...
“คุณนรินทร์ใช่ไหมครับ?”
เสียงเย็นชาดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้นรินทร์ที่กำลังกินขนมอยู่สะดุ้งเฮือก เธอหันไปเจอกับชายชุดดำที่ยืนตัวตรงข้างรถหรูคันใหญ่ ใบหน้าไร้อารมณ์ของเขาทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างประหลาด
“เอ่อ... ใช่ค่ะ?”
ชายคนนั้นพยักหน้าเรียบ ๆ “นายหญิงให้ผมมารับคุณ”
นรินทร์ขมวดคิ้ว นายหญิง? ใครวะ!? แล้วความคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามาในหัวเธออย่างรวดเร็ว
เหม่ยหลิง... เจ้าหนี้ขาโหดที่พ่อเธอเป็นหนี้อยู่!?
“หา! ไม่ไป! ฉันไม่เกี่ยว! ใครจะไปกับพวกพี่วะ!?” นรินทร์ลุกขึ้นเตรียมเผ่นเต็มที่ แต่ทันทีที่เธอก้าวขาจะวิ่ง ร่างสูงของลูกน้องอีกคนก็ก้าวเข้ามาขวางหน้าทันที
หมับ!
แขนเล็ก ๆ ของเธอถูกคว้าไว้ก่อนที่ร่างเธอจะถูกหิ้วขึ้นมาอย่างง่ายดาย
“เฮ้ย ๆ ๆ ปล่อยนะโว้ย! นี่มันลักพาตัวกันชัด ๆ เลย!”
ลูกน้องชุดดำไม่ตอบอะไร แต่กลับจับเธอยัดเข้ารถหรู อย่างไร้ความปรานี
ปัง!
ประตูปิดลง ตัดขาดเธอจากโลกภายนอก
“เฮ้ย! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! ฉันไม่ไป! ฉันไม่อยากไป! ฉัน—”
“เงียบ”
คำพูดของเธอสะดุดกึกเมื่อคนขับรถพูดขึ้นเสียงเรียบ
“นายหญิงของเรารอคุณอยู่”
---
คฤหาสน์ของเหม่ยหลิง
นรินทร์ถูกลากมาจนถึงหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ที่ดูราวกับปราสาท เธอยังไม่ทันจะอ้าปากโวยวาย ประตูรถก็ถูกเปิดออกอย่างแรง
ลูกน้องชุดดำลากเธอลงจากรถก่อนจะผลักเธอไปข้างหน้าเล็กน้อย
และตรงบันไดหน้าคฤหาสน์ เธอเห็น... เหม่ยหลิง
หญิงสาวที่ถูกขนานนามว่า "ราชินีเหล็กแห่งวงการธุรกิจ" ยืนกอดอกมองเธออยู่ ดวงตาคมกริบของเธอทอดมองมาอย่างเย็นชา ราวกับนักล่าที่กำลังมองเหยื่อ
เสื้อสูทสีดำที่ตัดเย็บอย่างประณีตทำให้เธอดูสง่างามและทรงอำนาจ ผมยาวสีดำขลับถูกเก็บขึ้นอย่างเรียบร้อย แต่สิ่งที่ทำให้นรินทร์ต้องกลืนน้ำลายคือ...
รอยยิ้มเย็น ๆ บนริมฝีปากของเธอ
เหม่ยหลิงก้าวลงบันไดมาอย่างช้า ๆ ก่อนจะหยุดตรงหน้านรินทร์
เธอเอียงคอเล็กน้อย ขณะใช้ดวงตาคมกริบไล่มองนรินทร์ตั้งแต่หัวจรดเท้า
และจากนั้น...
ริมฝีปากสีแดงเข้มก็ขยับเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“สัตว์เลี้ยงตัวใหม่ของฉัน?”
นรินทร์ตัวแข็งทื่อ
“หา!? สัตว์เลี้ยง!?”
เหม่ยหลิงยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มจาง ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นจับปลายคางของนรินทร์ บังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นสบตากับตนเอง
“หึ... น่ารักกว่าที่คิดแฮะ”
สัมผัสเย็น ๆ จากปลายนิ้วของเหม่ยหลิงทำให้นรินทร์สะดุ้ง รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นลูกหมาที่ถูกเจ้าของจับประเมินคุณภาพ
“เดี๋ยวนะ! ฉันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของคุณนะ!” นรินทร์ดิ้นรน พยายามจะถอยหลัง แต่แรงของเหม่ยหลิงไม่ปล่อยให้เธอไปง่าย ๆ
“เธอเป็น” เหม่ยหลิงกระซิบเสียงเย็น ก่อนจะยิ้มกว้างขึ้นเล็กน้อย “ตั้งแต่วันนี้ไป เธอเป็นของฉัน”
โอ้โห! ประโยคนี้มันโคตรข่มขู่เลยค่ะ!
นรินทร์อ้าปากพะงาบ ๆ จะเถียง แต่เหม่ยหลิงกลับปล่อยคางเธออย่างไม่ใส่ใจ แล้วหันหลังเดินขึ้นบันไดไป
“ตามมา”
นรินทร์ยังยืนค้างอยู่อย่างงง ๆ “อะไรนะ?”
เหม่ยหลิงปรายตามามองเธอเล็กน้อย ก่อนที่รอยยิ้มเย็นชาจะกลับมาอีกครั้ง
“หรือจะให้ฉันไปจูงเธอมา?”
เฮ้ย ๆ ๆ ๆ เดี๋ยว! นี่มันอะไรวะเนี่ยย!?
นรินทร์รีบก้าวตามเข้าไปอย่างเสียไม่ได้ ก่อนจะกัดฟันแน่น
ไม่ได้! เธอจะปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้ควบคุมเธอไม่ได้!
ถึงจะเป็นเจ้าหนี้ ถึงจะสวยแบบขยี้ใจแค่ไหน...
เธอก็จะไม่ยอมเป็นสัตว์เลี้ยงง่าย ๆ หรอก!
แต่เธอไม่รู้เลยว่า... ในสายตาของเหม่ยหลิง
เธอไม่ต่างอะไรจากลูกหมาที่เพิ่งถูกจับเข้าบ้านใหม่เลยแม้แต่นิดเดียว
---
"นรินทร์ตอนเจอคนสวย"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments