แสงแดดอ่อนๆสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างปะทะสองร่างที่นอนกอดกันบ่งบอกว่าตอนนี้เช้าแล้ว
“หิวไหม คุณไม่ค่อยได้กินอะไรเลย”
เขาถามด้วยความเป็นห่วงหญิงสาวเพราะเธอดูซูดผอมลง
“ห่วงหรือกลัวฉันตาย ฉันไม่ตายง่ายๆหรอก”
“จะพูดกันดีๆสักครั้งเป็นไรไหมฝน”
เขาเอ่ยชื่อพี่สาวเธอทีไร มันสะเทือนเข้าไปในดวงใจน้อยๆนี้
“ค่ะ แล้วคุณจะกินอะไรล่ะ ฉันทำให้”
“ทำด้วยกันปะ”
วันนี้ทำไมเขาเปลี่ยนไป ต่างจากคนเมื่อคืนที่ป่าเถื่อนกับเรา หึ!ตบหัวแล้วลูบหลังมากกว่า ฉันจะเอาความดีลูบหัวให้นะ ไอ้คนบ้า เธอคิดในใจ
“คิดอะไรอยู่ ลุกขึ้นเร็ว”
พูดจบพลางดึงข้อมือหญิงสาวให้ลุกขึ้นตามที่ตัวเองบอก
“โอ้ะ..!!!”
เธอหลุดเสียงเจ็บออกมา แล้วหันดูข้อมือตัวเองทันที เขาหันตามสายตาเธอเช่นกัน รอยแรงที่ข้อมือนั้นเขาเป็นคนทำ
“ผมขอโทษ ผมจะทายาให้ และเดี๋ยวทำกับข้าวให้ทานเองนะ”
เขากล่าวพร้อมลูบหัวหญิงสาว เธอรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาผู้ชายคนนี้ก็เป็นคนดีเหมือนกันนะ แล้วพี่สาวเธอทำอะไรให้เขากันหนอ
“ไม่เป็นไรค่ะฟ้าช่วย”
เธอหลุดชื่อตัวเองอย่างลืมตัว ชายหนุ่มชะงักก่อนเอ่ยถาม
“ฟ้า เธอแทนตัวเองว่าอะไรนะ”
“เอ่อ..ป่าวค่ะ ฉันบอกว่าฉันทำอาหารช่วยคุณได้”
“แล้วไป ในตู้เย็นมีวัตถุดิบหลายอย่างเธอลองไปดูทำอะไรได้บ้าง”
“แล้วคุณชอบทานอะไรละคะ ฉันทำให้”
“หลงผัวใหม่จนลืมอาหารโปรดของฉันเลยหรอ”
เขากล่าวตอบเสียงห้วน เอ้าแล้วใครจะไปรู้เล่าก็ฉันไม่ใช่พี่ฝนนิ เธอคิดก่อนตอบกลับเขา
“งั้นฉันทำตามใจตัวเองละกัน”
ชายหนุ่มฉุนที่เธอจำของโปรดตัวเองไม่ได้ ทำหน้างอไปนั่งรอที่โต๊ะแทน เขาพินิจหญิงสาวที่เคยรักมักใคร่ทำอาหารอยู่ตรงหน้า ตอนนี้เธอเปลี่ยนไป ปลายฝนเธอไม่ชอบเข้าครัวเพราะกลับจากทำงานก็ดึกมากแล้วแถมเหนื่อยอีก ซ้ำยังบ่นว่าตัวเหม็นเธอเลือกที่จะไปกินอาหารแพงๆ ตามภัตตาคารหรูๆเสียมากกว่า ต่างจากคนตรงหน้านี้ดูเหมือนเธอคล่องในการทำอาหารหั่นผักจับตะหลิวดูมืออาชีพในการเข้าครัวก็ว่าได้ นั่นคิดอะไรๆผ่านไปครู่ใหญ่อาหารก็ถูกเสริฟ
“เส็จแล้วค่ะ มีหลายอย่างเลยน่ากินไหมคะ”
“ผมหิวแล้ว ตักข้าวให้ผมหน่อย”
“ค่ะ”
หญิงสาวยิ้มร่าเริง ก่อนตักข้าวให้เขา แล้วตักให้ตัวเอง พอจะหย่อนตัวลงนั่งเท่านั้นแหล่ะ
“เดี๋ยวก่อน ผมอยากทานคนเดียว เชิญคุณทานในครัวนะ”
ชายหนุ่มพูดทั้งที่ใจอยากจะทานข้าวไปมองหน้าหญิงสาวไป แต่ต้องหักห้ามความรู้สึกนั้นไว้ก่อน เขาจะใจอ่อนหรือหลงรักแม่เสือคนนี้ไม่ได้เด็ดขาด
“ได้ค่ะ”
หญิงสาวกล่าวพร้อมพยักหน้าแล้วเดินถือจานข้าวเข้าไปในครัว แล้วลงมือทอดไข่กิน เพราะอาหารที่ทำตักเสริฟบนโต้ะจนหมด
“เอาน่ากินเพื่อความอยู่รอด”
เธอบ่นอุบอิบคนเดียว เราเนี่ยช่างโกรธใครไม่เป็นเอาเสียเลยนะฟ้าเอ้ย ต่อให้เขาทำร้ายไม่รู้กี่รอบๆแล้ว เธอคิดในใจ โดยที่ไม่รู้ว่ามีสายตาของเขาแอบมองอยู่
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 44
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
mart
รีบๆอัพนะ
2020-09-25
4
Katae Nareerat
อัพพ
2020-09-23
3
Sukanlaya Khamkam
อัพค่ะ สนุกดี
2020-09-16
1