Chapter 12 เธอเป็นของฉัน(8)

"เป็นการพนันที่ปฎิเสธไม่ได้อยู่แล้ว"เด็กหนุ่มกล่าวอย่างมั่นใจ ส่งสายตาให้หญิงสาว

เขาคลายการกระชากออก ปล่อยมือออกจากเส้นผมของเธอ"เอาล่ะ ไอซอลเด"เขากล่าวอย่างท้าทาย มองเข้าไปในดวงตาของเธอ

ผ่านไปหลายนาที บรรยากาศเงียบสงบ มีเพียงเสียงฝนเท่านั้นและไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

"ฮ่าๆ!"เสียงหัวเราะบ้าคลั่งหลุดออกมาจากริมฝีปากของเขา "ดูสิ เด็กน้อย ฉันตายรึยัง"เขาหันมาเด็กหนุ่มอีกครั้ง

"เดี๋ยวสิ!นี่มันไม่ยุติธรรมนะ ไอซอล..."บทสนทนาของเขาถูกตัดด้วยคราบเลือดของเขาเอง ดาบเล่มยาวทะลุผ่านท้องของเขากลายเป็นภาพที่น่าสยดสยอง

ดวงตาสีม่วงของหญิงสาวเบิกกว้าง "ออร์ธีออน!"เธอกรีดร้องด้วยความกลัว ความโกรธ และความเสียใจและกำลังจะพุ่งออกไปแต่ใครบางคนจับกุมเธอไว้

เขาเช็ดเลือดที่เปื้อนใบหน้าของเธอ "สกปรก"เขากล่าวอย่างแข็งกระด้าง สัมผัสของเขาอ่อนโยน ต่างจากการกระทำเมื่อสักครู่ของเขา

กลิ่นเลือดเริ่มคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ เธอเริ่มจะรู้ตัวแล้วว่านั่นไม่ใช่แค่กลิ่นเลือดจากเอกัลด์ แต่จากผู้คนมากมายภายในหมู่บ้าน ทุกคนที่เลี้ยงดูเธอ ทุกคนที่เคารพเธอ หัวใจของเธอเต้นเร็ว การสัมผัสของเธอถูกบังคับโดยเขาทั้งหมด

"ใครก็ตามที่ขานชื่อของเทพธิดาจะมีอันเป็นไป"เขากล่าวย้ำ"ดูเหมือนว่าคนทั้งหมู่บ้านจะเรียกขานชื่อของเธอนะ ไอซอลเด"

เขาสังเกตปฎิกิริยาที่นิ่งเงียบของเธอ เริ่มมีบางสิ่งสั่นครอนในแววตาของเขา "แบบนั้นแหละ เงียบต่อไปเสีย"แววตาของเขากลับมาเฉยชา มืดมน

"ไม่ต้องขยับหรือทำอะไรทั้งนั้น ไอซอลเด"เขาสวมกอดเธอ สัมผัสลำคอของเธออย่างอ่อนโยนจนผิดปกติ

"มีเพียงฉันเท่านั้นที่ขานชื่อของเธอได้"เขาประทับริมฝีปากที่กระดูกไหปลาร้าของเขา กัดมันอย่างเป็นเจ้าของ

..."ฉันจะฆ่าทุกคนที่เรียกขานชื่อของเธอ"...

..."ฉันจะทำให้เธอรู้สึกผิดไปชั่วชีวิต"...

..."ไอซอลเด ฆ่าฉันสิ"...

"แต่อย่าลืมว่าเก้าแสนแปดหมื่นห้าพันสามร้อยสี่คนจะต้องตายไปพร้อมกับฉัน"

คำพูดเหล่านั้นถูกประทับลงในร่างที่แสนงดงามอ่อนหวานปานน้ำผึ้งบริสุทธิ์ของเธอ ที่ตอนนี้มีตำหนิทั่วเรือนร่าง

..."เธอเป็นเทพธิดา ของพระเจ้า ของจักรวรรดิ ของโลกใบนี้"...

..."และ"...

..."เธอเป็นของฉัน"...