วันรุ่งขึ้นปลายฝนตื่นแต่เช้าเพื่อเข้าครัวทำอาหารโปรดรอน้องสาวคนสวย สายแล้วยังไม่มีวี่แววของปลายฟ้าเลย
“อ้าว ตื่นแล้วหรอจ๊ะฟ้า”
“ค่ะพี่ฝน”
“เมื่อคืนเป็นไงบ้าง นอนหลับสบายไหม”
“ดีค่ะ พี่ฝนทำอาหารพวกนี้เองหรอคะ”
“ใช่จ้ะ ดูสิมีแต่ของชอบเราเลยนะเห็นไหม”
ปลายฟ้าน้ำตาคลอโผลเข้ากอดพี่สาวทันที
“ร้องไห้เยอะเดี๋ยวไม่สวยเท่าพี่นะ”
“ฟ้าแค่คิดถึงพี่ฝนมากๆแค่นั้นเอง”
“จ้าาาา มากินข้าวกัน พี่ตักข้าวให้นะ นั่งรอเลย”
“ขอบคุณนะคะพี่ฝน”
ปลายฝนยิ้มให้น้องสาว ในใจก็อยากถามน้องสาวออกไปรัวๆ แต่ก็กลัวแม่น้องสาวจะร้องไห้ขึ้นมาอีก รอแค่น้องสาวจะปริปากพูดออกมาเอง
“อ้อ พี่ฝนคะ ตอนขากลับเจอผู้ชายคนหนึ่งค่ะ เขาน่าจะรู้จักพี่ฝนนะ”
“ใครกันยัยฟ้า”
“เขาชื่อภูมิเดชค่ะ หล่อมากด้วย”
........ปลายฝนชะงัก ก่อนถามกลับไป
“แล้วเขาเห็นหน้าเราหรือเปล่าล่ะยัยฟ้า”
“คือ....เห็นค่ะ”
“แล้วยังไงต่อเล่ามา”
“เขาเข้ามาหาฟ้าค่ะ น่าจะคิดว่าฟ้าเป็นพี่ฝน ฟ้าก็เลย”
“ก็อะไร”
“ผลักเขาล้มแล้ววิ่งหนี”
“ยัยฟ้าทำแบบนั้นไม่น่ารักเลย ไม่น่าล่ะโทรมาเป็นสิบๆสาย”
“ก็ฟ้าไม่รู้ต้องทำยังไงนิคะ ว่าแต่เขาเป็นอะไรกับพี่ฝนอ่ะ เป็นแฟนกันหรอ”
“ยัยฟ้า”
“อุ้ยๆ หน้าแดง แบร่ๆ แอบซุกเงียบนะคะ”
ปลายฟ้าหยอกเย้าพี่สาวก่อนหัวเราะคิกคักกันตามประสาพี่น้อง
“เอาล่ะๆ พอแล้วกินข้าวได้แล้ว”
“จ้าแม่คนมีความรัก”
พูดจบก็ตักอาหารเข้าปาก
“อ๊วะ...แหวะ”
“เป็นไรยัยฟ้า”
“พี่ฝนคะปลาไม่สดหรอคะ เหม็นคาวมาก”
“พี่พึ่งไปจ่ายตลาดมาตอนรุ้งเช้าเองนะฟ้า”
ปลายฝนบอกน้องทั้งตักเนื้อปลามาดม
“นี่พี่ก็ไม่เห็นมีกลิ่นอะไร หรือว่าฟ้าไม่สบายไปหาหมอเลย”
“ดีเหมือนกันช่วงนี้ฟ้ารู้สึกเพลียๆ เวียนหัวบ่อยๆ สงสัยจะพักผ่อนน้อย”
“เอ้าๆ ไปอาบน้ำแต่งตัวไปหาหมอเลย”
“จ้า ไปอาบน้ำก่อนนะ”
ปลายฟ้าแต่งตัวอยู่ครู่ใหญ่ก็ออกมากับชุดกระโปรงสีชมพูสวยหวาน
“ไปหาหมอนะคะคุณน้องไม่ใช่ไปหาผู้ชาย ให้พี่ไปเป็นเพื่อนไหม”
ปลายฝนอดแซวน้องสาวไม่ได้
“ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวฟ้าไปเอง”
“ขับรถดีๆนะ”
“ค่ะพี่ฝน”
ณ คลีนิคเอกชลแห่งหนึ่ง ปลายฟ้าก้าวลงจากรถโดยไม่ยืมหยิบแว่นกันแดดหนาเตอะเพื่อปกปิดใบหน้า เพราะเกรงว่าคนจะเข้าใจผิดว่าเป็นปลายฝน
“มาทำอะไรที่นี่นะปลายฝน”
วศินที่แอบสะกดรอยตามมาตั้งแต่หน้าบ้านเกิดความสงสัยห่วงแม่สาวสวยคนนี้ขึ้นมาทันทีกลัวจะเป็นอะไรมาก
“เชิญคุณปลายฟ้าเข้าห้องตรวจที่1ค่ะ”
เสียงพยาบาลเรียกชื่อเข้าห้องตรวจ
“สวัสดีค่ะคุณหมอ”
“สวัสดีครับ เป็นอะไรมาครับวันนี้”
“พอดีว่าช่วงนี้ร่างกายอ่อนเพลียค่ะ แล้วก็ทานอาหารไม่ค่อยได้ค่ะ ได้กลิ่นอาหารแล้วเวียนหัวค่ะคุณหมอ”
“ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าคนไข้มีแฟนหรือยังครับ”
“ยะ ยังค่ะ”
ปลายฟ้าตอบเสียงสั่น
“งั้นหมอขอตรวจดูปัสสาวะนะครับ เชิญถือแก้วนี้ไปเข้าห้องน้ำนะครับ แล้วรอเรียกเข้าห้องตรวจอีกครั้งครับ”
“ค่ะคุณหมอ”
ปลายฟ้าทำตามที่คุณหมอบอกแล้วมานั่งรอได้10กว่านาที ก็ถูกเรียกเข้าพบหมออีกครั้ง
ปลายฟ้าใจเต้นแรงกลัวสิ่งที่จะเกิดขึ้นโดยที่เธอไม่ได้เตรียมใจมาก่อน
“ผลตรวจออกแล้วหรอคะ”
“ครับ ยินดีด้วยนะครับคุณกำลังตั้งครรภ์”
ปลายฟ้าหน้าชาอย่างเห็นได้ชัด เธอทำอะไรไม่ถูกได้แต่ถามออกไปแบบเสียงสั่นๆ
“กี่สัปดาห์แล้วคะคุณหมอ”
“ประจำเดือนมาครั้งสุดท้ายตอนไหนไม่ทราบว่าคุณแม่พอจะจำได้ไหมครับ”
ปลายฟ้าส่ายหน้าไปมาช้าๆเหมือนคนไม่รับรู้อะไรในตอนนี้ เพราะไม่รู้นานแค่ไหนที่เธออาศัยอยู่ที่เกาะนั่น อยู่กับคนที่ใจร้ายคนนั้น เขาย่ำยีศักดิ์ศรีของปลายฟ้าแค่นั้นยังไม่พอ ยังฝากเลือดเนื้อเชื้อไขที่ไม่รู้เรื่องไว้กับเธออีก จะทำยังไงล่ะคราวนี้ จะบอกพี่ฝนยังไง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 44
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
จันทร์จิรา สกุลน้อย
อยากทำไมไปถามหมอละพระเอกตัวด
2021-06-14
0
Jutawan Kaewthongyod
👍
2020-09-26
1
มนัสนันท์
ฝากให้กำลังใจการเขียนด้วยนะคะ
2020-09-26
3