ทรมานใจ

“ขอบคุณนะคะวศินที่ยอมตามใจเจสเมื่อคืน”

“ครับ โชคดีนะเจส”

เขาโบกมือลาหญิงสาวที่เดินขึ้นเรือกลับไปยังฝั่ง

วศินกลับมานั่งดื่มเหล้าผ่อนคลายอารม ย้อนนึกถึงเรื่องราวต่างๆ นี่เขาทำอะไรลงไปทำไมเขาถึงแคร์ความรู้สึกผู้หญิงที่อยู่ในบ้านตอนนี้ด้วยนะ

หรือว่าฉันยังรักเธออยู่นะ ไม่จริงหรอกก็คงแค่ความรู้สึกผิดนิดหน่อยเท่านั้นเอง เธอต่างหากที่เป็นคนทำร้ายจิตใจฉันก่อน มันถูกต้องแล้วที่ฉันทำแบบนี้ คิดได้แค่นั้นก็ลุกจากเก้าอี้เดินตรงไปยังห้องที่หญิงสาวอาศัยอยู่

ก๊อกๆๆ..เสียงเคาะประตูดังมาจากหน้าห้อง ด้านหญิงสาวก็ทำทีไม่ได้ยินเสียงเคาะนั่น ปล่อยให้เขาเคาะต่อไป

“ดีเคาะให้เจ็บมือไปเลย”

“เปิดเดี่ยวนี้ปลายฝน”

เขาตะโกนบอกเธอเปิดประตู......เงียบไม่มีเสียงตอบรับจากคนข้างในห้อง

“ผมสั่งให้คุณเปิด ไม่ได้ยินหรอ หูหนวกหรือไง”

เขาเริ่มโมโหที่หญิงสาวยั่วโทสะเขาแต่เช้า

“จะเปิดดีๆ หรือให้ผมพังเข้าไป”

.......เงียบ

“ดี อยากลองดี ได้ปลายฝน”

ไม่พูดเปล่าแต่ถีบประตูจนพัง โคร่ม...!!!

“ว้ายทำบ้าอะไรของแก ออกไปนะ”

หญิงสาวตกใจไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำอะไรห่ามดิบแบบนี้

“เธอเองไม่ใช่หรอที่ต้องการแบบนี้ มานี่!!”

ด้วยแรงโทสะเขาผลักเธอลงบนเตียงนอนแล้วบีบข้อมือเธอสุดแรงจนมีรอยแดงผุดขึ้น

“ปล่อยนะ ฉันเจ็บ”

เธอร้องขอน้ำตาคลอ เมื่อเห็นหน้าเขาเธอก็นึกถึงแต่บทรักที่เขามีอะไรกับผู้หญิงอีกคนตรงระเบียงหน้าห้องของเธอ มันเจ็บลึกลงไปในใจของปลายฟ้าตอนนี้ ไม่นะฟ้าแกต้องไม่ร้อง เข้มแข็งสิเธอบอกตัวเอง

“ตอนบอกให้เปิดดีๆเล่นตัวอยู่เพื่อต้องการแบบนี้ไม่ใช่หรอ”

“ฉันไม่ได้ต้องการแบบนี้ ฉันอยากอยู่คนเดียว ปล่อยฉันเดี่ยวนี้ฉันเจ็บ”

“ไม่ต้องการแบบนี้ก็คือไม่ต้องการกู แต่ต้องการคนอื่นงั้นหรอ กูเข้าใจถูกไหม”

“ก็แกมันสกปรก มั่วผู้หญิงไม่เลือก ทำอะไรไม่อายฟ้าดิน”

“หึงหรอ? แต่มันก็พอๆกับเธอที่มั่วผู้ชายไม่เลือกเหมือนกันนั่นแหร่ะ”

“ฉันไม่เคยทำอะไรแบบที่แกว่า แกมันเหมือนหมาถึงฤดูผสมพันธุ์เสียมากกว่า”

“ได้ งั้นก็นอนกับหมาแบบกูแล้วกัน”

แควกๆๆ เสียงเขาทึ้งเสื้อเธอจนขาดติดมือก่อนจะโยนมันแบบไม่ใส่ใจ

“อย่ามาแตะเนื้อตัวฉัน ไอ้ทุเรศ”

หญิงสาวด่าเสียงสั่นทั้งตกใจและกลัวเขาในตอนนี้เหลือเกิน ทำไมผู้ชายคนนี้มีอิทธิพลต่อเธอมากนะ

“ไม่ต่างกันนักหรอก เธอก็ทุเรศพอๆกัน”

“อ้อแล้วอย่าทำเล่นตัว ยังไงเธอก็เป็นได้แค่นางบำเรอของฉันแค่นั้นแหร่ะ”

“ฉันไม่เป็นอะไรกับแกทั้งนั้น ไอ้สารเลว”

เธอพยายามสะบัดข้อมือที่เขาบีบเธอไว้ เพราะตอนนี้รอยแดงช้ำผุดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“งั้นหรอ”

พูดจบเขาก็ดึงเข็มขัดจากเอวเขาขึ้นมามัดข้อมือเธอไว้กับหัวเตียง เขาประกบริมฝีปากของเธอทันทีจุมพิตรุงแรงจนปากหญิงสาวบวมเจ่อ เขาไล่ลงมายังซอกคอขาวเนียนกัดเม้มเข้าไปอย่างแรง

“โอ้ย ไอ้คนถ่อย ฮื่อๆ”

หญิงสาวปล่อยน้ำตาให้ไหลลงอาบแก้ม แต่ไม่ได้ร้องขอให้เขาหยุดการกระทำเพราะลึกๆเธอก็โหยหาเขาเหลือเกิน ตอนนี้มือวศินซุกซนครอบครองทุมถันคู่งามของหญิงสาวอีกมือแซะหากลีบกุหลาบอันสดสวยที่บัดนี้มีน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ชุ่มฉ่ำทั่วดอก ไฟในทรวงของเขาและเธอลุกโซนจนยากจะมอดดับ ท่อนความเป็นชายดันขาเนียนทำให้ปลายฟ้าเบือนหน้าหนีด้วยความเขิน วศินพอใจกับปฏิกิริยาของเธอ

“สวย ทำไมเธอสวยขนาดนี้นะปลายฝน”

เขาเผลอบอกออกมาเบาๆ เมื่อปลายฟ้าได้ยินดังนั้นก็รู้สึกน้อยใจหากชายคนนี้รักพี่สาวของเธอจริง เธอจะทำยังไงดีหนอ น้ำตาไหลอาบสองแก้มอย่างไม่รู้ตัว ทำให้วศินอดแปลกใจไม่ได้ แต่ก็ไม่เอ่ยถามกลับใช้ปากจุมพิตน้ำตาของเธอแทน ตอนนี้เขามั่นใจเหลือเกินว่าเขารักผู้หญิงตรงหน้ามากแค่ไหน แต่หากเธอไม่เคยทำร้ายจิตใจเขามาก่อนป่านนี้เขาและเธออาจลงเอยกันแล้ว เธอเองนะที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อฉัน เขาคิดพลางพาเธอมาถึงฝั่งรัก เสียงครางเขาและเธอดังประสานกันในห้อง ก่อนที่วศินจะสาดน้ำรักเข้าสู่กายงามของหญิงสาวจนหมดก่อนแกะเข็มขัดที่มัดข้อมือของเธอออก เขามองดูรอยแดงนั้นด้วยความสงสาร แต่ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมากลับก้มพรมจูบข้อมือแล้มล้มตัวลงนอนข้างๆกายหญิงสาว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***