นายท่านคนใหม่(5)

มาต่อกันครับ

ในขณะที่เเก้วกำลังเดินตามหลังพระธุดงนั้น

เเสงจันน์ได้กระทบลงบนเเผ่นหลังพระธุดงเผยให้เห็นลอยสักตัวอักษรอักขระเลขยันต์เเละที่น่า เกรงขามคือลอยสักรูปเสือขนาดใหญ่ที่สักอยู่บนเเผ่นหลังนั้นมันทรง อนุภาพ และแฝงไปด้วยอำนาจ

พอเดินมาได้สักพักท่านก็บอกให้ไอ่เเก้วว่า

พระธุดง:คืนนี้โยมพักที่นี้ก่อนนี้คือที่ที่อาตมา ปักกลดไว้เเละอาตมาได้เตรียมกลดไว้ให้โยมเเล้ว

พรางท่านก็เดินเข้าไปในกรดเเละนั้งสมาธิ

ไอ่เเก้วมันอำอึ้งอยู่สักพักก่อนจะเดินเข้าไปนั้งในกรด ก่อนที่เเก้วกำลังจะนอนนั้นเองพระท่านก็ได้พูดว่า

พระธุดง:หากคืนนี้โยมได้ยินเสียงใครเรียกหรืออะไรจงอย่าไปสนใจมันมันเป็นเเค่ภาพมายาสิ่งที่ตาเห็นมันไม่ได้เป็นอย่างที่เห็น

เเก้ว:ครับท่าน

เเก้วตอบรับคำก่อนจะตั้งสมาธิเเละ พอยหลับ

เสียงจากป่าในยามคํ่าคืนปรากฎเป็นเสียงหรีดหลิง

เรไรขับร้องกรีดปีกเเข่งกันบ้างครั้งได้ยินเสียง

ช้างป่าร้อง แปร๋นๆมาจากบนเขาเเต่ พันเสียงทุกอย่างก็เงียบลงราวกับมีคนมาปิด สวิตซ์

พลันปรากฎเป็นเสียงยําเท้าดังสวบสาบ

เผยให้เห็น ร่างๆ นึงเดินออกมา

??:นี้พ่อหนุ่มมาทำอะไรที่นี้หรอจ้ะอยากมาทำอะไรสนุกๆกับฉันไหมจ้ะหื้มมม~~

หญิงสาวในชุดไทยโบราณหน้าตาสระสวยผิวขาว

หน้าอกอวบอิ่มปากเเดง

พรางนางก็ก้าวเดินเข้ามาใกล้

พระธุดง:อย่าไปฟังมันโยมจำสิ่งที่อาตมาบอกได้ไหม

เเก้วอำอึ้งพร้อมกับหลับตาลง

??:นี้ๆออกมาเถอะจะฉันไม่ทำอะไรหรอกพ่อหนุ่ม

พระธุดง:โยมเราต่างอยู่คนล่ะภพภูมิอย่ามาเบียดเบียนกันเลย

เสียงนั้นตอบกลับมาว่า

??:อะไรของมึงไอ่เเก่เงียบปากไปเลยกูจะมาหาผัวกูมึงเสือกอ่ะไรไม่ใช่เรื่องของมึง

พลันก็ ยื่นมืออั้นยาวเเละผอมเกรงเข้ามาหาท่านหวังจะบีบคอให้ดับดิ้นสิ้นชีวาเเต่หาได้เป็นอย่างนั้นไหมเมื่อปลายเล็บสัมผัสโดนมุ่งกลดบังเกิดเป็นเสียงสีทองก่อนที่จะมีเปลวเพลิงสีเเดงชาติไหม้ติดมือของผีร้ายตนนั้น

??:อร้ายยยยร้อนๆๆไอ่เเก่มึงทำอะไรกับกูหยุดเดียว นี้น่ะ

ฉับพลันทันใดนั้นนั่นเองเปลวเพลิงที่รุกได้รามไปทั่วร่างของผีร้าย

??:อร้ายยยยยหยุดดดขอร้องงงหยุดที่เหอะฉันยอมเเล้วจะพ่อพระฉันยอมเเล้วจะตายอยู่เเล้ว

ฉับพลันเปลวเพลิงที่รุกอยู่นั้นก็ค่อยๆอ่อนลง

จนดับไปในที่สุด

พระธุดง:โยมไปเถอะอาตมาไม่อยากสร้างเวรสร้างกรรม

ผีร้ายร้องไห้พลันบอกพระชราไปว่า

??:ฉันไม่มีที่จะไปเเล้วจะท่านเจ้านายเก่าฉันตาย

ไม่มีใครค่อยเลี้ยงดูฉันเลยฉันหิวฉันทรมาร

พระธุดง:งั้นหรอโยมเเละโยมตามใครมาล่ะ

พระธุดงพูดด้วยความเรียบเฉยเเต่เปรียมไปด้วยไมตรีจิต

หญิงสาวมองหน้าไปยังชายหนุ่มที่กำลังมองตาค้าง

ในสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้น

??:ฉันตามพ่อหนุ่มคนนี้มาอ่ะจะท่านเขามีหุ่นพราย

สิ่งมีกระดูกเเละชิ้นส่วนของฉันอะจะ

เเก้วเเทบเป็นลมหรือว่าของในยามนี้จะเป็น...

พลันก็ล่วงเข้าไปในยามก็เจอเข้ากับหุ่นรูปหญิงสาวมัดด้วยผ้าสีเเดง

หญิงสาวผีเห็นดังนั้นก็ตกใจ

??:ทำๆไมเจ้าถึงมีของสิ่งนั้น

เเก้ว:ฉันๆก็ไม่รู้เหมือนก่ะจะพี่สาวรู้เเค่ว่าพ่อของฉันก่อนเขาตายได้บอกให้ฉันหยิบยามใบนี้ไปด้วยน่ะจะ

หญิงสาวเมื่อได้ยินดังนั้นถึงกับสดุ่งพร้อมรํ่าไห่ออกมา

??:ห่ะพี่หมานตายเเล้วหรอเเละเจ้าเป็นใครทำไม

พี่หมานถึงให้เจ้ามา

เเก้ว:ฉันเป็นลูกชายเพียงคนเดียวของพ่อชื่อเเก้ว

จะพี่

หญิงสาวเมื่อได้ยินดังนั้นยิ่งรํ่าไห้ออกมาไม่หยุด

ดูไปดูมาก็น่าสงสารราวกับว่าเมื่อครั้งยังอยู่กับพ่อทั้งสองนั้นจะมีความ สัมพันธ์อั้นเเน่น แฟง

??:ฉันชื่อมินตราเป็นพรายผู้รับใช้ของพี่หมานจะ

เรียกสั้นๆว่ามินก็ได้จะ

พระธุดง:อ่าวล่ะโยมทั้งสองอตามาก็พอจะเข้าใจอยู่

เอาเป็นว่าโยมผู้ชายมีความคิดเห็นยังไงกับโนมมินตราที่จะเป็นพรายผู้รับใช้ของโยมไหม

เเก้ว:อื้มเรื่องนี้กระผมขอให้ฝ่ายนั้นตัดสินใจดีกว่า

พรางหั้นไปมองยังพรายสาวที่กำลังนั้งเช็ดนํ้าตา

เเก้ว:ว่ายังไงพี่พรายอยู่ที่การตัดสิ้นใจพี่พราย. เเล้วน่ะ

พรายมินตรา:ฉันจะขอจงรักพักดีต่อลูกหลาน

ของนายของข้าเเละจะขอติดตามนายท่าน

ตลอดจนกว่าชีวิตของฉันจะดับสูญสิ้นไป

เเก้วได้ยินคำนั้นถึงกับขนรุกวาวในคำพูดที่พรายสาวได้ว่าออกมา

เเก้ว:เเละพี่พรายจะกลับมาที่รูปปั่นนี้ไหมจะหรือฉันต้องทำยังไงพี่บอกฉันได้ไหม

พรายมินตรา:ส่วนตัวฉันชอบอยู่ภายนอกมากกว่าจ้ะเเต่ถ้านายท่านอย่ากให้ฉันกลับเข้าไปอยู่ก็เเค่เรียกฉันให้กลับไป

เเก้วมองหน้าพรายสาวก็เห็นสีหน้าที่เเอบเสียใจคงคิดว่าเขายังไงก็จะเรียกเทอกลับไปอย่างเเน่นอน

เเก้ว:ไม่หรอกจะอริสะของพี่พรายฉันจะให้พี่พรายค่อยเป็นหูเป็นตาให้ฉัน

พรายสาวได้ยินเเบบนั้นก็ยิ้มออกหน้าออกตากระโดดโลดเต้นลอยไปลอยมาเเถบเอาชายหนุ่มเป็นลมเพราะไม่เคยเห็นอระไรที่มันเเปลกเเละลอยไปลอยมาเเบบนี้สักครั้งในชีวิต

เเก้ว:อ่อเรียกฉันว่าเเก้วก็ได้จะเรียกนายท่านมัน

ออกจะเเปลกพลันหัวเราะเเก้เขินออกมา

พรายมินตรา:ได้จ้ะ เเก้ว

พลันพรายสาวก็หายตัวเเว้บไป

พระธุดง:เอาล่ะโยมพักผ่อนให้เต็มที่พรุ่กนี้เราจะไป

บิณฑบาตกัน

เเก้ว:ครับพระอาจาร

ขอพักไว้ก่อนขอให้ทุกคนสุภาพร่างก่ายเเข็งเเรง

ปราศจากโรคภัยุกคนครับเดะไว้มาต่ออีกเรื่องราวพึ่งจะเริ่มต้นรอติดตามชมครับ🙏🙏🙏

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***