บทที่1.ไปเยือนเเดนมหานรก(9)

ระยะเวลาผ่านไปเเผลบนตัวของเเก้วก็ได้หายสนิท

ภายใต้การดูแลของหญิงสาวพราย ที่ดูแลเอาใจใส่ ราวกับว่าเป็นคนรัก ข้าวปลาอาหาร หญิงสาวก็หามาให้ ไม่เคยขาดของ จนชายหนุ่มหายสนิท จึงลุกเดินไหว พร้อมที่จะทำภารกิจ

พระ ธุดงค์: โยมแก้ว อาตมา มีเรื่องจะคุยด้วย ในอีก 1 ปีข้างหน้า จะเกิดสุริยุปราคา ให้โยมรีบเตรียม ความพร้อม และหมั่นฝึกฝนตนเพราะตอนนี้ได้มีหมอผี จอมอาคม เกิดที่หมู่บ้านของเอง จึงพอจะรู้จักไหม

แก้วทำท่าคุณคิดอยู่สักพัก ก่อนจะทำหน้าตกใจขึ้นมา

เเก้ว: หรือว่าจะเป็น ไอ่เมฆ

พระธุดง: โยมท่านนั้น มีความอาฆาต อย่างแรง และมีความ กล้าแกร่ง ในวิชาอาคม ยากที่ใครจะทัดเทียม แต่ถ้าหากโยมเเก้ว ฝึกฝน มีสติ และความรอบคอบ อะไรก็ไม่สามารถ จะทำอันตราย โยมได้

เสียงหนึ่งก็ดังถามมา

พรายมินตรา: ใครเหรอจ๊ะแก้ว ไอ้คนที่ชื่อเมฆ

เเก้ว: อ๋อ มันคือคน ที่เคยทำร้ายฉัน และพ่อของฉัน หรือนายของ พี่พรายจนตาย

หญิงสาวได้ยินอย่างนั้น ก็ถึงกับโกรธ จนหน้าดำหน้าแดง พร้อมสะบดมาว่า อย่างนี้นี่เอง เป็นไอ้ชั่วนี่สินะ ที่ทำกับพี่หมานแบบนี้

อยู่ดีๆก็มีสิ่งหนึ่งแว่วมา ดังในหัวแก้ว

แก้วจะ แก้วอยู่ไหน ช่วยมะลิด้วย ไอ้เมฆมันจับตัวมารี่มา มันรอวันทำ มนต์ใส่ ในวันสุริยุปราคา มะลิขัดขืนไม่ได้ มันจะฆ่ามะลิ แก้วช่วยด้วย

แก้ว ชะงัก ไป ชั่วคราว ก่อนที่จะโดนเรียกสติด้วยสาวพราย

พรายมินตรา: แก้วเป็นอะไรทำไมจู่ๆถึงเหม่อลอย

เเก้ว: เปล่าจ๊ะพี่ แต่เราต้องรีบจัดการ มีเมฆให้ได้ ก่อนที่มันจะทำร้ายคนรักของฉัน

หญิงสาวได้ยินดังนั้น ก็ ชงักค้างไป

พรายมินตรา: อะไรนะจ๊ะแก้ว หรือว่าแก้วมีคนที่รักแล้ว

เเก้ว: ใช่จ้ะพี่พราย แต่ก็ไม่เชิงว่าเป็นผัวเมียกัน แค่รู้สึกว่า ต้องปกป้องผู้หญิงคนนี้ ก็เท่านั้นเองจะ

หญิงสาวได้ยินอย่างนั้นก็เข้าใจ พร้อมกับพยักหน้ารับ และมีเสียง ดังขึ้นข้างหลังว่า

พระ ธุดงค์: เอาล่ะโยมแก้ว ถึงเวลาแล้ว ที่โยม จะต้องทำภารกิจ ไปนรก เพื่อไปเอาบวงแห่งนรกมา

เเก้ว: และฉันต้องทำไงบ้างจะท่าน ฉันจะต้องไปยังไง

พระ ธุดงค์: เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง ลองดูในญาติโยมสิ เห็นถุงห่อผ้าแดงไหม

เเก้ว: เห็นครับท่านมันคืออะไร

พระ ธุดงค์: มันคือดินแห่งนรก รูปลักษณะ เป็นดินสีแดง คล้ายเลือด ใช้สำหรับ บูชา ในการเปิดประตูนรก และต้องใช้เลือดของโยม ในการหยดลงไปเพื่อให้ประตู่นรกเปิด โยมพร้อมหรือยังในการจะไปครั้งนี้

เเก้ว: พร้อมครับท่านและจะไปเวลาไหนครับ

พระ ธุดงค์: เวลาเที่ยงคืนของวันนี้ ให้โยม ขึ้นไปที่ลานหิน และเราจะทำพิธีที่นั่น

ว่าแล้วท่านก็นั่งสมาธิต่อ ปล่อยให้ชายหนุ่ม ครุ่นคิดคนเดียว

พรายมินตรา: ไม่เป็นไรนะจ๊ะแก้ว แก้วจะไปที่ไหน พี่จะตามแก้วไปตลอด ไม่ว่าแก้วจะลำบาก พี่ก็จะช่วย

หญิงสาวพูดพรางจับมือ เเละยิ้มให้ชายหนุ่ม ด้วยความอ่อนโยน และอบอุ่น

...ณ ลานหินเวลา 23:55 น...

พระ ธุดงค์: เอาล่ะโยมหยิบถุงผ้ามันขึ้นมา แล้ว คลี่ ออกออกมา และนำดินสีแดงนั้น ค่อยๆ โปรย เป็นวงกลม

ชายหนุ่มได้ยินดังนั้น ก็หยิบผ้าหอนั่นมา พร้อมกับนำหญิงสีแดงนั้น ค่อยๆโรย เป็นวงกลม

ท่ามกลางสายตาของหญิงสาวพราย และพระธุดงค์

พระ ธุดงค์: ขั้นตอนต่อไป ให้นำเลือดของโยม ลดลงไปตรงกลางของวงกลม และท่องคาถาตามอาตมา

ชายหนุ่มไม่ได้ยินดังนั้น ก็นำมีดที่เหน็บเอว ออกมา กรีดพื้นที่นิ้วมือตัวเอง จนเป็นแผล และปล่อยให้เลือดหยดลงไป พร้อมกับท่องคาถา ที่พระธุดงค์บอกมา. "มะโทรัง อะตะระโร เวสะวะโน นะหากปิ ปิสาคะตาวาโหมิ มหายักขะ เทพะอนุตะรัง เทพะดา เทพะเอรักขัง ยังยังอิติ เวสะวะนัน ภูตัง มหาลักชามะนง มะภูอารักขะ นะพุททิมะมัตตะนัง กาลปะติทิศา"

...เวลา 00:00 น....

ณ.ลานหินเเห่งนั้น เกิดการสั่นกันอย่างแรง ของแผ่นดิน และเกิดรอยแยกตรงวงกลมนั้น เคยเห็นเปลวไฟ ลุกโชนออกมา และเสียงกรีดร้องมากมาย มึงนับร้อย พุ่งออกมาจากรอยแยกนั้น ก็ตามขอบของเราแยก เสียงเหล่านั้นได้พูดขึ้นมาว่า เอากูออกไป ช่วยด้วย เสียงหญิงชายนับร้อยนับพัน กำลังขอให้ ช่วย เสียงกรีดร้อง ดังสนั่นไปทั่วลานหินนี้ ทำให้ หมู่วิหค นกกา แถวนั้น แตกกระจาย สัตว์ป่า แตกตื่น ราวกับว่าป่าแตก

พระ ธุดงค์: อย่าไปสนใจมันโยม สิ่งเหล่านั้นทำอันตรายอยู่ไม่ได้ มันไม่สามารถแตะต้องยอมได้ด้วยซ้ำ ตราบใดที่โยมยังไม่ตาย ให้โยมรีบโดดลงไป ให้รีบไปที่ศาลากลางของนรก เพื่อไปพบท้าวยมราช และนำบวงแห่งนรกกลับมา

ชายหนุ่มเห็นดังนั้น ก็มีท่าลังเลสักพัก ก่อนจะตัดสินใจ ก็โดดลงไป พร้อมกับสาวพราย

เเก้ว: อวยพรให้ผมด้วยนะครับ ท่านอาจารย์

พระ ธุดงค์:(พูดขึ้นมาในใจว่า) ไม่เปลี่ยนเลยนะ เหมือนพ่อจริงๆ การตัดสินใจแน่วแน่ เด็ดขาด

ก่อนที่ทุกอย่างจะปิดสนิทราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน ทุกอย่างกลับมาในสภาวะปกติหรือไม่เพียงกินไม่กันจัง และพระชราที่นั่งขัดสมาธิอยู่

เรื่องกำลังเข้มข้นเลยครับผม มาเอาใจช่วยแก้วกันครับ แต่ต้องขอเป็นวันพรุ่งนี้ รอติดตามชมครับ ขอบคุณทุกคน ที่เข้ามาอ่าน ถึงแม้ผมจะไม่เอาไลค์ ไปเยือน ตามทุกคนประสงค์ครับ อยากจะให้ก็ได้ผมไม่ติดครับ ผมอยากให้ทุกคนได้อ่าน เรื่องที่ผม ใช้ใจในการแต่งออกมา ไม่อยากให้ทุกคนต้องซื้อ อยากให้อ่านเพื่อความสนุก เท่านั้นเองครับ ขอบคุณครับ🙏🙏🙏

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***