับข้อมือ เดวิด ไว้ได้ และกระชากกลับให้ เดวิด เสียหลัก
“คุณเริ่มรู้ตัวแล้วใช่ไหม?” เดวิด พูดเสียงต่ำ ขณะที่มองดู ณัฐ ที่เริ่มเก่งขึ้น
“ใช่… ตอนนี้ผมรู้แล้ว” ณัฐ ตอบเสียงหนักแน่น การตอบกลับในครั้งนี้ไม่ใช่แค่การยืนยันความมุ่งมั่นในตัวเขา แต่ยังเป็นการบ่งบอกว่าเขากำลังเริ่มที่จะเข้าใจการต่อสู้มากขึ้น
เดวิด ยืนมอง ณัฐ อย่างพิจารณา ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเบา “ยังมีทางไปอีกไกล… แต่วันนี้คุณได้แสดงให้ฉันเห็นแล้วว่า คุณมีศักยภาพที่ซ่อนอยู่ในตัว”
ถึงแม้จะเหนื่อยจนแทบไม่อยากยืนต่อไปแล้ว แต่ ณัฐ รู้สึกได้ถึงพลังใหม่ที่ไหลเวียนในตัวเขา เขาอาจจะยังไม่ถึงจุดที่ตัวเองต้องการ แต่เขาได้ก้าวไปข้างหน้าแล้ว และการฝึกในครั้งนี้ทำให้เขาเข้าใจว่า การต่อสู้มันไม่ได้แค่ใช้ร่างกาย แต่ต้องใช้ทั้งจิตใจและความกล้าในการเผชิญกับสิ่งที่ท้าทาย
เมื่อ เดวิด เห็น ณัฐ ที่ยังยืนได้ แม้จะเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า เขาก็พยักหน้าอย่างพอใจ
“นี่แหละคือสิ่งที่ฉันต้องการเห็นจากคุณ… วันนี้คุณทำให้ฉันเห็นว่าคุณไม่ได้แค่ลุกขึ้นมา คุณเรียนรู้จากการล้มเหลว”
ณัฐ หยุดหายใจอีกครั้ง ก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย “ผมยังไม่ยอมแพ้ครับ”
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 40
Comments